جستجو در مقالات منتشر شده


۳ نتیجه برای جرفی

طاهره طیبی، سهند جرفی، شکوه غفاری، راحله کوجلو،
دوره ۲۶، شماره ۱۴۰ - ( شهریور ۱۳۹۵ )
چکیده

سابقه و هدف: آلودگی خاک‌های مناطق نفت خیز جنوب کشور و مجاور خطوط انتقال نفت و گاز به انواع هیدروکربن‌های نفتی به یک معضل عمده زیست محیطی تبدیل شده است. هدف از پژوهش فعلی، تعیین بازده حذف زیستی n- هگزادکان از خاک به عنوان آلاینده مدل با استفاده از فرایند اصلاح زیستی بود.

مواد و روش‌ها: خاک‌های دارای آلودگی قدیمی به هیدروکربن‌ها نفتی به عنوان منبع جداسازی باکتری‌ها مورد استفاده قرار گرفت. جداسازی باکتری‌های تجزیه‌کننده n- هگزادکان با غنی‌سازی در محیط کشت نمکی و گرماگذاری در دمای ۳۱ درجه سانتی‌‌گراد بر روی یک شیکر انکوباتور با دور rpm ۱۵۰ با انجام کشت‌های مکرر یک هفته‌ای طی
۶ هفته انجام شد. در نهایت دو سویه خالص جداسازی و به وسیله PCR شناسایی شدند. بازده حذف زیستی غلظت‌های اولیه n- هگزادکان ۵۰۰، ۱۰۰۰ و mg/kg ۵۰۰۰ طی ۸ هفته مطالعه شد.

یافته‌ها: دو سویه باکتری پسودوموناس آئروژینوزا با قابلیت تجزیه n- هگزادکان جداسازی شدند. بازده حذف حذف n-هگزادکان در انتهای روز ۵۶ به ازای غلظت‌های اولیه ۵۰۰، ۱۰۰۰ و mg/kg ۵۰۰۰ به ترتیب ۶/۹۳ درصد، ۵/۸۷ درصد و ۶۲/۶۹ درصد بود.

استنتاج: باکتری‌های پسودوموناس آئروژینوزا جداسازی شده نشان‌دهنده قابلیت بالای تجزیه زیستی n-هگزادکان در خاک و نیز پتانسیل تولید بیوسورفکتات بوده و می‌توان آن‌ها را برای اصلاح زیستی خاک‌های آلوده به هیدروکربن‌های نفتی به کار برد.


مهدی احمدی مقدم، نعمت اله جعفرزاده حقیقی فرد، سمانه میرعالی، سهند جرفی، فیض اله دیناروند، نادعلی علوی،
دوره ۲۶، شماره ۱۴۳ - ( آذر ۱۳۹۵ )
چکیده

سابقه و هدف: به دلیل خطرات بالقوه پساب‌های نساجی، از جمله جهش زایی لازم است قبل از تخلیه به محیط، با استفاده از روشهای مؤثر تصفیه شوند. فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته بدلیل تولید رادیکال‌های فعال هیدروکسیل قادرند با سرعتی بالاتر از دیگر فرآیندها عمل کرده و کارائی حذف مواد رنگی از پساب صنایع نساجی را افزایش دهند. این مطالعه با هدف بررسی کارایی فرایند حذف رنگ بر روی نانوکاتالیست  UVA/ZnO و UVA/TiO۲ انجام شد.

مواد و روش‌ها: این مطالعه در یک راکتور منقطع روی نمونه سنتتیک و واقعی انجام و اثر متغیرهایی نظیر غلظت اولیه رنگزا، غلظت کاتالیست TiO۲ & ZnO، زمان و pH  و حضور عوامل مداخله‌کننده بر کارایی حذف رنگزا بررسی شد. همچنین از دافنیا مگنا جهت آزمون سمیت استفاده شد.

یافته‌ها: بر اساس نتایج، فرآیند UVA/ZnO با ۶۹ درصد و فرآیندUVA/TiO۲  با ۵/۹۵ درصد در شرایط بهینه بیش‌ترین درصد حذف رنگزا را داشته‌اند. pH بهینه در دو فرایند به ترتیب ۹ و ۲ بود. مطالعه حاضر نشان دادکه غلظت اولیه رنگزا و COD رابطه معکوسی با درصد حذف رنگزا در دو فرایند دارند (۰۵/۰p<، ۹۹/۰ r۲ZnO= ، ۹۴/۰ r۲TiO۲=). با افزایش کاتالیست و زمان در دو فرایند درصد حذف رنگزا افزایش می‌یابد. در این تحقیق LC۵۰۹۶ ساعته از ۷/۹۶ به ۷/۴۴ میلی‌گرم بر لیترکاهش یافت.

استنتاج: به‌طور کلی، نتایج این مطالعه نشان داد فرایند  TiO۲/UVAبا بهینه سازی عوامل عملیاتی موثر، کارایی بالایی در رنگبری R.B ۸۶  و کاهش سمیت دارد.


سهند جرفی، سودابه پورفداکاری، حکیمه پورحسینی، مهدی زارعی، مهرنوش ابطحی، رضا سعیدی،
دوره ۲۷، شماره ۱۵۶ - ( دی ۱۳۹۶ )
چکیده

سابقه و هدف: آلودگی مواد غذایی به خصوص برنج به مایکوتوکسین‌هایی چون آفلاتوکسین و اکراتوکسین A ، نگرانی اصلی در کشورهایی است که برنج سهم قابل توجهی در منبع غذایی عمومی دارد. اثرات نفروتوکسیک، ایمونوتوکسیک، موتاژنیک، تراتوژنیک و کارسینوژنیک مایکوتوکسین ها روی سلامت انسان توسط WHO-EPA گزارش شده است. هدف اصلی از مطالعه حاضر، تعیین آلودگی برنج تولیدی به آفلاتوکسین و اکراتوکسین A در استان خوزستان و کهگیلویه و بویر احمد بود
مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، تعداد ۸۵ نمونه از برنج های مصرفی از کشاورزان شهرستان های باشت، یاسوج، گچساران و دنا از استان کهگیلویه و بویراحمد و شهرستان رامهرمز از استان خوزستان به صورت تصادفی جمع آوری شد و از نظر آلودگی به آفلاتوکسین و اکراتوکسین A، به کمک روش الایزای رقابتی مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج با نرم افزار SPSSنسخه ۱۸ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: نتایج این مطالعه نشان دادکه غلظت آفلاتوکسین B۱ در ۵۸/۸۰ درصد از نمونهها کمتر از حد مجاز تعیین شده در استاندارد ملی ایران و اتحادیه اروپا بوده است. سطح اکراتوکسین A در ۱۰۰ درصد از نمونهها کمتر از حد استاندارد بود. میانگین غلظت آفلاتوکسینB۱  و اکراتوکسین در نمونهها به ترتیب ۷۰/۴ نانوگرم برگرم و ۰۲/۲ نانوگرم برگرم بود. بین آفلاتوکسین B۱ و دما و رطوبت ارتباط معنیداری وجود داشت. ۰۰۱/۰= p value
استنتاج: نتایج مطالعه نشان دادکه آلودگی بالقوه به قارچ و سم ناشی از آن وجود دارد. با افزایش دما و رطوبت میزان سم آفلاتوکسین افزایش یافت.
 

صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb