جستجو در مقالات منتشر شده


۱ نتیجه برای انتقال نوزاد

مریم نخشب ، الهام وثوقی ،
دوره ۲۰، شماره ۷۸ - ( ۷-۱۳۸۹ )
چکیده

سابقه و هدف: از عوامل موثر بر مرگ و میر نوزادان، انتقال نوزاد به روش صحیح از محل تولد به بخش نوزادان یا بخش مراقبت های ویژه نوزادان (NICU) می باشد. شناخت عوامل موثر در روند انتقال می تواند نقش مهمی در بهبود پیش آگهی و نجات جان آنان داشته باشد. در این مطالعه وضعیت انتقال نوزادان نیازمند بهNICU ، به بیمارستان بوعلی ساری بررسی شد.
مواد و روش ها: این پژوهش توصیفی در مدت ۶ ماه، تمامی موارد انتقال از سراسر استان مازندران به NICU بیمارستان بوعلی ساری مورد بررسی قرار گرفت. گردآوری داده ها از طریق دو پرسشنامه شامل اطلاعات دموگرافیک مادر و نوزاد، شرح مشکلات، سرانجام نوزادان در بیمارستان مقصد، اقدامات قبل و حین انتقال و وضعیت آماده بودن بیمارستان مقصد انجام گرفت.
یافته ها: در مجموع ۱۴۸ نوزاد به NICU بیمارستان بوعلی منتقل شدند. بیشترین شیوع انتقال در سن حاملگی ۲۸ تا ۳۲ هفته (۳۲,۴ درصد) و در ۲۴ ساعت اول تولد (۶۹.۶ درصد) بود. بیشترین علت انتقال شامل RDS (۶۵.۵ درصد) و بعد TTN (۱۲.۸ درصد) بود. نتایج در مورد تثبیت نوزاد نشان داد که ABG و CXR و قندخون در حدود تقریبا فقط ۵۰ درصد بیماران انجام شده و ۱۰ درصد بیماران با هیپوترمی و ۳۹.۲ درصد با سیانوز به مقصد رسیدند. بیشترین میزان انتقال از بیمارستان امام خمینی ساری (۶۸.۲ درصد) بوده است. وضعیت بیمارستان مقصد جز خرابی آسانسور (۱۲.۸ درصد) در سایر موارد مناسب به نظر میرسید. از ۱۴۸ نوزاد، ۲۶ نفر (۱۷.۶ درصد) فوت کردند. بین سن حاملگی و ضریب آپگار با میزان مرگ و میر این نوزادان ارتباط معنیدار وجود داشت (P<۰.۰۵).
استنتاج: روند انتقال نوزاد در استان مازندران نیازمند بهبود وضعیت فعلی از نظر هماهنگی با بیمارستان مقصد، تثبیت نوزاد قبل از اعزام و استفاده از یک تیم ماهر و آموزش دیده می باشد. به علاوه لازم است جهت بهبود وضعیت تجهیزات انتقال شامل انکوباتور پرتابل و آمبولانس دارای ونتیلاتور و توجه به انتقال هوایی برنامه ریزی شود.


صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb