جستجو در مقالات منتشر شده


۳ نتیجه برای ملک زاده شفارودی

مجید ملک زاده شفارودی ، جان بی مک گراس ، جوماریا گونزالس ، سیلوماریا آریباس ، کرگ دلی ،
دوره ۱۸، شماره ۶۴ - ( خرداد و تیر ۱۳۸۷ )
چکیده

سابقه و هدف: نظم مهندسی جدار شرایین بر اساس ترتیب قرار گرفتن سلول های آندوتلیال، عضلانی صاف و آدوانتیس در طرفین تیغه ارتجاعی داخلی می باشد. پژوهش های اخیر بر نقش مهم سلول های آدوانتیس و آندوتلیال در رشد و ترمیم عروقی تاکید می نمایند. در دیدگاه جدید دینامیکی، عروق خونی همواره حالت پایداری را از نظر ساختار مهندسی و نظم به کارگیری سلول ها در جدار خود فراهم می نمایند که به مولفه های نظیر فشار خون، ضخامت لایه عضلانی، نظم موجود در انقباض عضلات صاف جدار عروقی و تعداد و وسعت سطح تماس سلول های آندوتلیال با خون در جریان بستگی دارد. تحقیقات اخیر ارایه شده در این مقاله سعی در پاسخگویی به سوالات بنیادی درباره تنوع و نظم انواع سلول های موجود در جدار شرایین (cellular heterogeneity) هنگام بازسازی (remodelling) در شرایط نرمال و پاتولوژیک را دارد.
مواد و روش ها: تعداد دوازده موش وحشی (Wild Type-WT) تحت آزمایشات قرار گرفتند. پس از بیهوش کردن حیـوان با Co۲ قطعـاتی زنـده از جـدار شـرایین مـزانتـریک جـدا و از بـافت چـربی پاکسـازی گردیـده و در دستـگاه perfusion myograph تحت فشار طبیعی ۷۰mmHg با مخلوطی از اکسیژن و دی اکسید کربن (۹۵,۵%) در محلول کربس، توسط LSCM با استفاده از رنگ آمیزی فلوئورسنت هسته ای(Syto ۱۳) / تحت موج لیزر آرگون یونیزه (۴۸۸nm و DIO لیپوفیلیک / تحت موج لیزر آرگون یونیزه ۴۸۴nm/۵۰۱nm برای کانال سبز و موج لیزر آرگون - هلیوم ۵۴۳nm/۵۸۰nm برای کانال قرمز مورد مطالعه قرار گرفتند.
یافته ها: تصاویر کامپیوتری سه بعدی تهیه شده از لایه های مختلف جدار شرایین با کمک لیزر، موید نظم مارپیچی(Helical) عضلات صاف در ارتباط با سلول های آندوتلیال بودند. تصاویر تهیه شده از سلول های آندوتلیال و عضلات صاف در طرفین تیغه ارتجایی داخلی (IEM) موید وجود اتصالات سلولی Myoenothelial Connections مابین این سلول ها بود که از نظم مارپیچی سلول های عضلانی صاف در رابطه با آندوتلیوم متابعت می کرد.
استنتاج: اهمیت حفظ اتصالات محکم بین سلولی نظیر اتصالات میوآندوتلیال هنگام انقباض و یا انبساط عروقی و شکل گیری دوباره آنها طی فرآیند بازسازی مخصوص در فشارخون بالا که ممکن است نسبت ایجاد گسستگی هایی در این نوع از اتصالات گردد؛ درک جدیدی از مدل فیزیولوژیکی و دینامیک طبیعی عروق خونی در یک مدل سه بعدی (۳D) ارایه می نماید.

امیر ولیزاده دیزجیکان، کسری قناعت، سهیل عزیزی، مجید ملک زاده شفارودی، عباس خنکدار طارسی،
دوره ۲۵، شماره ۱۳۴ - ( اسفند ۱۳۹۴ )
چکیده

سابقه و هدف: آسیب ناشی از ایسکمی- ریپرفیوژن I/R)) یکی از علل اساسی نارسایی کبدی طی جراحی‏ها می‏باشد. اندوتلین، مهمترین منقبض‏کننده‏ عروقی، دو نوع گیرنده ETA و ETB دارد که افزایش تعداد گیرنده B، با اتساع سینوزوییدها، التهاب و تخریب بافت کبد را کاهش می‏دهد. در این مطالعه اثر دگزامتازون بر آسیب گلیکوکالیکس و بیان ژن گیرنده ETB بافت کبد طی I/R گرم کبدی در رت بررسی شد.

مواد و روش‌ها: رت‏های نر ویستار به چهار گروه هشت تایی تقسیم شدند: به گروه SHAM سالین، به گروه DEX، دگزامتازون (mg/kg ۱۰)، به گروه I/R طی ایسکمی- ریپرفیوژن کبدی سالین و به گروه DEX+IR دگزامتازون
(mg/kg ۱۰، ۶۰ دقیقه قبل ایسکمی و بلافاصله بعد از ریپرفیوژن به صورت تک دوز) تزریق شد. پس از ۱ ساعت ایسکمی و ۳ ساعت ریپرفیوژن، خون و بافت کبدی جمع­آوری شدند. برای ارزیابی بیان نسبی ژن ETB، از real time PCR استفاده شد. میزان ALT، AST و هیالورونیک اسید (HA) در سرم اندازه‏گیری شدند.

یافته‌ها: میزان ALT، AST و HA در I/R افزایش معنی‏داری را نسبت به گروه SHAM نشان داد (۰۰۱/۰< p).
تزریق دگزامتازون در DEX+IR کاهش معنی‏دار را در مقدار سرمی شاخص‏های فوق در مقایسه با گروه  I/Rسبب شد (۰۰۱/۰< p). بیان ژن گیرنده ETB با تزریق دگزامتازون کاهش یافت (۰۵/۰> p).

استنتاج: دگزامتازون بیان ژن گیرنده ETB را طی I/R کبدی کاهش می‏دهد و سلول‏های پارانشیم و گلیکوکالیکس اندوتلیوم سینوزوییدی را در مقابل آسیب I/R محافظت می­کند. بنابراین دگزامتازون می‏تواند در کاهش آسیب ناشی از I/R کبدی نقش داشته باشد.


دلارام پورکاظمی، پگاه نصیری، علی ملک زاده شفارودی، قاسم جان بابایی، محمود موسی زاده، جواد مهرانی ثابت،
دوره ۳۲، شماره ۲۰۸ - ( اردیبهشت ۱۴۰۱ )
چکیده

سابقه و هدف: اختلالات سیستمیک مانند دیابت یا بیماری قلبی عروقی با بیماری پریودنتال ارتباط دارند. در مطالعات متعدد، ارتباط بین بیماری پریودنتیت و سرطان‌های دستگاه گوارش گزارش شده است. با توجه به اهمیت این موضوع، هدف از مطالعه حاضر بررسی میزان شیوع اشکال مختلف پریودنتیت مزمن در بیماران مبتلا به سرطانهای معده، مری و کلورکتال مراجعهکننده به بیمارستان امام ساری در سال ۹۷- ۱۳۹۶ بود.
مواد و روشها: در مطالعه مقطعی حاضر، معاینه بالینی ۱۰۰ بیمار با بررسی ازدست رفتن چسبندگی بالینی (CAL)، خونریزی حین پروبینگ و از دست رفتن دندانها آغاز شد. پس از ثبت عمق پروبینگ و میزان تحلیل لثه، CAL محاسبه شد و براساس طبقهبندی بیماریهای پریودنتال، پریودنتیت مزمن به انواع خفیف، متوسط و شدید تقسیم شد. برای آنالیز دادهها از تستهای Chi-Square و ANOVA استفاده شد.
یافتهها: ۱۰۰ بیمار بررسی شدند. در ۲۳ بیمار مبتلا به سرطان معده، ۸/۷درصد پریودنتیت خفیف، ۲۶/۱ درصد پریودنتیت متوسط و ۲۶/۱ درصد پریودنتیت شدید مشاهده شد. از ۱۰ بیمار مبتلا به سرطان مری، ۴۰ درصد سالم، ۴۰ درصد پریودنتیت متوسط و ۲۰ درصد پریودنتیت شدید داشتند. از ۶۷ بیمار مبتلا به سرطان کلورکتال،۷/۵ درصد پریودنتیت خفیف، ۴۶/۳ درصد پریودنتیت متوسط و ۱/۵درصد پریودنتیت شدید داشتند.
استنتاج: در بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن متوسط- پیشرفته، به دلیل از دست دادن ساپورت پریودنتالی دندان‌ها که منجر به لقی آن‌ها میگردد، شانس از دست رفتن دندانها افزایش مییابد که طبیعتا روند غذا خوردن بیمار مختل و زمینه برای بروز مشکلات گوارشی فراهم میگردد.

صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb