۱۲ نتیجه برای انتروکوک
حمید رضا هنرمند، معصومه فلاح قویدل، ایرج نیکوکار، مرتضی رهبر طارمسری، شروین قدرجانی،
دوره ۲۲، شماره ۹۷ - ( ۱۱-۱۳۹۱ )
چکیده
سابقه و هدف: باکتریمی یکی از شایعترین بیماریهای عفونی است. باکتریمی ناشی از انتروکوک فکالیس بیشتر در بیمارستانها شایع است و اغلب توسط سویههای مقاوم ایجاد میشود. تشخیص سریع باکتریمی کمک بزرگی به درمان این عارضه مهم میکند و انتخاب آنتیبیوتیکهای مؤثر بر باکتری عامل بیماری را امکان پذیر مینماید. روش متعارف تشخیص باکتریمی بسیار وقتگیر است. هدف این مطالعه ارزیابی PCR در تشخیص سریع باکتریمی مدل رات است که به باکتریمی انسانی شباهت نزدیکی دارد.
مواد و روشها: در این مطالعه مورد- شاهدی، برای ایجاد باکتریمی تجربی، سوسپانسیون باکتریایی با جمعیت cfu/ml ۱۰۸ به ۱۰ موش تلفیح شد. از تمام موش ها در فواصل ۲۴ و ۴۸ و ۷۲ ساعت پس از تلقیح، نمونه خون گرفته شد. برای تمام نمونه خونها روشهای تشخیصی کشت و واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) انجام گردید. از نمونه خون ۱۰ موش تلقیح نشده به عنوان شاهد استفاده شد.
یافتهها: کشت نمونه خون گروه تلقیح شده مربوط به هر سه روز مثبت شد و به عنوان استاندارد طلایی در نظر گرفته شد. در گروه تلقیح شده ، نتیجه PCR، ۲ نمونه خون مربوط به روز اول، ۷ نمونه روز دوم و ۸ نمونه روز سوم مثبت شدند. نتیجه روش کشت و PCR برای نمونههای شاهد همگی منفی بود. حساسیت این روش PCR حدود ۸/۶۹ و ویژگی آن
۱۰۰ درصد بوده است.
استنتاج: روش PCR در تشخیص باکتریمی انتروکوکی بسیار سریعتر از روش متعارف است و چون این سرعت در نتیجه درمان تأثیر بسیار زیادی دارد، میتوان آن را یک تست جایگزین در نظر گرفت. برای افزودن حساسیت آن بهتر است از روشهای کارآمدتر استخراج DNA استفاده نمود.
ایمان غفارپسند، رضوان منیری،
دوره ۲۳، شماره ۱۰۹ - ( ۱۱-۱۳۹۲ )
چکیده
سابقه و هدف: مقاومت به آنتیبیوتیک های انتخابی، بحثی جدی و نگران کننده است. هدف این مطالعه، بررسی مقاومت آنتیبیوتیکی انتروکوک به لاینزولید بوده که هنوز در کشور ایران استفاده نشده است.
مواد و روشها: این مطالعه توصیفی روی ۱۰۰ نمونه مدفوعی از بیماران بستری در بخشهای بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال ۱۳۹۱ انجام شد. نمونه ها در محیط ترانسپورت به آزمایشگاه میکروبیولوژی منتقل شد و پس از انجام تستهای تشخیصی بیوشیمیایی، انتروکوک بودن آنها اثبات شد. سپس تست آنتیبیوگرام با Disk Diffusion انجام شد. با کمک E-test، حداقل غلظت مهاری وانکومایسین سنجیده شد. نتایج در نرم افزار SPSS با کای اسکوئر و نیز t زوجی تحلیل شد.
یافتهها: میانگین سنی بیماران۲۹/۱۸ ۲۶/۵۲ سال بود. ۴۸ نفر زن (۴۸ درصد) و بقیه مرد بودند. ۳۴ نفر (۳۴ درصد) با انتروکوک مقاوم با وانکومایسین و ۳۳ نفر (۳۳ درصد) با انتروکوک مقاوم با لاینزولید کلونیزه بودند. با E-test، ۷۳ سویه به وانکومایسین حساس (MIC≤۴ g/ml) و ۲۷ سویه مقاوم (g/ml ۳۲
محمد نجفی مصلح ، منا نساج، فاتح رحیمی، محمدرضا عربستانی،
دوره ۲۴، شماره ۱۱۷ - ( ۷-۱۳۹۳ )
چکیده
چکیده
سابقه و هدف: انتروکوکهای دارای مقاومت دارویی چندگانه، به عنوان پاتوژنهای مهم بیمارستانی در حال افزایش میباشند. آگاهی از الگوی مقاومت ضد میکروبی در تدوین دستورالعملهای درمان عفونتهای انتروکوکی ضروری میباشد. در این مطالعه مقاومت ضد میکروبی انتروکوکهای ایزوله شده از بیمارستانهای آموزشی شهر همدان مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روشها: این تحقیق بر روی ۲۴۲ سویه انتروکوک فکالیس و انتروکوک فاسیوم جدا شده از نمونههای بالینی بیماران بستری و سرپایی در بیمارستانهای آموزشی شهر همدان در طی سال های ۱۳۹۳-۱۳۹۱ انجام گرفت. گونههای شناسایی شده به روش بیوشیمیایی، با استفاده از روش مولکولی PCR تایید شدند. الگوی مقاومت دارویی با استفاده از روش دیسک دیفیوژن انجام شد و حداقل غلظت مهارکنندگی (Minimum InhibitoryConcentration MIC:) آنتیبیوتیکهای ونکومایسین و تیکوپلانین به روش Microdilution Broth انجام گرفت.
یافتهها: ز ۲۸۰ سویه انتروکوک، ۱۷۵ سویه (۵/۶۲ درصد) به عنوان گونه انتروکوک فکالیس، ۶۷ سویه (۲۴ درصد) به عنوان گونه انتروکوک فاسیوم و ۳۸ سویه (۵/۱۳ درصد) تا حد جنس انتروکوک شناسایی شدند. هیچگونه مقاومتی نسبت به آنتیبیوتیکهای نیتروفورانتوئین و لینه زولید در بین سویههای انتروکوک فکالیس مشاهده نشد و تمامی سویههای انتروکوک فاسیوم به آنتی بیوتیک لینه زولید حساس بودند. میزان مقاومت به آنتیبیوتیکهای آمپیسیلین، ونکومایسین، تیکوپلانین، اریترومایسین، سیپروفلوکساسین، نورفلوکساسین، جنتامایسین و نیتروفورانتوئین در سویههای انتروکوک فاسیوم بیشتر از سویههای انتروکوک فکالیس شناسایی شد.
استنتاج: ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻓﺮاواﻧﯽ ﺑﺎﻻی ﺳﻮﯾﻪﻫﺎی اﻧﺘﺮوﮐﻮک ﻣﻘﺎوم ﺑﻪ وﻧﮑﻮﻣﺎﯾﺴﯿﻦ و همچنین مقاومت در حال افزایش انتروکوکها نسبت به اکثر آنتیبیوتیکهای معمول، ﺿﺮورت ﮐﺎرﺑﺮد اﻗﺪاﻣﺎت ﮐﻨﺘﺮﻟﯽ و ﭘﯿﺸﮕﯿﺮاﻧﻪ وﺟﻮد دارد. ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﺠﻮﯾﺰ ﻣﻨﺎﺳﺐ آﻧﺘﯽبیوتیک، اﻧﺠﺎم آزﻣﻮن آﻧﺘﯽﺑﯿﻮﮔﺮام ﺑﺮای ﻫﺮ ﺑﯿﻤﺎر ﻗﺒﻞ از درﻣﺎن ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﻣﯽﮔﺮدد.
صفیه عباسی، بهنام زمانزاد،
دوره ۲۴، شماره ۱۲۲ - ( ۱۲-۱۳۹۳ )
چکیده
سابقه و هدف: انتروکوکها نقش مهمی در ایجاد اندوکاردیت و عفونتهای ادراری دارند و به واسطه توانایی که در کسب مقاومت نسبت به عوامل ضد میکروبی دارند، درمان آنها را با سختی مواجه میسازد. این مطالعه با هدف بررسی الگوی مقاومت آنتیبیوتیکی و تعیین سویههای مقاوم به ونکومایسین و همچنین شناسایی ژنهای مقاومت vanB و vanA در میان ایزولههای انتروکوکوس جدا شده از بیمارستانهای آموزشی درمانی شهرکرد درسال ۱۳۹۳ به انجام رسیده است.
مواد و روشها: ۱۵۰ ایزوله انتروکوکوس از بیمارستان جداسازی و جنس و گونه آنها با روشهای مختلف بیوشیمیایی مورد شناسایی قرار گرفتند. آزمون آنتی بیوگرام برای این سویهها انجام شد. همچنین تعیین حداقل غلظت مهارکننده به روش براث میکرودایلوشن broth micro dilution انجام و نهایتا سویههای دارای ژن VanA و VanB در میان این سویهها شناسایی گردید.
یافتهها: براساس نتایج آنتیبیوگرام ۱۰سویه دارای فنوتیپ VanA و ۲ سویه دارای فنوتیپVanB بودند. تمامی سویهها به سیپروفلوکساسین مقاوم بودند. ژنهای vanA و VanB به ترتیب درتمامی ۱۰ ایزوله ای که فنوتیپ vanAو ۲ سویهای که فنوتیپ vanB راداشتند، شناسایی شدند. در ۲ سویه از ۱۰ سویهای که دارای فنوتیپ VanA بودند، هردو ژن vanA و VanB توسط PCR تکثیر شدند.
استنتاج: تنوع گونههای انتروکوک در بیمارستانهای آموزشی درمانی شهرکرد محدود به گونههای E. faecium و E. faecalis میباشد. در این مطالعه، بالاترین میزان مقاومت نسبت به آنتیبیوتیکهای اریترومایسین و تتراسایکلین و کمترین مقاومت نیز نسبت به آنتیبیوتیکهای ونکومایسین و جنتامایسین گزارش گردید.
مامک عادل، پردیس پورروستا، مسعود شریفی، امیر جوادی، پوریا فلاح عابد، نفیسه رحمانی،
دوره ۲۶، شماره ۱۳۸ - ( ۴-۱۳۹۵ )
چکیده
سابقه و هدف: آمادهسازی مکانیکی و شیمیایی کانال قادر به حذف کامل میکروارگانیسمها از توبولهای عاجی نمیباشد لذا استفاده از دارویی که بتواند این نیاز را برآورده سازد ضروری است. هدف این مطالعه مقایسه اثر ضدمیکروبی کارواکرول و هیدروکسید کلسیم روی انتروکوکوس فکالیس در عمقهای مختلف توبولهای عاجی در زمانهای مختلف میباشد.
مواد و روشها: در این مطالعهی تجربی ۷۰دندان تک ریشه قدامی بالا کشیده شده و پس از جدا سازی بخش میانی ریشهها قطر داخلی کانالها یکسانسازی شد. نمونهها پس از استریل شدن در سوسپانسیون انتروکوکوس فکالیس آلوده شدند و سپس بهطور تصادفی به چهار گروه ۱۵ تایی و یک گروه کنترل ۱۰ تایی تقسیم گردیدند. کارواکرول برای مدت ۵دقیقه، ۴۸ ساعت ویک هفته و هیدروکسید کلسیم برای مدت یک هفته داخل کانال قرار گرفت. در نهایت تراشههای عاجی حاصل از تراش داخل کانال در محیط کشت اختصاصی انکوبه و از نظر حضور انتروکوکوس فکالیس بررسی شد. آنالیز آماری توسط آزمون مجذور کای و نرم افزار SPSSانجام شد.
یافتهها: درداخلیترین لایهی عاج کارواکرول در همه زمانها به میزان۱۰۰ درصد و هیدروکسیدکلسیم پس ازیک هفته ۸۰ درصد در حذف انتروکوکوس فکالیس موثر بوده است. در لایهی میانی عاج کارواکرول درزمان ۵ دقیقه ۹۳ درصد و در زمانهای ۴۸ ساعت و یک هفته ۸۷ درصد و هیدروکسیدکلسیم پس از یک هفته ۷۳ درصد موثر بوده است. اثر ضدمیکروبی گروه ها تفاوت آماری معنیداری بایکدیگر نداشت (۰۵/۰p>).
استنتاج: کارواکرول در مقایسه با هیدروکسید کلسیم در زمانهای کوتاهتری میتواند اثرات ضد میکروبی مناسب خود را اعمال نماید.
مامک عادل، مسعود شریفی، رویا حامدی، نفیسه رحمانی، امیر جوادی، فاروق جهانگیری،
دوره ۲۶، شماره ۱۴۳ - ( ۹-۱۳۹۵ )
چکیده
سابقه و هدف: هیدروکسید کلسیم و کلرهگزیدین از جمله رایجترین داروهای داخل کانال ریشه میباشند.اخیرا ترکیبی گیاهی به نام کارواکرول نیز به عنوان داروی داخل کانال معرفی شده است. هدف این مطالعه مقایسه فعالیت ضدمیکروبی کارواکرول،کلرهگزیدین و هیدروکسید کلسیم بر انتروکوکوس فکالیس میباشد.
مواد و روشها: دراین مطالعه تجربی ۵۶دندان تک ریشه کشیده شد و پس از آمادهسازی کانال ها، به طور تصادفی به ۳ گروه ۱۶ تایی و ۲ گروه کنترل مثبت و منفی ۴ تایی تقسیم شدند. پس از استریل سازی با اتوکلاو تمامی آنها به جز گروه کنترل منفی با انتروکوک فکالیس آلوده گردیدند.کانال ریشه دندانهای گروه۱ با خمیر هیدروکسید کلسیم پر شد و در کانال های گروه۲ و۳ به ترتیب مخروطهای کاغذی آغشته به کلرهگزیدین ۲/۰ درصد و کارواکرول ۹۴ درصد تا طول کارکرد قرار گرفتند. گروه کنترل منفی بدون ایجاد آلودگی تحت شرایط مطالعه قرار گرفت و در گروه کنترل مثبت از هیچ دارویی استفاده نشد. پس از انکوباسیون نمونهها به مدت ۴۸ساعت و شست وشوی کانال ها، از هرکانال نمونه گیری شد و رشد کلنی باکتری در محیط کشت BHI آگار بررسی شد. برای آنالیز آماری از نسخه۲۰ نرم افزار SPSS و آزمونهای مجذور کای و تست دقیق فیشر استفاده شد. سطح معنیداری ۰۵/۰در نظر گرفته شد.
یافتهها: هر سه گروه در از بین بردن انتروکوکوس فکالیس موثر بودند و تفاوت معنیداری در اثر ضد باکتریایی آنها یافت نشد (۹۹/۰= p).
استنتاج: کارواکرول به عنوان یک داروی گیاهی موثر جهت شست وشوی داخل کانال توصیه میشود.
محمد رضا عربستانی، حامد طهماسبی، بهروز زینی،
دوره ۲۶، شماره ۱۴۵ - ( ۱۱-۱۳۹۵ )
چکیده
سابقه و هدف: انتروکوکوسها میتوانند سبب آلوده شدن فرآورده ای غذایی شوند. هدف از این پژوهش، جداسازی گونههای مختلف انتروکوکوس بر اساس روش Curve Analyzing Melting مبتنی بر Real time PCR در نمونههای مواد غذایی میباشد.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، ۱۳۸ نمونه مختلف (گوشت مرغ، گوشت قرمز، شیر، پنیر) آلوده به گونههای مختلف انتروکوک از مجموع ۵۱۰ نمونه مورد بررسی از سطح شهر جمعآوری شد. شناسایی گونههای مختلف انتروکوکوس با هدف قرار دادن سایتهای انحصاری در گونههای مختلف و طراحی پرایمرهای اختصاصی برای این نواحی بر اساس روشCurve Analizing Melting مبتنی بر Real time PCR صورت گرفت.
یافتهها: بر اساس آنالیز منحنیهای ذوب به روش Real Time PCR، ۸۴ ایزوله (۸۶/۶۰ درصد) انتروکوکوس فکالیس، ۴۸ ایزوله (۷۸/۳۴ درصد) انتروکوکوس فاسیوم، ۱ ایزوله (۷/۰ درصد) انتروکوکوس گالیناروم، ۴ ایزوله (۸/۲ درصد) انتروکوکوس آویوم و ۱ ایزوله (۷/۰ درصد) به عنوان انتروکوکوس کاسلی فلاووس شناسایی شدند. بیشترین فراوانی ایزولههای انتروکوک به دست آمده مربوط به نمونههای گوشت مرغ با ۲۹ نمونه (۶۳/۲۴ درصد) و گوشت قرمز با ۲۱ نمونه (۴۴/۵۱ درصد) بود. همچنین با قرار دادن نتایج حاصل از تعیین توالی آزمون PCR به عنوان شاخص استاندارد، حساسیت و ویژگی روش فنوتیپی برای انتروکوکوس فکالیس به ترتیب ۷۸/۹۴ درصد و ۷۴/۹۰ درصد، برای انتروکوکوس فاسیوم ۱۳/۸۹ درصد و ۷۷/۹۷ درصد، برای انتروکوکوس گالیناروم ۵۰ درصد و ۵۲/۹۸ درصد، برای انتروکوکوس آویوم ۶۶/۶۶ درصد و ۵۲/۹۸ درصد و برای انتروکوکوس کاسلی فلاووس ۵۰ درصد و ۵۶/۹۸ درصد به دست آمد. ارتباط معنیداری بین نوع نمونه و پراکنش گونههای انتروکوکوس مشاهده شد (۰۵/۰p≤).
استنتاج: باتوجه به گستردگی و خطاپذیر بودن روشهای فنوتیپی در تعیین گونه انتروکوکوسها ، و حسایت و ویژگی پایین این روش، استفاده از یک روش حساس و سریع الزامی است.
الهام موسوی، فرهاد نظریان فیروزآبادی، احمد اسماعیلی،
دوره ۲۶، شماره ۱۴۶ - ( ۱۲-۱۳۹۵ )
چکیده
سابقه و هدف: باکتریهای اسیدلاکتیک نقش مهمی در زندگی انسان و سایر موجودات زنده بازی میکنند. برخی از آنها مانع از فعالیت میکروارگانیسمهای غیرمفید و بیماریزا میشوند. باکتریهای انتروکوکوس، گرم مثبت، کاتالاز منفی، کوکسی شکل، غیر اسپورزا و بیهوازی اختیاری هستند. هدف از این مطالعه، جداسازی و شناسایی باکتریهای پروبیوتیک از شیره درخت بلوط (Quercus brantii var. persica) بهمنظور معرفی باکتریهای مفید جهت کاربرد در مبارزه بیولوژیک و بهعنوان باکتریهای صنعتی بود.
مواد و روشها: باکتریهای اسیدلاکتیک موجود در شیرهی گیاه با روشهای متداول کشت، خواص بیوشیمیایی و توالییابی SrRNA۱۶ شناسایی شدند. الگوی مقاومت این سویهها نسبت به برخی از آنتیبیوتیکها و همچنین وجود ژنهای بیماریزایی efaA(آنتیژن اندوکاردیتیس)، as ، ace ، esp و gelE به کمک روش PCR مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها: نتایج این مطالعه نشان داد که از بین ۲۸۵ کلنی اولیه، تعداد ۱۶۰ کلنی (۱/۵۶ درصد) کاتالاز منفی و گرم مثبت بودند. نتایج توالییابی S rRNA۱۶ نشان داد که باکتریهای جداسازی شده به گونهی انتروکوکوس فاسیوم تعلق دارند. سویههای انتروکوکوس فاسیوم با الگوهای متفاوتی نسبت به آنتیبیوتیکهای ونکومایسین، آمپیسیلین، سیپروفلوکساسین و نیتروفورانتوئین حساس بودند. دو سویه باکتری انتروکوکوس فاسیوم یکی با توانایی تولید گاز Co۲ از گلوکز (KX۱۸۵۰۵۴) و دیگری ناتوان در تولید گازCo۲ (KX۱۸۵۰۵۵) شناسایی و توالی آنها در پایگاه NCBI ثبت گردید. در آزمون شناسایی ژنهای عامل بیماریزایی، هر دو سویه تنها دارای ژن efaA (آنتیژن اندوکاردیتیس) بودند.
استنتاج: در نتیجه این مطالعه، دو سویه انتروکوکوس فاسیوم از بلوط جداسازی شدند که میتوانند کاندید مناسبی برای بررسیهای بیشتر به عنوان پروبیوتیک و کنترل بیولوژیکی باشند.
آرزو ریانی، محمد آهنجان، حمیدرضا گلی، نیلوفر نادری فرد، مریم زمان زاده،
دوره ۳۰، شماره ۱۸۵ - ( ۳-۱۳۹۹ )
چکیده
سابقه و هدف: کاهش در تعداد میکروارگانیسمهای دهانی سبب کاهش پوسیدگی دندانها میشود. باکتری درمانی، مانند استفاده از باکتریهای پروبیوتیک، یک روش جایگزین برای درمان عفونتهای ناشی از میکروارگانیسمها است. هدف از این مطالعه، مقایسه اثر دوغ پروبیوتیک و دوغ معمولی بر روی دو میکروارگانیسم شایع دهانی به نامهای استرپتوکوکوس موتانس و انتروکوکوس فکالیس بود.
مواد و روشها: در این مطالعه آزمایشگاهی، حداقل غلظت بازدارندگی رشد (MIC) دوغهای پروبیوتیک و معمولی و قطر هاله عدم رشد باکتریهای استرپتوکوکوس موتانس و انتروکوکوس فکالیس در حضور هر دو نوع دوغ، بترتیب به روش میکروبراث دایلوشن و دیسک آگار دیفیوژن مورد ارزیابی قرار گرفت.آنالیز دادهها با استفاده از SPSS ۲۲ و آزمون منویتنی انجام شد.
یافتهها: نتایج این مطالعه حاکی از وجود اختلاف آماری معنیدار حداقل غلظت بازدارندگی از رشد دو نوع دوغ مورد استفاده بر علیه انتروکوکوس فکالیس و استرپتوکوکوس موتانس بود (۰۰۲/۰(P=، درحالیکه این میزان در دوغ معمولی بیشتر از دوغ پروبیوتیک بود. قطر هاله عدم رشد استرپتوکوکوس موتانس (۰۶۱/۰(P= و انتروکوکوس فکالیس (۹۹/۰(P= در حضور دو نوع دوغ مورد آزمایش، تفاوت معناداری نداشت.
استنتاج: بر اساس یافتههای مطالعه دوغ پروبیوتیک بیشتر از دوغ معمولی قادر به مهار انتروکوکوس فکالیس و استرپتوکوکوس موتانس میباشد و شاید بتوان آن را بهعنوان یک عامل پیشگیریکننده از بیماریهای دهان و دندان در نظر گرفت.
فتح اله غلامی بروجنی، سیده فاطمه موسوی، هادی نیک نژاد،
دوره ۳۰، شماره ۱۸۸ - ( ۶-۱۳۹۹ )
چکیده
سابقه و هدف: آلودگی سواحل شنای استانهای شمالی باعث ایجاد مشکلات بهداشتی در سالهای اخیر شده است. شهرستان محمودآباد به دلیل داشتن طولانیترین خط ساحلی کشور در معرض این خطرات است. این مطالعه با هدف تعیین کیفیت میکروبی آب سواحل شنای شهرستان محمودآباد در سال ۱۳۹۸ انجام پذیرفت.
مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، نمونه های آب سواحل شنای شهرستان محمودآباد از ۱۵نقطهی مختلف در سال ۱۳۹۸ (ماهیانه) جمعآوری گردید و مطابق شرایط استاندارد، آزمایشات میکروبی برای گروه کلیفرم و انتروکوکهای رودهای انجام شد. آنالیز توصیفی دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS انجام گرفت.
یافتهها: میانگین تعداد کلیفرم کل در تمامی ایستگاههای نمونهبرداری در فصول تابستان، پاییز و زمستان بیش از MPN/۱۰۰ml (Most Probable Number/۱۰۰ml) ۱۰۰۰ در هر ۱۰۰ میلیلیتر بوده است. میانگین انتروکوکهای رودهای در اکثر ایستگاهها در تمام فصول بالاترین سطح را داشته است. سایر ایستگاهها از نظر کیفیت میکروبی گروه کلیفرم مدفوعی در حد استاندرد کیفی سواحل شنا بوده است.
استنتاج: نتایج حاکی از آن است که کیفیت میکروبی سواحل شنای شهرستان محمودآباد از شرایط مطلوبی برخوردار نبوده است و میتواند خطراتی برای سلامت شناگران و مسافران داشته باشد.
مریم قزوینیان، بهمن میرزائی، صبا اصغرزاده مرغملک، ساناز امیرغلامی، لیلا احمدیان، حمیدرضا گلی،
دوره ۳۱، شماره ۱۹۵ - ( ۱-۱۴۰۰ )
چکیده
سابقه و هدف: ژنهای مقاومت به گلیکوپپتیدها میتوانند از باکتریهای گرم مثبت محیطی و فلور نرمال به سویههای بالینی منتقل شوند. بنابراین، هدف از این مطالعه بررسی شیوع سویههای انتروکوکوس فکالیس و انتروکوکوس فاسیوم مقاوم به ونکومایسین و تیکوپلانین در نمونههای محیطی بیمارستانی و مدفوع افراد سالم بود.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، نمونههای مدفوع انسانی و محیطی بیمارستانی جمعآوری شده و بر روی محیط کشت انتخابی M-enterococcus agar تلقیح شدند. سپس، با استفاده از روشهای فنوتیپی و مولکولی شناسایی دو گونه انتروکوکوس فکالیس و انتروکوکوس فاسیوم انجام شد. تعیین حساسیت آنتیبیوتیکی ایزولهها در مقابل تیکوپلانین و ونکومایسین به روش میکروبراث دایلوشن انجام شد. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS و آزمون کایدو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافتهها: از ۱۴۵ ایزوله جدا شده، ۸۴ ایزوله (۹۳/۵۴ درصد) انتروکوکوس فکالیس و ۶۱ ایزوله (۰۷/۴۲ درصد) انتروکوکوس فاسیوم تشخیص داده شدند. بهطور کلی، ۱ (۱۹/۱ درصد) ایزوله انتروکوکوس فکالیس و ۴ (۵۶/۶ درصد) ایزوله انتروکوکوس فاسیوم به ونکومایسین مقاوم بودند، در حالیکه ۴ (۵۶/۶ درصد) ایزوله انتروکوکوس فاسیوم نسبت به تیکوپلانین مقاوم بودند. حداقل غلظت مهارکنندگی ۵۰ (MIC۵۰) و ۹۰ (MIC۹۰) برای ونکومایسن و تیکوپلانین در انتروکوکوس فکالیس و انتروکوکوس فاسیوم، بهترتیب ۴ و ۱۶ میکروگرم/میلیلیتر بود.
استنتاج: نتایج MIC ونکومایسین و تیکوپلانین نشاندهنده حساس بودن اکثر ایزولههای انتروکوکوس مورد مطالعه نسبت به این دو آنتیبیوتیک بود. نتایج این مطالعه پیشنهاد میکند که جهت جلوگیری از بروز مقاومت دارویی به آنتیبیوتیکهای ونکومایسین و تیکوپلانین، باید نظارت دقیقی بر مصرف این آنتیبیوتیکها صورت گیرد.
اعظم حدادی کوهسار، مائده صالحی، حمیدرضا گلی، نوید رنجبری،
دوره ۳۳، شماره ۲۲۸ - ( ۱۰-۱۴۰۲ )
چکیده
سابقه و هدف: خاصیت آنتیمیکروبیال یکی از ویژگیهای مهم سیلرها میباشد که نقش اساسی در محدود کردن میکروارگانیسمها از سیستم کانال ریشه دارد. این مطالعه با هدف بررسی خاصیت آنتیمیکروبیال سیلرهای، AH۲۶،
Suresealroot، EndosealMTA بر باکتری انتروکوکوس فکالیس، انجام پذیرفت.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی، از سیلرهای سرامیکیEndoseal MTA ، Suresealroot و سیلر رزینی AH۲۶ استفاده شد. هر کدام از این سیلرها در چاهکهایی درون محیط آگار به مدت ۱۰ الی ۱۵ دقیقه قرار داده شدند تا منتشر شوند و سپس فوراً در دمای ۲±۳۵ درجه سانتیگراد به مدت ۲۴ ساعت انکوبه شدند. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS V,۲۲ آزمون شاپیرویلک، کروسکال والیس و ANOVA مورد تجزیه تحلیل قرار گرفتند.
یافتهها: بیشترین میانگین هاله عدم رشد مربوط به گروه Endoseal MTA بود. خاصیت آنتیمیکروبیال سیلر Suresealroot در مقایسه با سیلر AH۲۶ کمتر بود اما این اختلاف از نظر آماری معنیدار نبود (۳۶۸/۰ P=). خاصیت آنتیمیکروبیال سیلر Endoseal MTA در مقایسه با سیلر AH۲۶ بیشتر بود اما این اختلاف نیز از نظر آماری معنیدار نبود (۰/۳۶۸ P=). خاصیت آنتیمیکروبیال سیلر Suresealroot در مقایسه با Endoseal MTA کمتر بود که از نظر آماری اختلاف معنی داری نداشت (۰/۴۸ P=)
استنتاج: سیلرهای سرامیکی Suresealroot وEndoseal MTA و سیلر رزینی AH۲۶ خاصیت آنتیمیکروبیال در برابر انتروکوک فکالیس نشان دادند، اما خاصیت آنتیمیکروبیال سیلرهای سرامیکی با سیلر رزینی بر روی انتروکوکوس فکالیس تفاوتی نداشت