سیدمحمود عابدینی، سحر منتظری، شهره قربان شیرودی،
دوره ۲۲، شماره ۸۸ - ( اردیبهشت ۱۳۹۱ )
چکیده
سابقه و هدف: بیماری مولتیپل اسکلروزیس بیماری مزمن دستگاه عصبی است که با تحلیل رفتن میلین اعصاب مغزی و نخاعی در اثر عوامل ناشناخته همراه میباشد. این بیماری با ناتوانی پیشرفته در سنین جوانی و میانسالی همراه شده، سیر و تظاهرات متفاوتی از خود بروز میدهد. هدف اصلی پژوهش حاضر مقایسه پنج عامل بزرگ شخصیت در افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس و افراد سالم میباشد.
مواد و روشها: در این پژوهش که به روش مورد- شاهدی انجام شد، ۱۹۱ بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس شرق مازندران و ۱۹۱ فرد سالم از همراهان بیمار که از نظر جنس، سن، وضعیت تأهل و سطح تحصیلات با گروه اول همسان بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. پرسشنامههای مشخصات فردی، پنج عامل شخصیتی تجدید نظر شده نئو، به عنوان ابزار کار مورد استفاده قرار گرفت. دادهها با استفاده از آزمون آماری تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافتهها: میانگین نمره پرسشنامه افراد بیمار و سالم در عامل روان آزردگی بهترتیب ۸۱/۳۰ و ۱۲/۲۴ حاصل شد (۰۰۱/۰ p=). میانگین نمرات در عامل مسئولیتپذیری به ترتیب ۹/۳۰ و ۹۳/۳۵ بود (۰۰۱/۰ =p).
استنتاج: نتایج پژوهش حاضر نشان داد بیماران مولتیپل اسکلروزیس در عامل شخصیتی روانآزردگی نمره بالاتر و در مسئولیتپذیری نمره پایینتری نسبت به افراد سالم کسب کردند.