۹ نتیجه برای آلرژی
سید عبدالله مدنی، طاهره شکوهی ،
دوره ۹، شماره ۲۵ - ( ۱۰-۱۳۷۸ )
چکیده
سابقه و هدف : سینوزیت قارچی آلرژیک (Allergic Fungal Sinusitis = AFS) از نظر بالینی و پاتولوژیک به عنوان یک عفونت قارچی غیرمهاجم معرفی شده است. این مطالعه با هدف تعیین میزان AFS در بین مبتلایان به سینوزیت مزمن که به درمانهای مکرر آنتی بیوتیک پاسخی نداشته و کاندیدای عمل جراحی اندوسکوپی سینوس (Functional endoscopy sinus surgery = Fess) در ساری در سال ۱۳۷۷ طراحی شده است.
مواد و روش ها : این مطالعه به روش توصیفی انجام شد. طی عمل جراحی Fess ، موسین آلرژیک و لاواژ سینوس بیمارانی که معیارهای تشخیص بالینی AFS را دارا بودند، جمع آوری و برای بررسی قارچ شناسی و پاتولوژی ارسال شد. در واحد قارچ شناسی نمونه ها سانتریفوژ شد و از سدیمان آن مونته مرطوب با پتاس ۱۰درصد تهیه شد و رنگ آمیزی به عمل آمد. همچنین نمونه ها به چندین محیط کشت حاوی سابورودکستروزآگار تلقیح و برای مدت یکماه در درجه حرارت اتاق نگهداری شد. برای بررسی پاتولوژی از قطعات مخاط برداشت شده در جراحی، برشهایی تهیه و رنگ آمیزی با H&E و PAS شد. AFS به کسانی اطلاق می شد که معیارهایی را شامل سینوزیت تایید شده رادیولوژیک ، موسین آلرژیک در سینوسها ، مشاهده هیفه در آزمایش مستقیم موسین، جداسازی قارچ از کشت، عدم وجود دیابت شناخته شده، بدخیمی ها، بیماریهای کمبود ایمنی یا درمانهای اخیر با ایمونوساپرسیو و عدم وجود عفونتهای قارچی مهاجم در زمان تشخیص دارا باشند. کلیه بیماران به مدت شش ماه مورد پیگیری قرار گرفتند.
نتایج : در این مطالعه ۹ مورد قطعی و ۸ مورد مشکوک AFS (تأیید شده فقط با کشت) گزارش گردید. بیماران در طیف سنی ۱۲ تا ۶۲ سال قرار داشتند. میانگین سنی ۵/۲۴ و اغلب از جنس مؤنث بودند. درهیچیک از بیماران سابقه دیابت، بدخیمی و بیماریهای کمبود ایمنی و درمانهای اخیر با ایمونو ساپرسیو مشاهده نشد. ۴۷درصد آنها تاریخچه آتوپی داشتند. در مطالعات هیستوپاتولوژی هیفه ای مشاهده نگردید. در تمامی بیماران، به جز یک مورد، قارچ مورد شناسایی قرار گرفت. ۵۳درصد قارچهای جداشده از دسته هیفومیست های هیالینی (غالباً آسپرژیلوس و پنی سیلیوم) و ۴۷درصد آنها از دسته (دیماتیاسه غالباً کلادوسپوریوم و نیگروسپورا) بودند. در ۱۱ مورد از ۱۷ مورد (۷/۶۴درصد) هیفه قارچ در آزمایش مستقیم مشاهده گردید ولی تمامی آنها از نظر رشد قارچ در محیط کشت مثبت بودند.طی پیگیری شش ماهه بیماران دو مورد عود کلینیکی بدون شواهد قارچ شناسی مشاهده شد.
استنتاج : سینوزیت قارچی در تمامی مبتلایان به سینوزیت مزمن که به دوره های مکرر درمان پاسخی نداشته اند باید در نظر گرفته شود. پیشرفت های اخیر در اندوسکوپی سینوس سی تی اسکن و آگاهی پزشکان موجب پیشرفت در تشخیص موارد بیشتری از بیماران می گردد.
هادی حسن نیا، سعید عابدیان کناری، جواد غفاری، علیرضا رفیعی، جمشید یزدانی، فرشته جیواد، الهام بیرانوند،
دوره ۲۱، شماره ۸۵ - ( ۹-۱۳۹۰ )
چکیده
سابقه و هدف : رینیت آلرژیک یکی از اختلالات علامت‌دار بینی است که پس از تماس با آلرژن در افراد آتوپیک، القاء شده و سبب ایجاد التهاب وابسته به ÏgË در غشاهای پوشاننده بینی می‌گردد. علاوه بر عوامل محیطی، زمینه‌های ژنتیکی در استعداد ابتلا به این بیماری نقش دارند. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط پلی‌مورفیسم ژن کدکننده بخش‌های ایمونوگلوبولینی و موسینی نوع یک سلول T با بیماری رینیت آلرژیک بوده است.
مواد و روش ها : در یک مطالعه مورد- شاهدی، ۱۵۵ بیمار رینیت آلرژیک و ۱۶۳ فرد سالم انتخاب شدند. استخراج DNÂ ژنومیک از خون محیطی به روش Salting out و تعیین ژنوتیپ با روش PÇR-RFLP انجام شد. آنالیز وابستگی ژنوتیپ‌ها و آلل ها با بیماری در مقایسه با گروه کنترل، با استفاده از آزمون مربع کای و رگرسیون لجستیک دو طرفه محاسبه شد.
یافته ها : نتایج این مطالعه نشان داد که آلل Ç از پلی مرفیسم (Ç۴۱۶G) و آلل Â از (Â۱۴۵۴G) در پروموتر ژن کدکننده بخش‌های ایمونوگلوبولینی و موسینی نوع یک سلول T ، با استعداد ابتلا به رینیت آلرژیک مرتبط می باشد. به عبارت دیگر، آلل Ç و آلل Â به ترتیب خطر ابتلا به رینیت آلرژیک را در بیماران نسبت به افراد کنترل ۵۵/۱ (۰۴۱/۰=P) و ۶۴/۱ (۰۰۶/۰=P) افزایش می دهد. علاوه براین میزان ÏgË و ائوزینوفیل خون در افراد دارای ژنوتیپ هموزیگوت ÇÇ ۴۱۶- در مقایسه سایر پلی مورفیسم‌های بررسی شده از لحاظ آماری افزایش معنی‌داری داشت (۰۵/۰p<).
استنتاج : با توجه به نتایج این مطالعه به نظر می‌رسد که پلی مورفیسم ناحیه پروموتور بخش‌های ایمونوگلوبولینی و موسینی نوع یک سلول T در آلل Ç موقعیت ۴۱۶- و آلل Â در موقعیت ۱۴۵۴- در استعداد ابتلا و ژنوتیپ ÇÇ ۴۱۶- در پاتوژنز بیماری رینیت آلرژیک موثر است.
جواد غفاری،
دوره ۲۲، شماره ۸۷ - ( ۱-۱۳۹۱ )
چکیده
آسم بیماری مزمن التهابی راه‌های تنفسی بوده که در دوران کودکی نسبتاً شایع می‌باشد. علایم بالینی این بیماری شامل سرفه، خس خس سینه و با شیوع کمتر تنگی نفس می‌باشد. رینیت آلرژیک بیماری التهابی مخاط بینی بوده و یک بیماری شایع در نقاط مختلف دنیا می‌باشد. شیوع این بیماری در تمام سنین در نواحی مختلف دنیا بین ۱۰ تا ۴۰ درصد در جمعیت عادی گزارش شده است. علایم بالینی آن به طور معمول شامل عطسه، خارش، گرفتگی و آبریزش بینی میباشند. علت این بیماری مولتی فاکتوریال می‌باشد. بسیاری از بیماران با کهیر مزمن نگران آن میباشند که عوامل مختلف آلرژن مثل آلرژن‌های هوایی و یا غذایی در ایجاد و تشدید بیماری آنها نقش دارند.آلرژن‌های هوایی نقش مهمی در ایجاد و تشدید علایم بالینی بیماریهای آلرژیک به‌خصوص بیماری آسم و رینیت آلرژیک دارند. به هرحال این عوامل با شدت کمتری در تشدید علایم بالینی بیماریهای کهیر مزمن و اگزمای سرشتی نقش دارند. مطالعات مختلف صورت گرفته در ایران با تست پوستی پریک که تست استاندارد برای تشخیص آلرژن‌های هوایی می‌باشد حاکی از آن است در مناطق گرم و خشک که اکثر مناطق کشور ما را شامل می‌شود پولن‌ها از جمله چمن‌ها، علف‌های هرز و درختان از آلرژن های شایع می‌باشد اما در مناطق گرم و مرطوب از جمله در شمال کشور مایت‌ها یا هیره‌ها از شیوع بالاتری در بین انواع آلرژن‌ها برخوردار میباشند.
عطیه رفعت منش ، سیاوش عابدی، جواد غفاری، مجتبی نجفی، سعید عابدیان کناری،
دوره ۲۴، شماره ۱۱۷ - ( ۷-۱۳۹۳ )
چکیده
سابقه و هدف: آسم آلرژیک بیماری التهابی مزمنی است که به وسیله پاسخ بیش از حد به آلرژن‌ها وادمراههای هوایی مشخص می‌شود. T-bet و GATA-۳ دو فاکتور نسخه‌برداری هستند که موجب تمایز Th۱ وTh۲ از Tnaive می‌شوند. در این مطالعه ما به بررسی میزان بیان این دو فاکتور در بیماران مبتلا به آسم آلرژیک در مقایسه با گروه شاهد پرداختیم.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مورد- شاهدی، ۲۶ بیمار مبتلا به آسم آلرژیک و ۲۶ فرد سالم که با گروه
مورد از لحاظ سن و جنس همسان‌سازی شده بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. پس از خونگیری سلولهای تک
هسته‌ای خون محیطی جدا گردید، RNA آنها استخراج و cDNA سنتز شد و با استفاده از Real-time PCR
(Real-time Polymerase chainreaction) بیان ژن‌های T-bet و GATA-۳مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد میزان بیان T-betوGATA-۳ در بیماران افزایش معناداری نسبت به گروه شاهد داشت. به علاوه نسبت GATA-۳/T-bet نیز در گروه مورد افزایش معناداری نسبت به گروه شاهد داشت (۰۰۵/۰(p=.
استنتاج: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می‌دهد که میزان بیان این دو فاکتور، سبب تنظیم تعادل سلولهای Th۱وTh۲می گردد. لذا پیشنهاد می‌شود ارزیابی ژن‌های T-bet و GATA-۳ نقش مهمی در درمان و تعیین وضعیت بالینی بیماران مبتلا به آسم آلرژیک داشته باشد.
نسرین پازوکی، علی احمدی، محبوبه منصوری، سیدمحسن موسوی خورشیدی، فاطمه عنصری، جعفر سلیمیان،
دوره ۲۵، شماره ۱۲۵ - ( ۳-۱۳۹۴ )
چکیده
سابقه و هدف: رینیت آلرژیک به عنوان یکی از شایعترین انواع بیماریهای آلرژیک، روند رو به افزایشی در جهان داشته و از نظر بهداشتی و اقتصادی کیفیت زندگی بیماران را تحت تاثیر قرار می‌دهد. شناسایی آلرژن های تنفسی هر منطقه به عنوان یکی از مهم‌ترین علل بروز بیماری رینیت آلرژیک در پیشگیری و درمان این بیماران حائز اهمیت است. هدف از این مطالعه بررسی شیوع آلرژن‌های تنفسی در بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک براساس تست پوستی پریک در شهر تهران می‌باشد.
مواد و روش‌ها: در یک مطالعه مقطعی، ۴۰۰ بیمار مبتلا به آلرژی که از دی ماه سال ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۲به مدت یک سال به کلینیک فوق تخصصی آلرژی و ایمونولوژی خورشید در شهر تهران مراجعه کردند، مورد بررسی قرار گرفتند. پس از ثبت اطلاعات بیماران و بر اساس معیارهای ورود به مطالعه، بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک انتخاب شده و میزان حساسیت آنها به دوازده عصاره شایع آلرژی زا با استفاده از آزمون پوستی پریک تعیین گردید. در نهایت داده‌ها توسط نسخه ۲۰ نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: میزان شیوع رینیت آلرژیک در این مطالعه ۱۶۵ نفر (۴۰ درصد) با نسبت تقریباً مساوی زن و مرد بود. تمام بیماران حداقل نسبت به یک آلرژن و ۳/۱ درصد آنها نسبت به تمام آلرژن‌ها حساس بودند. بیش‌ترین شیوع واکنش پوستی مثبت مربوط به آلرژن‌های فضای باز (گرده گیاهان) با فراوانی ۲۰/۵۴ درصد بود. آلرژن‌های فضای بسته به ترتیب فراوانی شامل مایت‌ها (۶۶/۴۶ درصد)، مو و پوست حیوانات (۷۸/۱۸ درصد) و قارچ‌ها (۳۷/۱۷ درصد) بودند. در گروه سنی ۶-۱ سال، آلرژن های استنشاقی فضای بسته و در گروه سنی ۷ سال به بالا آلرژن‌های فضای باز شیوع بیشتری داشتند.
استنتاج: میزان شیوع رینیت آلرژیک دراین مطالعه، بالا و مشابه با آمار جهانی بود. باتوجه به شیوع بالای رینیت آلرژیک در تهران، شناسایی عوامل ایجادکننده آن می‌تواند اقدامی مناسب در جهت کنترل و جلوگیری از تشدید بیماری در افراد شود.
سهام انصاری ، نازنین لطفی ، محمدتقی هدایتی،
دوره ۲۵، شماره ۱۲۶ - ( ۴-۱۳۹۴ )
چکیده
ارتباط قارچ‌ها با آسم و دیگر بیماریهای راه‌های هوایی از دیر باز شناخته شده است. برخلاف گرده‌های گیاهی که فقط، عامل آلرژی تیپ یک ازدیاد حساسیت میباشند، قارچ ها مسبب تعداد زیادی از انواع آلرژی از جمله:
آلرژیک برونکوپلمونری میکوزیس (Allergic bronchopulmonary mycoses-ABPM)، رینیت، سینوزیت آلرژیک و پنومونی ناشی از پرحساسیتی میباشند. از میان قارچ‌ها، آسپرژیلوس فومیگاتوس شایعترین عامل بیماریهای
ریوی آلرژیک شدید ناشی از قارچ‌ها می‌باشد. یکی از این بیماری ها، آسپرژیلوز برونکوپلمونری آلرژیک
(ABPA Allergic Bronchopulmonary Aspergillosis) است. ABPA را مرتبط با آسیب‌های مزمن ریوی و وخیم‌تر شدن عملکرد ریوی در افراد با آسم مزمن و سیستیک فیبروزیس می‌دانند. تشخیص ABPA بر اساس یافته‌های آزمایشگاهی و کلینیکی چالش برانگیز بوده و سرولوژی در میان نتایج آزمایشگاهی از اهمیت بالاتری در تشخیص ABPA برخوردار می‌باشد. مطالعات صورت گرفته با استفاده از آلرژن‌های نوترکیب نشان‌داده است که پاسخ‌های IgE اختصاصی نسبت به چهار آلرژن (Asp f ۲, ۴, ۶, ۸ ) برای ABPA اختصاصی بوده و قادر به افتراق سرولوژیکی ABPA از سایر حساسیت‌های نسبت به آسپرژیلوس فومیگاتوس میباشند. به هر حال جهت مشخص‌شدن آلرژنیسیته کامل عصاره قارچی نیاز است که آلرژن‌های نوترکیب بیشتری تولید شود و مورد ارزیابی کلینیکی قرار گیرند. همچنین همراه با رشد سریع دانش در مورد ساختار سه‌بعدی آلرژن‌ها، آگاهی عمیق انسان درباره نقش هریک از ساختارها در پاتوفیزیولوژی آلرژی‌ها از جمله ABPA و یا توسعه مجموعه ای از آلرژن‌ها که احتمال استفاده از آنها در ایمونوتراپی وجود دارد بدست آمده است.
سید محمد حسین افسریان، فاطمه مرادی، سید امین کوهپایه، محمد رضا عطاءالهی، آنژلا فرزانه پور، حامد فخیم، صادق خداویسی، حمید بدلی،
دوره ۲۶، شماره ۱۳۸ - ( ۴-۱۳۹۵ )
چکیده
آلرژیک برونکوپولمونری آسپرژیلوزیس (ABPA)، واکنش‌های آلرژیک التهابی نسبت به کلونیزاسیون گونه‌های آسپرژیلوس است که معمولاً در افراد مبتلا به آسم یا سیستیک فیبروزیس ایجاد می‌شود. به دنبال استنشاق اسپورها از محیط، هایفی قارچ در موکوس برونش رشد می‌کند و باعث تحریک پاسخ ایمنی شامل سلولهای لنفوسیت یاریگر ۲ و ایمونوگلوبین‌های E وG می‌شود. اگرچه تشخیص ABPA دشوار است و به موقع انجام نمی‌شود، ولی به کارگیری روش‌های سرولوژی (اندازه‌گیری آنتی‌بادی IgE) برای تشخیص ABPA در فرایند تشخیص بیماری کمک‌کننده است. هرچند که واکنش‌های متقاطع نیز در این روش‌ها رخ می‌دهد. در کل تشخیص بیماری با در نظر گرفتن ترکیبی از معیارهای بالینی، بیولوژیکی و رادیولوژیکی صورت می‌گیرد. درمان اصلی ABPA شامل استفاده از کورتیکواستروئیدها و داروهای ضد قارچی است، اما در کل درمان ABPA وابسته به کنترل بیماری زمینه‌ای آسم، درمان بیماری حاد و توقف پیشرفت برونشکتازی می باشد. در مقاله حاضر مروری بر بیماری آلرژیک برونکوپولمونری آسپرژیلوزیس با تاکید بر جنبه های تشخیصی و درمانی مورد بررسی قرار می‌گیرد.
مصطفی کاردان، جواد غفاری، رضا ولدان، علیرضا رفیعی، مصطفی سلطانی، میثم آقاجانی، مرضیه محمدی،
دوره ۲۶، شماره ۱۴۶ - ( ۱۲-۱۳۹۵ )
چکیده
سابقه و هدف: آسم آلرژیک یک اختلال التهابی مزمن است که با افزایش التهاب مجاری هوایی و پاسخ بیش از حد برونش به محرک‌ها می‌باشد. سلولهای اصلی دخیل در پاتوفیزیولوژی آسم، سلولهای Th۱ و Th۲ میباشند و عملکرد این سلول‌ها تحت تاثیر فاکتورهای رونویسی T-bet و GATA۳ می‌باشد. این مطالعه با هدف بررسی وضعیت بیان ژن‌های T bet، GATA۳در کودکان مبتلا به آسم آلرژیک در مقایسه با گروه شاهد انجام شد.
مواد و روش‌ها: در این پژوهش مورد- شاهدی تعداد ۲۴ بیمار مبتلا به آسم آلرژیک و همچنین ۱۰ فرد سالم به عنوان گروه کنترل شرکت داشتند. سلولهای تک هسته‌ای خون محیطی جدا گردید، RNA آنها استخراج و cDNA سنتز شد و بیان نسبی فاکتورهای نسخه برداری T-bet وGATA۳ به وسیله روش Real time PCRارزیابی شد و ارتباط آن با فاکتورهای خطر آسم با استفاده از آزمون‌های آماری مربوطه مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که بیان ژن GATA۳ در بیماران به میزان ۲۹ برابر افراد شاهد افزایش داشت (۰۰۲/۰p=). در حالی که بیانT-bet کاهش داشته (۴۳/۰) و معنی‌دار نبود (۳۲/۰p=). ارزیابی نسبت T-bet/GATA۳ نشان داد که در بیماران این نسبت به‌طور معنی‌داری کمتر از افراد شاهد است (۰۰۰۱/۰>p).
استنتاج: افزایش بیان GATA۳ و کاهش نسبت T-bet/GATA۳ بیماران در مقایسه با افراد شاهد نشان از اختلال وضعیت پاسخ‌های ایمنی اختصاصی در آسم دارد. بنابراین هر گونه اقدام درمانی و یا کنترلی می‌بایست بر اصلاح وضعیت عدم تعادل ایجاد شده متمرکز گردد.
میر محمد جلالی، شادمان نعمتی، فاطمه نظام دوست، هدیه رمضانی،
دوره ۲۸، شماره ۱۷۰ - ( ۱۲-۱۳۹۷ )
چکیده
سابقه و هدف: رینیت آلرژیک، یک بیماری شایع در نقاط مختلف دنیاست. وجود بیماریهای همراه با رینیت آلرژیک می‌تواند سبب تشدید علایم بیماری شده و اثر سوئی بر فعالیت‌های روزانه و عملکردهای اجتماعی بیماران داشته باشد. از این رو، هدف پژوهش حاضر بررسی فراوانی رینیت آلرژیک و بیماریهای همراه با آن در مراجعین به بیمارستان امیرالمومنین(ع) رشت می باشد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، ۱۳۳۷ نفر از مراجعه‌کنندگان به درمانگاه ENT بیمارستان امیرالمومنین(ع) رشت در بازه زمانی مهر ۹۳ تا شهریور ۹۴ بررسی شدند. تشخیص رینیت آلرژیک در بیماران براساس شرح حال، معاینه بالینی، نمره بالا در پرسشنامه SFAR و اسمیر مثبت بینی از نظر ائوزینوفیلی داده شد و اطلاعات دموگرافیک و بیماریهای همراه بیماران ثبت شد. برای مقایسه فراوانی در زیر گروه‌های مختلف از آزمون کای دو استفاده گردید.
یافته‌ها: میزان فراوانی رینیت آلرژیک در مردان ۳/۳۷ درصد و در زنان ۷/۶۲ درصد و در مجموع ۲/۲۳ درصد بود و میزان فراوانی این بیماری در فصل بهار و پاییز بیش‌تر می‌باشد. ارتباط رینیت آلرژیک با جنس و شغل معنی‌دار گزارش شد، ولی با سطوح تحصیلی و وضعیت تاهل ارتباط معنی‌دار نبود. رینیت آلرژیک به صورت بیماری همراه در بعضی بیماری‌ها از جمله هیپرتروفی آدنویید، پولیپ بینی و سینوزیت بیش‌تر بود.
استنتاج: یک چهارم بیماران مورد مطالعه مبتلا به رینیت آلرژیک بودند، با توجه به این که این امر می‌تواند اثر سوئی بر روی سایر علایم بیماران و کیفیت زندگی آنها داشته باشد، لازم است وجود این بیماری در مبتلایان به سایر بیماریهای گوش و حلق وبینی مد نظر بوده و درمان مناسب برای آن صورت گیرد.
mazums.ac.ir