نسرین رحمانی بو ئینی ، سهراب صیادی، رضاعلی محمدپور تهمتهن، عبدالعلی مصورعلی، پویا طیبی،
دوره ۲۱، شماره ۸۶ - ( بهمن و اسفند ۱۳۹۰ )
چکیده
چکیده
سابقه و هدف: هدف انجام این مطالعه بررسی مقایسهای دو روش باز و بسته جهت درمان جراحی هموروئید، از نظر علائم، نشانهها، عوارض بعد عمل و نتایج طولانی مدت بود.
مواد و روش ها: این پژوهش از نوع مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی بود. جمعیت مورد بررسی ۱۰۰ مورد بیمار مبتلا به هموروئید درجۀ ۳ و ۴ نیازمند هموروئیدکتومی بودند. گروه الف شامل ۵۰ بیمار تحت هموروئیدکتومی باز و
گروه ب شامل ۵۰ بیمار تحت هموروئیدکتومی بسته بود. اطلاعات بیماران از قبیل نوع عمل، مدت عمل، عوارض بعد از عمل و مدت زمان بستری در بیمارستان ثبت شد. پیگیری بیماران در فاصله ۶ ساعت، ۲۴ ساعت، ۱۴ روز و ۲۸ روز پس از عمل انجام شد و میزان درد پس از عمل در دو گروه مقایسه شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین مدت بستری در گروه الف ۸۲/۰ ± ۱/۲ روز و در گروه ب ۴/۰ ± ۲/۱ روز
بود (۰۵/۰p<). اما میزان درد، نیاز به مسکن، مدت زمان عمل و دوره زمانی لازم جهت بهبودی کامل زخم جراحی در دو گروه تفاوت معنیداری وجود نداشت. هیچ موردی از بیاختیاری، تنگی و نیاز به جراحی و بستری مجدد در دو گروه مشاهده نشد. تفاوت موجود در عوارض بعد عمل از نظر آماری معنیدار نبود(۰۵/۰p>).
استنتاج: هر دو روش جراحی باز و بسته بدون وجود مشکل خاصی تاثیر مشابه و مناسبی در درمان جراحی هموروئید دارند. با این حال مدت زمان بستری بیماران پس از جراحی در روش جراحی بسته کمتر می باشد.
شماره ثبت کارآزمایی بالینی : ۲ N۲۰۱۲۰۲۰۴۱۷۸۶IRCT