سابقه و هدف: معنویت مفهومی چند بعدی و پیچیده می‌باشد که دارای جنبه‌های شناختی، تجربی و رفتاری است. مطالعات نشان می‌دهند که تعداد زیادی از بیماران بر این باور هستند که مذهب و معنویت نقش مهمی در زندگی آنان دارد و مایل هستند پزشکان و تیم درمان، این عوامل را در مراقبت مورد توجه قرار دهند. لذا هدف از این مطالعه بررسی نگرش پزشکان به معنویت و مراقبت معنوی از بیماران بوده است.

مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی-تحلیلی روی ۳۱۸ پزشک متخصص یا عمومی در بیمارستان‌های آموزشی و درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی قم در سال ۱۳۹۲ انجام شد. ابزارگردآوری داده ها، پرسش نامه مشتمل بر اطلاعات دموگرافیک و مقیاس سنجش معنویت و مراقبت معنوی بود که روایی و پایایی آن در مطالعات قبلی سنجیده و تأیید شده بود.

یافته‌ها: میانگین سن پزشکان ۸۹/۸±۵۱/۴۱ سال و اکثریت متاهل (۸۳ درصد) و مرد (۷۳ درصد) و پزشک عمومی (۷/۸۲ درصد) بودند. نمره نگرش به معنویت و مراقبت معنوی در ۲/۳۵ درصد از پزشکان مطلوب، در ۱/۱۰ درصد در حد بسیار مطلوب و در ۷/۵۴ درصد از موارد، نمره نگرش به معنویت و مراقبت معنوی در حد کم‌تر از میانگین بود. نگرش به معنویت ارتباط مستقیم و معنی‌داری با نگرش به مراقبت معنوی داشت به‌طوری‌که با افزایش نمره نگرش به معنویت، نمره نگرش به مراقبت معنوی افزایش می‌یافت(۰۵/۰>p).

استنتاج: وضعیت نگرش به معنویت و مراقبت معنوی در بین پزشکان از وضعیت نامطلوبی برخوردار بود. توجه به آموزش مراقبت معنوی برای پزشکان جوان،کم تجربه و نیز متخصصین توصیه می‌شود.