کاملیا یعقوبی نیا، سید ایمان موسوینژاد، سمانه فرخ فر،
دوره ۳۵، شماره ۲۴۵ - ( خرداد ۱۴۰۴ )
چکیده
سابقه و هدف: افزایش نرخ سزارین با توجه به هزینههای بالای آن و پیامدهای نامطلوب سلامت مادر و نوزاد، بعنوان یک چالش مهم بهداشت جهانی است. با توجه به روند رو به رشد سزارین در ایران (با برنامهریزی قبلی و یا به علل غیرقابل پیش ینی) و نیز بالا بودن میزان سزارین در رامسر نسبت به استانداردهای ملی وزارت بهداشت و دریافت اخطار جهت ریشهیابی، این مطالعه با هدف بررسی علل سزارین در زنان نخستزا در بیمارستان امام سجاد رامسر، انجام پذیرفت.
مواد و روش ها: مطالعه توصیفی-تحلیلی حاضر، با بررسی دادههای دموگرافیک مادران تحت عمل سزارین و علت انجام عمل، از پروندههای پزشکی ۱۲۳ زن نخستزا که در سالهای ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ در این بیمارستان سزارین کردند، از طریق چک لیستی استاندارد جمعآوری شد و با نرمافزار SPSSنسخه ۲۶ با کمک آزمونهای کای اسکوئر و دقیق فیشر تحلیل صورت گرفت.
یافتهها: نتایج خصوصیات دموگرافیک نشان داد میانگین سنی مادران ۵/۱۹ ± ۲۹/۲۴ سال و میانگین قد آنها
۵/۱۵ ۱۶۳/۲۷± سانتیمتر بود. ۸/۵۲ درصد از نوزادان دختر بودند و میانگین نمره آپگار ۰/۵۹ ± ۸۹/۸۹ ثبت شد. عدم پیشرفت زایمان (۲۶/۸ درصد) و آغشته بودن مایع آمنیوتیک به مکونیوم (۲۶ درصد) از مهمترین علل ثبت شده در پروندههای بیماران تحت سزارین توسط متخصصین بودند که موارد غیرقابل پیشبینی محسوب میشدند. در بررسی ارتباط خصوصیات دموگرافیک مادر و بروز سزارین، نتایج نشان داد که علت سزارین با سطح تحصیلات و محل سکونت مادران ارتباط معنیداری داشت (۰/۰۵< P)، در حالی که با جنسیت نوزاد، سن مادر و هفته بارداری ارتباط معنیداری مشاهده نشد.
استنتاج: با توجه به نتایج، علل عدم پیشرفت زایمان و دیسترس جنینی باید مورد بررسی دقیقتر قرار گرفته و آموزشهای حین دوران بارداری در جهت افزایش آگاهی والدین داده شود.