هانیه احمدی، نعمت الله آهنگر، فاطمه ثقفی، شهرام علاء، گوهر اسلامی، ابراهیم صالحی فر،
دوره ۲۸، شماره ۱۶۲ - ( ۴-۱۳۹۷ )
چکیده
سابقه و هدف: مهار کنندههای پمپ پروتون (PPIs) یکی از اصلیترین درمانها برای بیماریهای وابسته به اسید معده میباشند. مصرف نامناسب این داروها، به خصوص فرم تزریقی پنتوپرازول سبب افزایش هزینههای غیرضروری میشود. این مطالعه با هدف ارزیابی نحوه مصرف پنتوپرازول تزریقی در یک بیمارستان آموزشی در شمال ایران انجام شد.
مواد و روشها: این مطالعه به صورت مقطعی از تیرماه تا آبان ماه ۱۳۹۵ روی ۱۰۰ بیمار بستری در بیمارستان امام سجاد رامسر (ع) در شمال ایران انجام شد. اطلاعات دموگرافیک بیماران، دوز و نحوه تزریق پنتوپرازول، ریسک فاکتورهای بیماران در خصوص ابتلا به استرس اولسر و سایر اطلاعات بالینی مرتبط ثبت شد. میزان مناسب بودن تجویز و مصرف پنتوپرازول با توصیههای موجود در دستورالعملها شامل Fact Drug Information ۲۰۱۶، Uptodate ۲۰۱۶ و Medscape ۲۰۱۶ مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافتهها: تنها ۵۴ درصد بیماران اندیکاسیون دریافت داروهای مهارکننده پمپ پروتون را داشتند و صرفاً در ۱۶ درصد موارد نیاز به تجویز فرم تزریقی دارو وجود داشته است. در ۷۳ درصد بیماران، امکان دریافت فرم خوراکی وجود داشت، اما فرم تزریقی پنتوپرازول استفاده شد. بر خلاف توصیههای استاندارد، در ۹۲ درصد موارد، هر ویال پنتوپرازول پس از حل شدن در ۱۰ میلیلیتر آب مقطر، در مدت کمتر از ۱۰ ثانیه به روش بولوس تزریق شد.
استنتاج: بر اساس این مطالعه، کاربرد پنتوپرازول در اکثر موارد با توصیههای ذکر شده در گایدلاینها در زمینه اندیکاسیون درست، نحوه صحیح آمادهسازی دارو و رعایت مدت زمان تجویز دارو همخوانی نداشته است.