سابقه و هدف: آلودگی خاکهای مناطق نفت خیز جنوب کشور و مجاور خطوط انتقال نفت و گاز به انواع هیدروکربنهای نفتی به یک معضل عمده زیست محیطی تبدیل شده است. هدف از پژوهش فعلی، تعیین بازده حذف زیستی n- هگزادکان از خاک به عنوان آلاینده مدل با استفاده از فرایند اصلاح زیستی بود.
مواد و روشها: خاکهای دارای آلودگی قدیمی به هیدروکربنها نفتی به عنوان منبع جداسازی باکتریها مورد استفاده قرار گرفت. جداسازی باکتریهای تجزیهکننده n- هگزادکان با غنیسازی در محیط کشت نمکی و گرماگذاری در دمای ۳۱ درجه سانتیگراد بر روی یک شیکر انکوباتور با دور rpm ۱۵۰ با انجام کشتهای مکرر یک هفتهای طی
۶ هفته انجام شد. در نهایت دو سویه خالص جداسازی و به وسیله PCR شناسایی شدند. بازده حذف زیستی غلظتهای اولیه n- هگزادکان ۵۰۰، ۱۰۰۰ و mg/kg ۵۰۰۰ طی ۸ هفته مطالعه شد.
یافتهها: دو سویه باکتری پسودوموناس آئروژینوزا با قابلیت تجزیه n- هگزادکان جداسازی شدند. بازده حذف حذف n-هگزادکان در انتهای روز ۵۶ به ازای غلظتهای اولیه ۵۰۰، ۱۰۰۰ و mg/kg ۵۰۰۰ به ترتیب ۶/۹۳ درصد، ۵/۸۷ درصد و ۶۲/۶۹ درصد بود.
استنتاج: باکتریهای پسودوموناس آئروژینوزا جداسازی شده نشاندهنده قابلیت بالای تجزیه زیستی n-هگزادکان در خاک و نیز پتانسیل تولید بیوسورفکتات بوده و میتوان آنها را برای اصلاح زیستی خاکهای آلوده به هیدروکربنهای نفتی به کار برد.