عاطفه حق پناه، هادی سرخی، محسن محمدی، هدی شیرافکن،
دوره ۳۳، شماره ۲۲۸ - ( دی ۱۴۰۲ )
چکیده
سابقه و هدف: نقص تکاملی دستگاه ادراری عامل بیش از ۳۰ درصد عفونت‌های ادراری در کودکان است. این مطالعه با هدف تعیین ناهنجاری‌های سیستم ادراری در کودکان با پیلونفریت مراجعه‌کننده به بیمارستان کودکان امیرکلا در طی سال‌های ۱۴۰۰-۱۳۹۰ انجام شد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، کودکان با تشخیص پیلونفریت بستری در بیمارستان کودکان امیرکلا طی سال‌های ۱۴۰۰ -۱۳۹۰، انتخاب شدند. معیارهای ورود به مطالعه، کودکان یک ماه تا ۱۸ سال، علائم بالینی مثبت پیلونفریت و نتیجه‌ی کشت مثبت ادرار با روش مطمئن بود. کودکان با سابقه جراحی بر روی سیستم ادراری، از مطالعه خارج شدند. جهت تشخیص آنومالی‌های سیستم ادراری در کودکان مطالعه، انواع تصویربرداری‌ها از جمله سونوگرافی، DMSA، DTPA، RNC، IVP و VCUG انجام شد.
یافته‌ها: در ۳۸۱ کودک مبتلا به پیلونفریت، میانگین سنی ۴۱/۳± ۳۷/۱ ماه بوده و ۳۳۷(۸۸/۵درصد) نفر از آنان، دختر بودند. ۱۴۹ (۳۹/۱ درصد) کودک آنومالی‌های سیستم ادراری داشتند. شایع‌ترین اختلال بترتیب ریفلاکس وزیکویورترال ۱۱۲ (۷۵/۱۶ درصد) نفر، تنگی محل اتصال حالب به لگنچه ۱۱ (۷/۳۸ درصد) نفر، یورتروسل ۹ (۶/۰۴ درصد) کودک و دوپلیکاسیون حالب ۸ (۵/۳۶ درصد)، بود. بین گروه سنی و فراوانی آنومالی سیستم ادراری تفاوت معنی‌دار (۰/۴۰=P)، اما بین جنس و فراوانی آنومالی تفاوت معنی‌داری یافت نشد (۰/۳ P=).
استنتاج: براساس نتایج مطالعه حاضر، بیش از یک سوم از کودکان مطالعه دارای آنومالی اورولوژی بودند که شایع‌ترین عامل آن ریفلاکس وزیکویورترال و حدود یک چهارم انومالی‌های اورولوژیک دیگر مانند تنگی محل اتصال حالب به لگنچه و یورتروسل بود. توصیه می‌شود در این کودکان علاوه بر ریفلاکس وزیکویورترال، به سایر انومالی‌های اورولوژی نیز توجه شود.
mazums.ac.ir