---

سابقه و هدف: مواد ضد عفونی کننده طبیعی برای ضد عفونی خانگی دستگاه‌های ارتودنسی متحرک، می‌تواند جایگزین خوبی برای محلول‌های شیمیایی باشد. هدف این مطالعه، مقایسه کارایی اسانس آویشن، کلرهگزیدین ۱۲/۰ درصد و آب استریل (شاهد) در حذف کلنی‌های کاندیدا و استرپتوکوک ویریدانس از سطح دستگاه‌های ارتودنسی متحرک آکریلی بود. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی شده انجام گرفت که در آن ۲۰ نفر شرکت داشتند و هر کدام یک دستگاه ارتودنسی متحرک را به مدت ۷ شب متوالی استفاده کردند. بعد از استفاده، هر پلاک به سه قسمت مساوی تقسیم شد. دو نمونه از هر پلاک به صورت تصادفی با یکی از محلول‌های کلرهگزیدین یا اسانس آویشن اسپری و بعد از ۱۰ دقیقه نمونه‌ها با آب شسته شدند. یکی از نمونه‌ها فقط با آب شسته شد (گروه شاهد). با استفاده از تکنیک‌های کشت میکروبی، تعداد کلنی‌های کاندیدا و استرپتوکوک ویریدانس برای هر گروه شمارش گردید. آزمون‌های آماری Friedman و Wilcoxon برای تجزیه و تحلیل داده‌ها مورد استفاده قرار گرفت. یافته‌ها: از نظر تعداد کلنی‌های کاندیدا و استرپتوکوک ویریدانس تفاوت معنی‌داری بین همه گروه‌ها مشاهده شد. مقایسه دو به دو نیز تفاوت معنی‌داری را بین گروه‌ها نشان داد. کلرهگزیدین به طور معنی‌داری مؤثرتر از اسانس آویشن بود و هر دو به صورت معنی‌داری بهتر از گروه شاهد عمل کردند. استنتاج: اسانس آویشن با غلظت و زمان استفاده شده در این تحقیق نمی‌تواند جایگزین خوبی برای کلرهگزیدین باشد.

---

سابقه و هدف: اهمیت تغذیه سالم و توجه روزافزون مصرف‌کنندگان به مواد غذایی سالم، منجر به رویکرد قابل توجه تولیدکنندگان به جایگزینی نگهدارنده‌های شیمیایی با انواع طبیعی و بیولوژیک در فرآورده‌های غذایی شده است. اسانس مرزه پرویی به علت دارا بودن خاصیت ضدمیکروبی به عنوان یک گیاه دارویی شناخته شده است. نایسین نیز یک پپتید ضدمیکروبی است که روی طیف وسیعی از باکتری‌ها تأثیر می‌گذارد و به صورت گسترده در مواد غذایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. هدف تحقیق حاضر، بررسی استفاده از اسانس مرزه پرویی و باکتریوسین نایسین به تنهایی و توام با یکدیگر جهت مهار رشد باکتری استافیلوکوکوس اورئوس در همبرگر است.

مواد و روش‌ها: به نمونه‌های همبرگر میزان CFU/g ۱۰^۳×۵ باکتری استافیلوکوکوس اورئوس تلقیح شد. تیمار نایسین در غلظت ۵/۰ درصد و تیمارهای اسانس مرزه پرویی در سه غلظت ۰۱/۰، ۰۲/۰ و ۰۴/۰ درصد به تنهایی و توام با نایسین تهیه شد. همه تیمارها و گروه شاهد بسته‌بندی و به مدت ۶۳ روز در دمای C° ۱۲- نگه‌داری شدند. تعداد باکتری استافیلوکوکوس اورئوس هر هفت روز یک بار توسط کشت سطحی روی محیط برد پارکر آگار شمارش شد.

یافته‌ها: تمامی تیمارها توانستند به طور معنی‌داری مانع از رشد باکتری نسبت به نمونه شاهد در طی مدت نگهداری شوند. استفاده همزمان از نایسین و اسانس مرزه پرویی باعث افزایش قدرت باکتری‌زدایی گردید.

استنتاج: بیش‌ترین میزان کاهش جمعیت باکتریایی در استفاده همزمان از نایسین ۵/۰ درصد و اسانس مرزه پرویی ۰۴/۰ درصد بود. هم‌چنین غلظت ۰۴/۰ درصد اسانس از نظر ارزیابی حسی برای تست کنندگان مطلوب نبود.

---

سابقه و هدف: افزایش مقاومت آنتی‌بیوتیکی سبب افزایش استفاده از گیاهان دارویی با اثرات جانبی کم به جای داروهای معمول شده است. هدف از این مطالعه بررسی آلودگی همبرگرهای صنعتی به سالمونلا، تعیین الگوی مقاومت آنتی­بیوتیکی آن ها و حساسیت آن ها به اسانس‌های باریجه، لیمو، رزماری، ژرانیوم، آویشن، زیره، نعنا، اکالیپتوس، لاوند، گلسرخ، ریحان و ترخون بوده است.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی از تیر سال ۱۳۹۴ تا تیر سال ۱۳۹۵ تعداد ۱۰۰ نمونه همبرگر صنعتی به طور تصادفی از مکان‌های فروش در کاشان خریداری و میزان شیوع سالمونلا به روش کشت بررسی شد. مقاومت آنتی‌بیوتیکی ایزوله‌های جدا شده به روش دیسک دیفیوژن بررسی شدند. هم‌چنین حساسیت ایزوله های جدا شده نسبت به ۱۲ اسانس به روش دیسک دیفیوژن و میکرودایلوشن بررسی شدند.

یافته‌ها: ۲ نمونه (۲ درصد) از همبرگرها به سالمونلا آلوده بودند. یکی از آن‌ها دارای آنتی ژن سوماتیک O۸ (گروه سرمی C۲) و یکی از آن‌ها در هیچ کدام از گروه های سرمی قرار نگرفت. دو ایزوله جدا شده ۱۰۰ درصد به یک یا چند آنتی‌بیوتیک به روش دیسک دیفیوژن مقاوم بودند. ایزوله‌ها مقاوم به بیش‌تر آنتی‌بیوتیک‌ها هم‌چون کلرامفنیکل، آموکسی سیلین-کلاولانیک اسید، کانامایسین، سفتریاکسون و سفتازیدیم بوند. بیش‌ترین اثر مهاری رشد روی سالمونلاها توسط اسانس آویشن به ترتیب با حداقل غلظت مهار کنندگی و حداقل غلظت کشندگی برابر ۳۹/۰ و ۷۸/۰ میلی گرم در میلی لیتر بود و میانگین قطر هاله رشد ۱۸/۱±۶۷/۲۳ میلی متر ایجاد شد.

استنتاج: مقاومت آنتی‌بیوتیکی سالمونلاهای جدا شده از همبرگرها بالا بود. اسانس‌های مورد استفاده دارای اثرات ضد­باکتریایی بالایی نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های معمول داشتند و می‌توانند به عنوان گیاهان دارویی مفید استفاده شوند

---

سابقه و هدف: با توجه به افزایش موارد مقاومت دارویی و عوارض جانبی ناشی از مصرف داروهای رایج در بیماری تریکومونیازیس، تلاش برای یافتن داروی جایگزین به ویژه با منشا طبیعی ضروری است. لذا مطالعه حاضر، با هدف بررسی اثرات ضد تریکومونایی اسانس و نانو امولسیون گیاه رزماری بر تریکوموناس واژینالیس در شرایط آزمایشگاهی طراحی شد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی که به صورت برون تنی انجام شد سوش استاندارد تریکوموناس واژینالیس در محیط کشت TYM تغییر یافته کشت داده شد. ترکیبات موجود در اسانس رزماری با گاز کروماتو گرافی مشخص و برای تعیین سمیت سلولی، از سلول‌های ماکروفاژ رده J۷۷۴.A,۱ استفاده شد. ارزیابی میزان مهار رشد انگل با تهیه غلظت‌های سریالی ۱۰، ۲۵، ۵۰، ۱۰۰ میکرو گرم بر میلی‌لیتر از اسانس و نانو امولسیون رزماری طی۱، ۲ و ۳ ساعت با سه بار تکرار انجام شد.
یافته‌ها: اسانس و نانو امولسیون رزماری اثر مهاری بر رشد تریکوموناس داشت و در غلظت ۱۰۰ میکروگرم بر میلی لیتر در طول سه ساعت به ترتیب۱ /۹۶ درصد و ۱۰۰ درصد مهار رشد را نشان داد. هم‌چنین اشکال اسانس و نانو امولسیون در این غلظت بر روی ماکروفاژها هیچ‌گونه سمیتی نداشته‌اند.
استنتاج: با توجه به اثرات مطلوب ضد تریکومونایی اسانس و نانو امولسیون گیاه رزماری این گیاه، می‌تواند به‌عنوان کاندید مناسبی جهت ارزیابی اثرات درمانی بر روی مدل حیوانی مطرح باشد.