۴ نتیجه برای آمبولی
ساسان توانا ، یونس پناهی ، نصراله ساعدموچشی ، فاطمه بیرقدار ، ابراهیم نادری ، شهرام اعلا ،
دوره ۱۹، شماره ۷۰ - ( ۳-۱۳۸۸ )
چکیده
سابقه و هدف: شایعترین یافته در آمبولی ریوی نارسایی بطن راست است. هدف این مطالعه بررسی شیوع و مزیت تشخیصی تروپونین قلبی I در تشخیص بیماران مبتلا به نارسایی بطن راست بدلیل آمبولی ریه می باشد.
مواد و روش ها: این مطالعه روی ۴۲ بیمار مبتلا به آمبولی ریوی در بیمارستان اکبتان شهر همدان انجام شد. اطلاعات لازم از طریق گرفتن شرح حال بیماران، انجام اکوکاردیوگرام و اسکن پرفیوژن ریوی جمع آوری شد و نمونه های خون بیماران به سرعت بعد از تشخیص آمبولی ریوی گرفته شد و تروپونین I با روش کروماتوگرافی اندازه گیری گردید.
یافته ها: تروپونین I در ۲ مورد افزایش یافته بود، (بالای۰,۵mg/l ) و در ۴۰ مورد (۹۵.۲ درصد) کمتر از ۰.۵mg/l بود. اختلال عملکرد بطن راست در ۱۶ (۳۸ درصد) بیمار مشاهده شد. علایم اکوکاردیوگرافیک اختلال عملکرد بطن راست در یک بیمار از دو بیمار با تروپونین I مثبت و در ۱۵ بیمار از ۴۰ بیمار (۳۷.۵ درصد) با تروپونین منفی مشاهده شد. هیچ ارتباطی بین نارسایی بطن راست و سطح ترپونین I یافت نگردید.
استنتاج: بالا رفتن تروپونین I در آمبولی حاد ریه علیرغم شیوع پایین آن، نشان دهنده آن است که اندازه گیری تروپونین I نمی تواند به افتراق علل قلبی درد سینه از علل غیرقلبی آن و تشخیص اختلال عملکرد بطن راست کمک چندانی نماید.
محمود نورایی، مریم نباتی، آریا سلیمانی، علیرضا صانعی، ولی الله حبیبی،
دوره ۲۷، شماره ۱۵۲ - ( ۶-۱۳۹۶ )
چکیده
سابقه و هدف: میکسوم قلب، شایعترین تومور خوشخیم قلبی میباشد. این بیماری میتواند بسیاری از بیماریهای قلبی یا سیستمیک را تقلید کند. در اینجا تجربه ده ساله مرکز قلب مازندران در مورد تظاهرات کلینیکی، عوارض حین و پس از جراحی، عود و مرگ و میر میکسومهای قلبی گزارش میشود.
مواد و روشها: این مطالعه مشاهدهای بر روی ۳۴ بیمار با تشخیص قبل از جراحی میکسوم قلبی در یک دوره ۱۰ ساله انجام شد (۱۳۹۵-۱۳۸۵). همه پروندههای پزشکی این بیماران بررسی شد و دادهها در مورد تظاهرات کلینیکی، تستهای تشخیصی، عوارض حین و پس از جراحی، عود و مرگ و میر ثبت شد. به علاوه، دادهها در مورد اندازه تومور، محل قرارگیری و اتصال و تشخیص هیستوپاتولوژیک، جمعآوری شد. بررسیهای اکوکاردیوگرافیک در انتهای پیگیری انجام شد.
یافتهها: بررسی هیستوپاتولوژیک، تشخیص میکسوم را در ۳۰ بیمار تایید کرد که اغلب آنها در دهلیز چپ قرار داشتند و به دیواره بین دهلیزی متصل بودند. شایعترین یافته کلینیکی این بیماران، تنگی نفس بود که در ۲۰ بیمار (۸/۵۸ درصد) گزارش شد. آمبولیزاسیون سیستمیک و سیستم اعصاب مرکزی به ترتیب در ۹/۵ درصد و ۶/۱۷ درصد دیده شد که ارتباطی با اندازه میکسوم نداشته است. دو بیمار در زمان بستری فوت شدند. هم چنین دو بیمار دیگر در خلال دوران پیگیری بهدلیل بیماریهای دیگر فوت شدند. یک بیمار دچار عود شد.
استنتاج: این بررسی، موارد کمی از عود میکسوم را نشان داد. بنابراین، پیگیری طولانی مدت با اکوکاردیوگرافی توصیه میشود.
کامبیز علیزاده، معصومه طبری، عذرا ایزانلو،
دوره ۲۹، شماره ۱۷۱ - ( ۱-۱۳۹۸ )
چکیده
سرطان پستان از شایعترین سرطانها در خانمها است، ولی متاستاز به قلب نادر میباشد. در این گزارش، خانمی ۴۰ ساله معرفی میشود که با درد شدید پای راست به بیمارستان مراجعه کرده و با تشخیص DVT تحت درمان قرار گرفته وترخیص شد. وی یک ماه و نیم بعد با درد پا و تنگی نفس فعالیتی و درد قفسه سینه مراجعه کرد و با تشخیص آمبولی ریه و درمان ضد انعقادی بهبود یافت و مرخص شد. سپس حدود دو ماه بعد برای بار سوم با علایم تنگی نفس فعالیتی شدید و درد قفسه سینه و ادم پای راست بستری شد. درسونو داپلر، ترمبوز با نمای تحت حاد تا مزمن در ورید فمورال، پوپلیئتال، فمورال مشترک با گسترش ورید ایلیاک خارجی گزارش شده بود. با توجه به نتایج اکوکاردیوگرافی و سیتی آنژیوگرافی، با تشخیص یک توده در بطن راست، مشورت جراحی قلب انجام شد. در حین عمل پزشک با گسترش وسیع تودههای متاستاز وسیع روی آئورت و فضای پریکارد و مدیاستن مواجه شد. نمونه برداری انجام و متاستاز ناشی از سرطان پستان توسط پاتولوژیست گزارش شد. سیر این بیمار اهمیت بررسی بیماران با ترومبوز وریدی عمقی (DVT) مکرر برای بدخیمی را مطرح میکند.
آیدا عمادیان، مهدیس امیری فر، عبدالرضا جعفری راد، محمدرضا رافتی، شکوفه یحیی زاده حاجیکلایی، فهیمه نادری، زینب حسینی رامشه، نرجس هندویی،
دوره ۲۹، شماره ۱۷۷ - ( ۷-۱۳۹۸ )
چکیده
سابقه و هدف: بیماران سوختگی در خطر بالای حوادث ترومبوآمبولی قرار دارند. بر اساس مطالعات اخیر، در اکثر بیماران سوختگی، دوز استاندار انوکساپارین نمیتواند در پیشگیری از وقوع حوادث ترومبوآمبولی موثر باشد. هدف از مطالعه گذشته نگر حاضر، بررسی میزان مطابقت تجویز انوکساپارین جهت پیشگیری از ترومبوز عروقی در بیماران سوختگی با دستورالعمل استاندار مرجع در بیمارستان آموزشی سوختگی زارع شهرستان ساری میباشد.
مواد و روشها: در این مطالعه گذشته نگر، ۶۱ بیمار سوختگی که در شش ماه دوم سال ۱۳۹۵ در بیمارستان زارع بستری و انوکساپارین دریافت نمودند، وارد مطالعه شدند و دوز تجویزی و مانیتورینگ ها در زمان تجویز انوکساپارین با دستورالعمل استاندار مرجع مقایسه شد.
یافتهها: میانگین سنی بیماران ۶/۱۵ ± ۳۷/۴۷ سال و مردان ۸/۷۳ درصد از بیماران را تشکیل میدادند. دوز تجویزی در ۳/۵۷ درصد با دستورالعمل بالینی مطابقت داشت. آنتی فاکتور ۱۰ فعال، در هیچکدام از بیماران با ایندکس توده بدنی، خارج از محدوده نرمال ارزیابی نگردید. شمارش پلاکت در پایه در همه بیماران و در طی مطالعه در ۹۸ درصد بیماران انجام گرفت. تداخل دارویی در کمتر از ۱۰ درصد از بیماران گزارش شد که با عارضه جانبی همراه نبود.
استنتاج: اگرچه در اکثر بیماران سوختگی با ایندکس توده بدنی نرمال، دوز تجویز انوکساپارین مطابق با دستورالعمل استاندار بود اما تنظیم دوز در بیماری با ایندکس توده بدنی غیرنرمال انجام نمیگرفت که میتواند این بیماران را در خطر حوادث ترومبوآمبولی و یا خونریزی قرار دهد.