نجیبه محسنی معلم کلائی، محمد حسین حسامی رستمی، مجتبی قربانی، معصومه کوهی، خانم آزاده امینی منش، سعیده نجفی، ابوالفضل حسین نتاج، احمد زاغی حسین زاده، سیده فاطمه حسینی کوهی خیلی، رامین محمدی، محمد خادملو،
دوره ۳۵، شماره ۲۴۴ - ( اردیبهشت ۱۴۰۴ )
چکیده
سابقه و هدف: سوختگی از معضلات مهم و یکی از دلایل مهم مرگ و میر در دنیا می‌باشد. این مطالعه با هدف بررسی وضعیت جمعیت‌شناسی و بالینی بیماران فوت شده بر اثر سوختگی در بیمارستان زارع ساری طی سال‌های ۱۳۹۰ الی ۱۴۰۱، انجام شد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی، از نوع داده‌های موجود در پرونده تمامی بیماران بستری فوت شده در بخش‌های سوختگی بوده است. افراد به‌صورت سرشماری وارد مطالعه شدند، متغیرهای مورد بررسی شامل، جنسیت، وضعیت تاهل، سن، درصد سوختگی، عامل سوختگی و مدت زمان بستری، وجود یا عدم وجود سوختگی استنشاقی به عنوان متغیر اصلی بود. از شاخص‌های میانگین، انحراف معیار، فراوانی و درصد استفاده شد و از نسخه۲۱ نرم‌افزار SPSS و Excel ۲۰۱۰ استفاده گردید.
یافته‌ها: در طی سال‌های مورد مطالعه ۸۲۸۱ بیمار در اثر سوختگی بستری شده‌اند که از بین آن‌ها، ۸۸۲ نفر (۱۰/۶ درصد) فوت شدند. تنها اطلاعات مربوط به بیماران فوت شده مدنظر بود. نتایج مطالعه نشان داد که ۵۱۴ نفر (۵۸/۳ درصد) مرد بودند. بیش‌ترین فراوانی گروه سنی مربوط به افراد ۱۹ تا ۴۰ سال با (۵۰ درصد) بودند. متاهلین با (۳/۶۴ درصد) بیش‌ترین درصد از جامعه این مطالعه را تشکیل داده بودند. میانگین تعداد روزهای اقامت بیماران فوت شده برابر با ۰۱۲/۳± ۱۰/۴۹ بود. میانگین درصد سوختگی برابر با ۰۲۴/۳±۶۶/۹ بود. حدود (۵۷/۴ درصد) از افراد این جامعه دارای سوختگی بالای (۶۰ درصد) بودند. ۵۶۶ نفر (۷۰/۸ درصد) از بیماران فوت شده دارای سوختگی استنشاقی بودند. تعداد بیماران فوت شده با سوختگی در طی سال‌های مورد مطالعه روند تقریبا کاهشی داشته است.
استنتاج: بیش‌ترین میزان وقوع حادثه منجر به مرگ و میر سوختگی در افراد میان سال با سوختگی استنشاقی و در منزل اتفاق افتاد. بنابراین ارائه برنامه‌های آموزشی در سطح جامعه به‌خصوص محیط خانه توصیه می‌شود
mazums.ac.ir