امیر هومن صدر حقیقی، سید احمد آرتا، محمد حسین آهنگر آتشی، طناز عبدالله زاده بقائی،
دوره ۲۸، شماره ۱۶۷ - ( آذر ۱۳۹۷ )
چکیده
سابقه و هدف: نورالژی تری‌ژمینال شناخته شده‌ترین نورالژی صورت است و درد شدید ناشی از آن تأثیر به‌سزایی در کیفیت زندگی افراد درگیر دارد. مداخلات مطرح شامل درمان دارویی، Microvascular decompression و نیز مداخلاتی که به شاخه‌های انتهایی عصب آسیب وارد می‌کنند؛ هیچ‌یک عاری از عوارض جانبی نیستند؛ از این رو دست‌یابی به درمانی با حداقل عوارض و تهاجم کم تر هم چنان مورد بررسی است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر تزریق محلول حاوی استرپتومایسین و لیدوکائین بر نورالژی تری ژمینال مقاوم به کاربامازپین بوده است.
مواد و روش‌ها: این مطالعه با طراحیRetrospective case series و با ارزیابی آماری پرونده ۴۰ بیمار با سابقه درمان دارویی ناموفق نورالژی تری‌ژمینال با کاربامازپین که تحت تزریق لیدوکائین/استرپتومایسین و متعاقباً بررسی وضعیت درد قرار گرفته‌بودند، انجام گرفت. تعداد ۵ تزریق محلول لیدوکائین/استرپتومایسین، با فواصل یک هفته و در محل شروع درد انجام شد و میزان درد در فواصل ۱ هفته، ۱ ماه و ۶ ماه بعد از تزریق مورد ارزیابی قرار گرفت. میزان درد در چهار زمان اندازه‌گیری‌شده با هم مقایسه گردید.
یافته‌ها: میزان درد پس از یک هفته، یک ماه و شش ماه پس از آخرین تزریق، نسبت به قبل از مداخله، کاهش معنی‌داری نشان داد (۰۰۱/۰< P). درمان در گروهی که سابقه ابتلای آن‌ها به نورالژی، کم تر از ۵ سال بود نسبت به بیماران با سابقه ابتلای بیش از ۵ سال موفق‌تر بود.
استنتاج: به نظر می‌رسد تزریق استرپتومایسین و لیدوکائین همراه باهم، ضمن داشتن موفقیت در کاهش درد ناشی از نورالژی تری‌ژمینال، عوارض ناچیزی دارد. مطالعات کنترل‌شده جهت تأیید و تجویز این روش در درمان نورالژی تری‌ژمینال ضروری است.
mazums.ac.ir