ندا فرزادی، ابراهیم صالحی فر، لطف الله داوودی، حمیده عباسپور کاسگری،
دوره ۳۰، شماره ۱۸۸ - ( ۶-۱۳۹۹ )
چکیده
سابقه و هدف: هدف از انجام این مطالعه بررسی الگوی مصرف منطقی ایمی پنم و تعیین نقش مداخلات داروساز در مصرف منطقی آنتیبیوتیکها است.
مواد و روشها: این مطالعه توصیفی تحلیلی شامل دو بخش گذشتهنگر (بدون مداخلات داروساز) و حالنگر (همراه با مداخلات داروساز) بود که به هدف بررسی الگوی مصرف ایمی پنم وبررسی نقش مداخلات داروسازدر سال ۹۷-۹۸ بر روی ۵۹ بیمار مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی امام سجاد رامسر طراحی شد. دوز مصرفی، طول مدت مصرف و تنظیم دوز دارو در نارسایی کلیوی توسط داروساز ثبت و با پروتکلهای استاندارد مقایسه شد.
یافتهها: در مجموع ۵۹ بیمار در کل دو فاز وارد مطالعه شدند. متوسط سن بیماران (۱۲/۱۶±۸۹/۶۹) سال بود و ۲۹ بیمار مرد بودند. شایعترین مورد مصرف ایمیپنم در پنومونی (۵۴ درصد) و بیشترین مورد مصرف آن در بخش داخلی بود (۲۸/۶۷ درصد) و بیشترین تجویز هم توسط متخصص عفونی صورت گرفته بود (۶۵ درصد). دوز متوسط مصرف دارو در فاز گذشتهنگر و حال نگر به ترتیب در ۶۵ و ۸۵ درصد موارد طبق پروتکل و صحیح تجویز شد. طول مدت مصرف دارو به ترتیب در فاز گذشتهنگر و حالنگر در ۴۵ و ۶۵ درصد موارد صحیح بود. تنظیم دوز دارو در بیماران با نارسایی کلیوی در فاز گذشتهنگر و حال نگر به ترتیب در ۶۰ و ۹۰ درصد موارد صحیح انجام شده که از نظر آماری این تفاوتها در دو فاز مطالعه معنادار بود (۰۰۱/۰< P).
استنتاج: نقش داروساز در مطالعات ارزیابی مصرف دارو (DUE) در جهت مصرف منطقی آنتیبیوتیکها و در نتیجه کاهش مرگ و میر ناشی از بیماریهای عفونی بسیار کلیدی است.