۲۲ نتیجه برای انگل
شیرزاد غلامی ، ایرج موبدی ، هاجر ضیائی ، مهدی شریف ،
دوره ۹، شماره ۲۲ - ( ۳-۱۳۷۸ )
چکیده
سابقه و هدف : عفونت های انگلی به خصوص عفونت های انگلی روده ای مشترک بین انسان و حیوان از مهمترین مشکلات بهداشتی کشورهای در حال توسعه و کشور ما می باشند. جهت شناخت انواع انگل های روده ای در حیوانات مجاور انسان به خصوص سگ و شغال به عنوان مخازن و میزبانان اصلی این عوامل و تعیین انواع انگل های روده ای مشترک بین انسان و گوشت خواران (Zoonosis) مطالعه ای به مدت یک سال در سه منطقه جغرافیایی شهرستان ساری در بخش مرکزی استان مازندران انجام شد.
مواد و روش ها : مطالعه به روش توصیفی با نمونه گیری از حیوانات در دسترس از ۶ ناحیه در سه منطقه ساحلی، جلگه ای- جنگلی و کوهستانی شهرستان ساری از آذرماه ۱۳۷۱ لغایت ۱۳۷۲ انجام گرفت. در طی مطالعه ۳۰ قلاده سگ و ۴۵ قلاده شغال (مجموعاً ۷۵ قلاده) با تفنگ شکار شدند. محتویات روده حیوانات پس از صید جهت جداسازی انگل های کرمی روده ای مورد بررسی قرار گرفت. انگل های جداشده پس از شستشو در سرم فیزیولوژی و نگهداری در فرمل ۱۰ درصد رنگ آمیزی و مونته شدند. انگل ها از نظر خصوصیات ساختمانی جهت تعیین انواع گونه ها از لحاظ طبقه بندی (Toxonomy) با میکروسکوپ نوری و یک دستگاه ترسیم گر مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات حاصل در فرم های اطلاعاتی ثبت شدند و با برنامه آماری SPSS آزمون کای دو (X۲) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج : درطی مطالعه از ۳۰ قلاده سگ و ۴۵ قلاده شغال در مجموع ۹ جنس و ۱۲ گونه انگل کرمی روده ای جدا گردید. آلودگی به انواع نماتودها در سگ ۸۰ درصد و درشغال۳/۹۳ درصد وآلودگی به انواع سستودها درسگ ۸۰ درصد و درشغال۳۲ درصد بوده است.که ارتباط بین آلودگی به انواع نماتودها وسستودها از لحاظ آماری معنی دار است (P<۰,۰۱ , P<۰.۰۲۵).متوسط شدت آلودگی به انگل های مختلف درسگ ۵۳/۱۳۷ و در شغال ۳۷/۴۷ عدد می باشد. حداکثر شدت آلودگی مربوط به انواع اکینوکوکوس به خصوص در سگ و حداقل شدت آلودگی مربوط به ریکتولاریا و تنیااویس در سگ و شغال بوده است. بیشترین درصد آلودگی در سگ به انکیلوستوماکانینوم (۷/۵۶ درصد)، دیپیلیدیوم کانینوم
(۵۰درصد) و انواع اکینوکوکوس (۷/۴۶ درصد) و در شغال انسنیاریااستنوسفالا(۳/۷۳ درصد)، انکیلوستوماکانینوم (۴/۶۴ درصد) و مزوسستوئیدین(۲/۴۲درصد)می باشد.میزان آلودگی به کرم های قلابدار سگ وشغال، انواع اکینوکوکوس، توکسوکارا، تنیامولتی سپس، دیپیلیدیوم کانینوم، مزوسستوئیدس، تنیاهیداتیژنا با درصدهای متفاوت در سه منطقه جغرافیایی مشاهده گردید. ارتباط بین آلودگی به انواع انگل های کرمی روده ای و مناطق جغرافیایی در سگ و شغال از لحاظ آماری معنی دار است (P<۰.۳۰). ۷ گونه از انگل های روده ای جداشده، بین سگ و شغال و انسان مشترک می باشند.
استنتاج : با توجه به این که متوسط شدت آلودگی در سگ ۳ برابر شغال می باشد و تمامی سگ های مورد مطالعه ولگرد بودند، آلودگی سگ و شغال به عووان مخازن(به خصوص سگ) به لحاظ شرایط خاص جغرافیایی و آب و هوایی شهرستان و وجود شرایط نامناسب بهداشتی، باید مورد توجه جدی سیستم بهداشتی و دامپزشکی قرار گیرد. تنوع گونه های جداشده در مطالعه به خصوص از جنس اکینوکوکوس شامل اکینوکوکوس گرانولوزوس، گونه های مشابه اکینوکوکوس وجلی و اکینوکوکوس اولیگاتروس وانگل های کرمی دیگر از لحاظ علمی درانگل شناسی پزشکی نیز حائز اهمیت است.
علی اکبر مقدم نیا،
دوره ۹، شماره ۲۲ - ( ۳-۱۳۷۸ )
چکیده
سابقه و هدف : مسمومیت یکی از مشکلات مهم اجتماعی در بسیاری از کشورهای در حال توسعه می باشدو مسمومیت های عمدی در اثر اقدام به خودکشی با داروها ویا سموم، یکی از انواع بسیار مهم مسمومیت هستند که نیاز به توجه خاص دارند. در این بررسی، وضعیت مسمومیت های عمدی غرب استان مازندران (شهرهای تنکابن و رامسر) طی سالهای ۱۳۷۳ لغایت ۱۳۷۶ مطالعه گردید.
مواد و روش ها : این مطالعه بصورت توصیفی- تحلیلی روی ۶۶۰ مورد ارجاع شده به بیمارستانهای شهید رجایی تنکبن و امام سجاد(ع) رامسر بعلت مسمومیت های حاد، انجام شد. متغیرهای مرتبط با مسمومیت، از جمله سن، جنس، داروها و مواد شیمیایی که عامل مسمومیت عمدی بودند بررسی شده و داده های آنها پس از استخراج و ورود به رایانه، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج : از ۶۶۰ مورد مسمومیت حاد، ۳۰۱ مورد (۴۵ درصد) مسمومیت عمدی بودند. ۱/۷۹ درصد موراد بصورت سرپایی درمان شدندو ۹/۲۰ درصد آنها بستری شدند. ۵۳ درصد مسمومین مرد و ۴۷ درصد زن بودند. بیشترین موارد مسمومین در گروه سنی ۲۵-۱۶ سال (۵/۳۰%) و کمترین موارد در گروه سنی ۴۵-۳۶ سال (۶/۹%) قرار داشتند.
عوامل مسمومیت های عمدی داروها (۵/۴۱ درصد)، آفت کش های ارگانوفسفره (۵/۳۱درصد)، مواد شیمیایی (۹/۱۵ درصد)، تریاک(۷درصد) و سایر موارد نامعلووم (۱/۴درصد) بودند. بیشترین موارد اقدام به خودکشی در فصل بهار (۲/۳۲درصد) و کمترین آنها در فصل پاییز (۳/۱۷ درصد) اتفاق افتادند. در ۳/۴۹ درصد موارد از پادزهر اختصاصی برای مسمومیت مربوطه استفاده شد. از ۳۰۱ نفر مسمومیت عمدی ۱۷ نفر فوت شدند که ۱۶ نفرا ز این افراد با سموم ارگانوفسفره، مسموم شده بودند.
استنتاج : بالا بودن درصد مسمومیت های عمدی ضرورت توجه به این معضل پزشکی و اجتماعی را بویژه درزنان که بیشتر مسمومیت های آنها با سموم ارگانوفسفره بوده است، مطرح می کند و لزوم نظارت دقیق در توزیع این سموم و داروها و از آنها مهم تر حمایت های اجتماعی و روانشناختی در جامعه و به خصوص جوانان، شدیداً احساس می گردد.
فرزاد متولی حقی ، شیرزاد غلامی ، مهدی شریف ، محمدمهدی صداقت ، بهزاد پارسی ،
دوره ۱۰، شماره ۲۷ - ( ۴-۱۳۷۹ )
چکیده
سابقه و هدف: با توجه به نقش انگل های خارجی جوندگان در انتقال بیماری های مختلف از جمله طاعون، تب، راجعه، تیفوس مورن و غیره؛ مطالعه ای جهت بررسی انگل های خارجی جوندگان در شهر ساری و نواحی مرکزی در سال ۷۷-۱۳۷۶ انجام پذیرفت.
مواد و روش ها: تحقیق به روش توصیفی انجام شد. جامعه مورد مطالعه جوندگان شهر ساری و نواحی مرکزی (۵ کیلومتر اطراف شهر ساری) بودند.با نصب تله های زنده گیر به صورت تصادفی در اماکن مختلف نسبت به صید جوندگان اقدام گردید. در تله از برش خیار و نان آغشته به روغن و غیره به عنوان طعمه استفاده گردید. پس از کارگزاری تله ها در بعد از ظهر و بازدید آنها در روز بعد، در صورت صید جونده، آنها را به آزمایشگاه انتقال داده، پس از بیهوشی و ثبت مشخصات ظاهری جوندگان، آنها در بالای تشتک آبی به منظور جداکردن انگل های خارجی برس زده می شدند. انگل های خارجی پس از جمع آوری از روی آب تشتک در الکل ۷۰ درجه نگهداری شده تا پس از مونته شدن مورد شناسایی قرار گیرند. همچنین کلیه اطلاعات مربوط به جونده و انگل در فرم مخصوص ثبت گردیده و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
نتایج:در طی این بررسی مجموعا ۱۲۶جونده متعلق به پنج گونه صید گردید که عبارتند از:۳ :Rattus.norvegicus عدد (۳/۲۹ درصد)؛ ۴۵ Rattus.rattus عدد (۷/۳۵ درصد) گونه های نیمه اهلی، ۱۲ Mus Musculus عدد (۵/۹ درصد)؛ گونه های اهلی ۲۵ Glisglis عدد ( ۸/۱۹ درصد)؛ ۷ Apodemus sglvaticus عدد (۵/۵ درصد). گونه های وحشی، از این مجموع ۴۵ عدد موش (۷/۳۵ درصد) آلوده به یک یا چند اکتوپارازیت بودند. آلودگی فقط در گونه های Rattus Rattus، Rattus norvegicus مشاهده گردید. و سایر گونه ها فاقد آلودگی بودند. همچنین در این بررسی اکتوپارازیت های جدا شده عبارت بودند از:Rhipicephalus ، Hoplopleare،opiliacaridae ،Echinolaelaps echidnini که بیشترین فراونی مربوط به Hoplopleare و کمترین فراوانی مربوط به Echinolaelaps echidnini می باشد.
استنتاج: نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که میزان آلودگی به انگل های خارجی در جوندگان صید شده و در منطقه مورد مطالعه ۷/۳۵ درصد می باشد. آلودگی در گونه هایRattus rattus ،Rattus norvegicus مشاهده گردید و در سایر جوندگان صید شده به علت نوع زیست آنها مشاهده نشد. با توجه به اینکه اکتوپارازیت های جداشده همگی از نظر پزشکی و دامپزشکی حائز اهمیت می باشند لذا پیشنهاد می گردد در برنامه های مبارزه با جوندگان، مبارزه با جونده و انگل های خارجی آن بطور همزمان صورت گیرد تا پس از مرگ جونده، انگل های خارجی به اماکن انسانی و انسانها حمله نکنند.
محمدجعفر صفار ، جواد غفاری ، شهرام سلیمی ، مهرنوش کوثریان ، علیرضا خلیلیان ، شیرزاد غلامی ،
دوره ۱۲، شماره ۳۵ - ( ۴-۱۳۸۱ )
چکیده
سابقه و هدف: عفونت های روده ای ژیاردیایی شایعترین پارازیت روده ای خصوصا در کودکان می باشند. طیف نشانه های حاصله بسیار متنوع و ازبدون علامت تا اسهال حاد و علایم غیراختصاصی گوارشی متفاوت است. آلودگی مجدد بدون علامت خصوصا در شرایط هیپرآندمیک فراوان می باشد. براین اساس ضرورت درمان آلودگی خصوصا در موارد بدون علامت مورد سوال است و جهت پاسخ به این سوال، مطالعه فوق در کودکان ۲ تا ۱۰ ساله شهر ساری طراحی و اجرا گردید.
مواد و روش ها: مطالعه به روش کارآزمایی بالینی تجربی بر روی ۴۰۵ کودک ۲ تا ۱۰ ساله مهدکودک ها و مدارس ابتدایی شهر ساری که دریک ماهه اخیر سابقه بیماری گوارشی نداشتند، انجام گرفت. پس از اندازه گیری و ثبت قد و وزن، کودکان به دو گروه مورد (۲۰۴ نفر) و شاهد (۲۰۱ نفر) تقسیم شدند. گروه مورد با مترونیدازول ۲۰-۱۵ mg/kg/day به مدت ۵ روز و گروه شاهد با دارونما (شربت ب کمپلکس) به مدت ۵ روز تحت درمان قرار گرفتند. دو تا سه هفته و ۳ ماه بعد مدفوع کودکان مورد ارزیابی دید مستقیم و با روش تغلیظ سازی و فرمل اتر قرار گرفت. تجزیه و تحلیل نتایج با آزمون کای دو انجام شد. شش ماه پس از پایان درمان مجددا قد و وزن کودکان اندازه گیری و با قد و وزن اولیه بر اساس Z score و آزمون t مورد مقایسه قرار گرفت.
یافته ها: ازگروه مورد ۲ تا ۳ هفته بعد ۳۰ نفر (۱۶ درصد) و در ۳ ماه بعد ۶۰ نفر دیگر (۵/۲۹ درصد) آلودگی داشتند که نشان از اثر ۸۴ درصدی مترونیدازول و آلودگی مجدد سه ماهه ۵/۲۹ درصد داشت. در گروه شاهد طی ۳ ماه بعد ۳۶ درصد موارد بدون درمان از آلودگی پاک شدند (پاکسازی خود به خودی). شانس آلودگی مجدد با خطر نسبی ۸۹/۱ و P<۰,۰۱ معنی دار بوده است. موارد پاکسازی خود به خودی نیز با X۲=۸.۸۱ و P<۰.۰۱ معنی دار بوده است، ولی در رابطه با اثر بر روند رشد قدی و وزنی بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت.
استنتاج: با توجه به نتایج پژوهش و در نظر گرفتن خطر آلودگی مجدد ۳۰ درصد طی ۳ ماه و پاکسازی خود به خودی ۳۶ درصد و عدم تأثیر بر روند رشد قدی و وزنی، می توان گفت که کودکان بدون علامت ژیاردیایی نیاز به درمان ندارند ولی بهتر است تعریف دقیقی از موارد بدون علامت بیان شود.
شیرزاد غلامی ، فرزاد متولی حقی ، ایرج مویدی ، ساعد شهابی ،
دوره ۱۲، شماره ۳۵ - ( ۴-۱۳۸۱ )
چکیده
سابقه و هدف: مطالعه انگل های داخلی جوندگان از لحاظ پزشکی، بهداشتی، دامپزشکی و زیست شناسی حایز اهمیت می باشد. طبق مطالعات انجام شده، میزان آلودگی به انواع انگل های کرمی داخلی شامل نماتودها، سستودها و ترماتودها در مناطق مختلف ایران متفاوت است، لذا جهت تعیین انواع انگل های کرمی داخلی جوندگان و شناسایی انواع آنها بر حسب گونه و منطقه صید، به خصوص در مناطق شهری استان مازندران، مطالعه ای در سال های ۷۶ الی ۷۸ انجام شد.
مواد و روش ها: مطالعه به روش توصیفی بر روی۳۷۱ سر جونده که از شهرهای مختلف استان مازندران با تله های زنده گیر صید شدند، انجام گرفت. جوندگان صید شده پس از انتقال به آزمایشگاه و ثبت مشخصات جهت جدا سازی انگل های کرمی داخلی کالبد گشایی شدند. انگل ها به روش انگل شناسی جدا و از لحاظ طبقه بندی با میکروسکوپ نوری در حد جنس و گونه شناسایی شده و اطلاعات مربوط به هر جونده و انواع انگل های جدا شده ثبت گردید.
یافته ها: از مجموع ۳۷۱ سر جونده در ۷ گونه که از نواحی مختلف استان مازندارن صید گردیدند، بیشترین تعداد جونده صید شده از بخش مرکزی استان مربوطه به شهر ساری و کمترین تعداد مربوط به شهر آمل می باشد. بیشترین درصد جونده صید شده از گونه راتوس راتوس (۴۰ درصد) و کمترین درصد از جنس آپودموس (۲ درصد) بوده است. از ۶ گونه جونده ۸ گونه انگل کرمـی روده ای جـدا گـردید که ۳ گـونه آن از نماتودهـا (۲/۲۷ درصد)، ۳ گـونه از سستودهـا (۷/۱۹ درصد) و یک گونه از ترماتودها (۳/۰ درصد) می باشد. میـزان آلودگی جوندگان به انواع انگل های کرمی روده ای ۲/۴۷ درصد می باشد. میزان آلودگی جوندگان به انگل های کرمی روده ای عبارت بود از: سیفاسیا ابولاتا ۵/۳ درصد، نیپواسترونژیلوییدس گونه خزری۷/۲ درصد، تریکوسفال موریس۷/۹ درصد، هتراکیس اسپوموزوا ۳/۱۱ درصد، هیمنولپیس دیمنوتا ۱۵درصد، سیستی سرکوس فاسیولاریس ۵/۰ درصد، متاواتینا ۴ درصد، و واکینوستوما ایلوکانوم ۳/۰ درصد.
استنتاج: نتایج حاصل از مطالعه نشان می دهد که توزیع جوندگان بر حسب مناطق جغرافیایی متفاوت بوده و میزان آلودگی به انواع نماتودهابیشتر از انواع سستودها و ترماتودها می باشد. شدت آلودگی به انواع نماتودها بیش از سایر انگل های کرمی داخلی بوده است. در این تحقیق برای اولین بار دوگونه انگل کرمی داخلی نیپواسترونژیلویس گونه خزری و اکینوستوما ایلوکانوم شناسایی و گزارش شده است.
فرزاد متولی حقی ، شیرزاد غلامی ، مهدی شریف ، ایرج موبدی ، زهره سحابی ، محمدمهدی صداقت ، علی اصغر نجف پور ،
دوره ۱۲، شماره ۳۶ - ( ۷-۱۳۸۱ )
چکیده
سابقه و هدف: با توجه به نقش انگل های خارجی جوندگان در انتقال بیماری های مختلف از جمله طاعون، تب راجعه، تیفوس مورن و غیره، مطالعه ای جهت بررسی انگل های خارجی جوندگان در مناطق مختلف استان مازندران در سال های ۷۶ الی ۷۸ انجام پذیرفت.
مواد و روش ها: تحقیق به روش توصیفی انجام شد. جامعه مورد مطالعه جوندگان شهرهای ساری، بهشهر، قائم شهر (جویبار) ، آمل، محمودآباد، نور، رامسر، تنکابن و نواحی مرکزی شهرها (۵ کیلومتر اطراف شهر) بودند. با نصب تله های زنده گیر به صورت تصادفی در اماکن مختلف، نسبت به صید جوندگان اقدام گردید. پس از صید جوندگان و انتقال آنها به آزمایشگاه، متعاقب بیهوشی و ثبت مشخصات ظاهری جوندگان، آنها در بالای تشتک آبی به منظور جدا کردن انگل های خارجی برس می شدند. انگل های خارجی پس از جمع آوری از روی تشتک آب در الکل ۷۰ درجه نگهداری شده تا پس از مونته شدن مورد شناسایی قرار گیرند. همچنین کلیه اطلاعات مربوط به جونده و انگل در فرم مخصوص ثبت گردیده و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
یافته ها: درطی این بررسی مجموعا ۳۷۱ جونده متعلق به هفت گونه صید گردید که عبارت بودند از: ۱۴۸ Rattus rattus عدد (۴۰ درصد)؛ ۸۷ Rattus norvegicus عدد (۲۳ درصد)؛ ۴۰ Mus musculus عدد (۱۱ درصد)؛ ۲۵ Glis glis عدد (۷ درصد)؛ ۷ Apodemus sylvaticus عدد (۲ درصد)؛ ۴۵ Nesokia indica عدد (۱۲ درصد)؛ و ۱۹ Arvicola terrestis عدد (۵ درصد). همچنین در این بررسی اکتوپارازیت های جدا شده عبارت بودند از:Hoplopleuridae ، Echinolaelaps echidninus،Opiliacaridae ،Rhipicephalus ، N.faciatus وIxodidae که بیشترین فراوانی مربوط به Hoplopleuridae و کمترین فراوانی مربوط بهIxodidae می باشد.
استنتاج: نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که میزان آلودگی به انگل های خارجی در جوندگان صید شده و در منطقه مورد مطالعه ۴۰ درصد می باشد. آلودگی در گونه هایRattus rattus ،Nesokia indica ، Rattus norvegicus و Arvicola terrestris مشاهده گردید و اکتوپارازیت های جدا شده همگی از نظر پزشکی و دامپزشکی حایز اهمیت می باشند.
نرگس نجفی ، رویا قاسمیان ، منصور فرهمند ،
دوره ۱۵، شماره ۵۰ - ( ۱۱-۱۳۸۴ )
چکیده
سابقه و هدف: بیماری مالاریا از بیماری های عفونی مهلکی است که سالیانه موجب مرگ قریب به ۲ میلیون از ساکنین کره زمین می گردد. این بیماری انگلی که میزان بروز آن در سال بین ۵۰۰-۳۰۰ میلیون نفر می باشد هنوزهم علی رغم ارائه خدمات پیشگیری و درمانی مناسب از مشکلات و معضلات مهم بهداشتی - درمانی کشور ایران است. وضعیت اقلیمی استان مازندران موجب شده است که این بیماری به صورت آندمیک و تک گیر در مناطق مختلف آن مشاهده شود. این نکته محققین را بر آن داشت که با بررسی میزان شیوع مالاریا از سالهای ۱۳۸۲-۱۳۷۸ وضعیت همه گیری شناسی آن را در استان مازندران تعیین کنند.
مواد و روشها: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی old data (مرور پرونده ها) بوده که بر روی ۱۸۴۸۰۵ پرونده موجود در مراکز بهداشتی - درمانی ۱۴ شهرستان استان مازندران به مدت ۵ سال از سال ۱۳۸۲-۱۳۷۸ انجام شده است.اطلاعات حاصل از تحقیق از طریق پرسشنامه ای حاوی ۱۱ سوال شامل وضعیت دموگرافیک بیماران و نیز خصوصیات بیماری جمع آوری شده است و از طریق نرم افزار آماری SPSS و با آزمون های T و کای دو تجزیه و تحلیل گردیده است.
یافته ها: با توجه به هدف کلی تحقیق از بین ۱۸۴۸۰۵ پرونده، ۵۱۸ بیمار مبتلا به انواع گونه های مالاریا شناسایی شده اند که ۸۰,۳ درصد مبتلایان، مهاجر (افغانی) و ۱۳.۷ درصد انتقال، به صورت محلی و ۵ درصد از موارد ابتلا از طریق مسافرت بوده است. اوج آلودگی در گروه سنی ۳۰-۲۰ سال، در جنس مذکر و شایعترین انگل از دسته پلاسمودیوم ویواکس (۹۶.۹ درصد) بوده است. ضمنا میزان بروز سالانه انگلی از سال ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۲، ۱۵۰ درصد افزایش داشته است.
استنتاج: با توجه به میزان شیوع عارضه در استان مازندران و با عنایت به میزان بالای مهاجرت از کشورهای آلوده همجوار به کشور ایران و نیز وضعیت اقلیمی استان مازندران و با توجه به افزایش بروز بیماری از سال ۷۸ تا۸۲ که از ۰,۰۲ به ۰.۰۵ در هزار افزایش یافته است، برنامه مبارزه با مالاریا در استان باید کماکان ادامه یابد و علاوه بر بیماریابی و درمان بیماران، بهبود وضعیت بهداشت محیط و مبارزه به پشه آنوفل مدنظر قرار گیرد.
حامد کلانی، احمد دریانی، مهدی فخار، مهدی شریف، رقیه فریدنیا،
دوره ۲۱، شماره ۲ - ( ۱۲-۱۳۹۰ )
چکیده
سابقه و هدف: امروزه استفاده از موش های آزمایشگاهی در تحقیقات علوم پایه بسیار رایج می باشد. این حیوانات ممکن است به انواعی از عوامل پاتوژن مانند انگل ها آلوده باشند. بررسی انگل های موش های آزمایشگاهی از دو جنبه عوامل زئونوز و تداخل با نتایج برخی مطالعات مانند ایمونولوژی و فارماکولوژی حائز اهمیت می باشد. هدف از این مطالعه بررسی میزان شیوع انگل های روده ای موش های آزمایشگاهی نژاد Swiss-Webster، مخصوصاً انگل های زئونوز است.
مواد و روشها: در این مطالعه ۵۰ سر موش نژاد Swiss-Webster به طور تصادفی از موسسه پاستور، شعبه آمل خریداری شدند. پس از کشتن اخلاقی موش ها محتویات دستگاه گوارش آن ها به طور جداگانه با روش های متداول پارازیتولوژی مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج :نتایج این مطالعه توصیفی مقطعی نشان داد که ۳۷ موش (۷۴ درصد) حداقل به یک انگل دستگاه گوارش آلوده می باشند. هم چنین بیش ترین شیوع مربوط به انگل Rodentolepis nana (۷۸/۸۳ درصد) و کم ترین شیوع مربوط به انگلBlastocystis sp (۷/۲ درصد) می باشد. مطالعه حاضر اولین گزارش از آلودگی طبیعی موش های آزمایشگاهی به انگلBlastocystis می باشد. علاوه بر این در این مطالعه دو انگل زئونوز از شیوع بالایی برخوردار بودند Rodentolepis) nana (۷۸/۸۳ درصد) و Giardia muris (۰۱/۲۷ درصد)).
استنتاج: با توجه به وجود انگل های زئونوز در موش های بررسی شده و تداخل این انگل ها با برخی مطالعات، توجه به اصول کار آزمایشگاهی خوب (Good Laboratory Practice) برای افرادی که با این حیوانات سروکار دارند ضروری می باشد.
احسان احمدپور، عبدالحسن کاظمی، احمد دریانی، عادل اسپوتین، احد بازمانی،
دوره ۲۳، شماره ۱۰۱ - ( ۳-۱۳۹۲ )
چکیده
ژن‌ها حامل دستورالعمل برای ساختن پروتئین‌ها می‌باشند که فعالیت سلول‌ها و اعمال مختلف بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهند و همچنین در بروز صفات گوناگون در بدن جانداران نقش ایفا می‌کنند. اخیراً دانشمندان در حوزه جدیدی از علم با عنوان ژنومیکس (Genomics) به مطالعه این دستورالعمل‌های ژنتیکی پرداخته‌اند. در حقیقت ژنومیکس علم جدیدی است که به مطالعه همه ژن‌های موجود در بدن یک ارگانیسم (ژنوم)، ساختار ژن‌ها و نیز تعامل این ژن‌ها با یکدیگر و با محیط اطراف ارگانیسم می‌پردازد و به عبارتی توالی، ساختار و عملکرد ژنوم را مورد مطالعه قرار می‌دهد.
نیازمندی به واکسن، ساخت داروهای جدید به دلیل بروز مقاومت‌های دارویی، کمک به تشخیص عفونت‌ها، شناسایی پاتوژنیسیته، شناسایی سیگنالینگ‌های سلولی، بررسی مسیرهای ناشناخته ایمونولوژیک، کنترل و پیشگیری، بررسی ارتباط و سازگاری متقابل انگل و میزبان و... در عفونتهای انگلی نیاز مبرم به استفاده از ژنومیکس را پیش می‌آورد. همچنین به کمک ژنومیکس، تحقیقاتی روی نسب شناسی انگل‌ها، ارتباط انگل و میزبان، فیزیولوژی، بیوشیمی، بیولوژی، تاکسونومی و... انگل‌ها صورت گرفته است. لذا با توجه به نکات ذکر شده دو رشته انگل شناسی و ژنومیکس رابطه تنگاتنگی با همدیگر داشته و آشنایی با روش‌های بررسی ژنومی و ملکولی برای رسیدن به اهداف فوق ضروری به نظر می‌رسد.
طاهر علمی، شیرزاد غلامی، مهدی فخار، فریبرز عزیزی،
دوره ۲۳، شماره ۱۰۲ - ( ۴-۱۳۹۲ )
چکیده
نانو ذرات ذرات ریز پراکنده یا ذرات جامد با اندازه ۱۰-۱۰۰ نانو متر هستند که به اشکال مختلف تهیه می‌شوند. با توجه به قطعی نبودن اثر درمانی داروهای ضد انگلی و عوارض جانبی آنها، طی سالهای اخیر به استفاده از نانو ذرات در درمان بیماری‌ها از جمله بیماری‌های انگلی توجه ویژه‌ای شده است. مصارف پزشکی نانو ذرات دارای سابقه طولانی در درمان بیماری‌های مختلف است. در حال حاضر از نانو ذرات مختلف در درمان سرطان‌ها و آرتریت روماتوئید استفاده می‌شود؛ همچنین در سالهای اخیر استفاده از مشتقات طلا و نقره در برابر بیماری‌های انگلی مورد توجه قرارگرفته است. هر چند تحقیقات محدودی در این خصوص انجام شده است. در این مطالعه مروری، پیشرفت‌های اخیر در استفاده از نانو ذرات مختلف مانند طلا، نقره و اکسید فلزات به عنوان داروهای ضد انگل با تأکید بر عمده بیماری‌های گرمسیری مانند مالاریا، لیشمانیوز، تریپانوزمیازیس و شیستوزومیازیس که میلیون‌ها نفر از مردم سراسر جهان با آن درگیر هستند و روش‌های درمانی در آنها از محدودیت‌های بسیاری برخودار است مورد بررسی قرار گرفته است.
یافته‌ها نشان می‌دهد که نانو ذرات نقره، طلا،کیتوزان و اکسید فلزات، بر روی انگل‌های مختلف از جمله ژیاردیا، لیشمانیا، مالاریا، توکسوپلاسما و لارو حشرات اثر کشندگی یا مهارکنندگی رشد دارند. در مطالعات ارزیابی‌های مختلفی از تأثیر درمانی نانو ذرات مانند طلا و نقره بر روی عوامل تک یاخته‌ها، به ویژه لیشمانیا و مالاریا، شده است. از نانو ذرات برای از بین بردن انگل‌ها می‌توان به صورت منفرد یا ترکیبی استفاده کرد، در نتیجه استفاده از نانو ذرات در نابودی انگل‌ها (دارای اثر کشندگی و مهاری) ساخت داروهای مؤثرتر و کم ضررتر و همچنین واکسن‌های مفید جهت پیشگیری و مبارزه با انگل‌ها توصیه می‌شود.
مریم احمدی، عشرت بیگم کیا، مصطفی رضائیان، مصطفی حسینی، بهاره کامران رشانی، فاطمه طریقی،
دوره ۲۵، شماره ۱۳۰ - ( ۸-۱۳۹۴ )
چکیده
سابقه و هدف: نظر به اهمیت بیماری‌های انگلی به خصوص استرونژیلوئیدیازیس در استان‌های شمالی، مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع استرونژیلوئیدس استرکورالیس و سایر انگل‌های روده‌ای در مراکز توانبخشی استان مازندران انجام گرفت.
مواد و روشها: این مطالعه توصیفی- مقطعی در سالهای۹۳-۱۳۹۲ انجام شد. از ۱۳ مرکز توانبخشی شبانه‌روزی موجود در استان مازندران، ۷ مرکز توانبخشی و در مجموع ۳۴۱ نفر از این مراکز به‌طور تصادفی انتخاب شدند. ۲۳۹ نفر (۱/۷۰ درصد) مرد و ۱۰۲ نفر (۹/۲۹درصد) زن بودند که در سنین ۱۱ تا ۸۶ سال قرار داشتند. از هر فرد یک نوبت نمونه مدفوع تازه گرفته شد و به سه روش کشت در محیط نوترینت آگار، فرمالین‌اتر و در مورد نمونه‌های اسهالی به روش گسترش مستقیم و رنگ‌آمیزی تری‌کروم مورد آزمایش قرار گرفت. اطلاعات توسط نسخه ۱۶ نرم‌افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: ۱۱۲ نفر (۸/۳۲ درصد) آلوده به انگل‌های روده‌ای بودند. ۶۷ نفر (۶/۱۹ درصد) آلوده به تک یاخته‌های روده‌ای و ۴۸ نفر (۱/۱۴ درصد) آلوده به کرم‌های روده‌ای بودند. میزان آلودگی به استرونژیلوئیدس استرکورالیس ۱/۲ درصد بود. سایر آلودگی‌های کرمی عبارت بودند از: دیکروسلیوم دندریتیکوم ۹/۷ درصد، تریکوریس تریکیورا ۲/۳ درصد، اکینوستوما ۹/۰ درصد، تنیا ۳/۰ درصد و تریکوسترونژیلوس ۳/۰ درصد. آلودگی‌های تک یاخته‌ای عبارت بودند از: آنتامبا کلی ۴/۱۹درصد، یدامبا بوچلی۱/۲ درصد، و کیلوماستیکس مسنیلی ۲/۱ درصد.
استنتاج: آلودگی به برخی انگل‌های روده‌ای در این مراکز بالا می‌باشد. با توجه به عوارض و مشکلاتی که در اثر ابتلاء به این انگل‌ها ایجاد می‌شود، درمان و کنترل عفونت‌ها در این مراکز حائز اهمیت می‌باشد.
مصطفی ترک، مهدی شریف، جمشید یزدانی چراتی، عیسی نظر، سید عبداله حسینی،
دوره ۲۵، شماره ۱۳۴ - ( ۱۲-۱۳۹۴ )
چکیده
سابقه و هدف: با وجود افزایش آگاهی وتوسعه سطح بهداشت جامعه، امروزه انگل‌های روده‌ای همچنان یکی ازمعضلات بهداشتی می‌باشند. باتوجه به عدم وجودآمار دقیق ازمیزان شیوع انگل‌های روده‌ای در غرب استان مازندران، هدف از مطالعه حاضر بررسی وضعیت وضعیت کنونی شیوع انگل‌های روده‌ای و ریسک فاکتورهای مرتبط با آن در این مناطق بود.
مواد و روشها: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی بوده که بر روی ۸۸۰ نفر از مراجعهکنندگان به مراکز و خانههای بهداشت شهری و روستایی شهرستانهای غرب استان مازندران (چالوس، تنکابن و رامسر) انجام شد. پس از اخذ رضایت کتبی، نمونه‌ها با روش‌های مستقیم، پارازیت تست (فرمالین- اتر)، رنگ‌آمیزی تری کروم و رنگ‌آمیزی زیل نیلسون اصلاح شده (اسید فست) آزمایش شدند.
یافته‌ها: میزان شیوع انگل‌های روده‌ای در شهرستانهای غربی استان مازندران ۸/۱۳ درصد بود. شیوع آلودگی در مردان ۶۵ نفر (۵/۶ درصد) و در زنان ۵۶ نفر (۱/۸ درصد) گزارش شد. در مطالعه حاضربلاستوسیستیس هومنیس ۳/۶ درصد، ژیاردیا لامبلیا ۵/۴ درصد، انتامباکولی ۹/۰ درصد، انتاموباهیستولیتیکا/ دیسپار ۵/۰ درصد،کیلوماستیکس مسنیلی ۱/۰ درصد، یدامبابوچلی ۲/۰ درصد، کریپتوسپوریدیوم ۲/۰ درصد، استرونژیلوئیدس استرکورالیس ۶/۰ درصد، تنیا ساژیناتا ۲/۰ درصد، کرم‌های قلابدار ۱/۰ درصدگزارش گردید. همچنین عفونت توام ژیاردیا و انتامبا کولی نیزدر یک نفر (۱/۰ درصد) مشاهده شد.
استنتاج: میــزان آلودگی بـه انگـلهـای روده‌ای در استان مازندران بـراسـاس تحقیقـات انجـام شده طیسالهای گذشته رو به کاهش است که دلیل آن را می‌توان به ارتقـای سـطح آگاهی بهداشـت مـردم، بهبـود نـسبی در زمینه بهداشت محیط، تصفیه فاضلابهای شـهری وکـاهش آلـودگی انگلی سبزیجات نسبت داد.
صفیه طهماسبی، زهرا فروغی، رضا علیزاده نوایی،
دوره ۲۶، شماره ۱۴۶ - ( ۱۲-۱۳۹۵ )
چکیده
سابقه و هدف: انتشار مجلات علمی در هر کشور، از مهمترین راه‌های نشر و گسترش علم و دانش شناخته می‌شود. هدف از این مطالعه مقایسه وضعیت عدم ارجاع در مجلات فارسی و انگلیسی ایرانی حوزه سلامت نمایه شده در پایگاه اسکوپوس در طی سالهای ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵ بوده است.
مواد و روشها: در مطالعه توصیفی تحلیلی حاضر ۸۵ مجله فارسی و انگلیسی زبان ایرانی حوزه سلامت که در پایگاه اسکوپوس نمایه شده اند ، مورد بررسی قرار گرفتند.لیست مجلات از بانک نشریات وزارت بهداشت استخراج گردید و هر مجله در پایگاه اسکوپوس مورد جستجو قرار گرفت. اطلاعات پس از وارد کردن در نرم‌افزار آماری SPSS نسخه ۲۰ توسط آزمون‌های آماری T-test و Mann-Whitney و ضریب همبستگی Pearson مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و
p-value کم‌تر از ۰۵/۰ به‌عنوان سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: در مجلات فارسی همبستگی مثبت ضعیف (۴/۰=Pearson Correlation) بین تعداد مقالات منتشر شده و درصد مقالات با حداقل یک ارجاع وجود داشت که از نظر آماری معنی دار نبود (۱۲۳/۰=p) ولی در مجلات انگلیسی همبستگی منفی ضعیف (۳۸۸/۰- =Pearson Correlation) بین تعداد مقالات منتشر شده و درصد مقالات با حداقل یک ارجاع وجود داشت که از نظر آماری معنی‌دار بود (۰۰۰/۰=p).
استنتاج: مجلات نمایه شده در پایگاه اسکوپوس کشور به زبان انگلیسی، بر اساس دو شاخص SJR و SNIP وضعیت تاثیرگذاری بهتری نسبت به مجلات نمایه شده در پایگاه اسکوپوس کشور به زبان فارسی دارند و نیز در صد مقالات بدون ارجاع کم‌تری دارند.
نیلوفر امین، حافظ تیرگر فاخری، وحید حسینی، هاجر ضیایی، آزاده داداشی ، بهمن رحیمی، شیرزاد غلامی،
دوره ۲۶، شماره ۱۴۶ - ( ۱۲-۱۳۹۵ )
چکیده
سابقه و هدف: داشتن اطلاعات درست از خصوصیات بالینی و آزمایشگاهی بیماری‌های انگلی در مراکز درمانی می‌تواند در ارزیابی جنبه‌های مختلف آنها موثر باشد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی بالینی و آزمایشگاهی عفونتهای انگلی روده‌ای در مبتلایان مراجعه کننده به کلینیک‌های گوارش شهر ساری در سال ۱۳۹۴-۱۳۸۵ انجام شد.
مواد و روشها: مطالعه به روش توصیفی– مقطعی بر روی پرونده ۳۰۰ بیمار با اختلالات گوارشی مبتلا به عفونتهای انگلی روده‌ای مراجعه کننده به کلینیک گوارش شهر ساری انجام شد. داده‌های بالینی و آزمایشگاهی از پرونده بیماران جمع‌آوری و ثبت و با نرم افزار SPSS۱۶ و آزمون های آماری تجزیه و تحلیل شد.
یافته‌ها: از ۳۰۰ بیمار مبتلا به آلودگی انگلی، ۷/۵۷ درصد زن، ۳/۶۴ درصد ساکن روستا، ۸۱ درصد متاهل و ۴۰ درصد بی‌سواد و دارای تحصیلات ابتدایی بودند. ۷/۴۴ درصد مبتلا به ژیاردیا لامبلیا، ۳/۱۲ درصد انتامبا، ۶/۱۰ درصد انتروبیوس ورمیکولاریس، ۲/۱۰ درصد تریکوسترونژیلوس، ۷۸/۹ درصد استرونژیلوئیدس استرکورالیس و ۳۸/۶ درصد به هیمنولپیس نانا بودند. از شایعترین علائم در بیماران، درد شکم، نفخ و اسهال بوده است.
استنتاج: براساس نتایج حاصل از بررسی حاضر، عفونتهای انگلی روده‌ای همچنان از لحاظ تشخیصی، از اولویت‌های کلینیک‌های گوارش می‌باشند. بنابراین تشخیص آنها جهت درمان صحیح دارای اهمیت است. پیشنهاد می‌شود که در مطالعات آینده برای شناسایی انگل‌ها از روش‌های حساس و اختصاصی مانند روش‌های مولکولی استفاده شود.
مصطفی ترک، جمشید یزدانی چراتی، مهدی شریف، احمد دریانی، عیسی نظر، عبدالستار پقه، سید عبداله حسینی،
دوره ۲۷، شماره ۱۴۹ - ( ۳-۱۳۹۶ )
چکیده
سابقه و هدف: در استان مازندران در زمینه شیوع عوامل انگلی مطالعات متعددی صورت گرفته ولی تاکنون بررسی جامعی که در آن با توجه به سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) تمامی فاکتورهای موثر در اپیدمیولوژی عوامل انگلی بررسی شود، صورت نگرفته است. هدف از انجام این تحقیق بررسی انگل‌های روده‌ای در ساکنین غرب استان مازندران و ترسیم نقشه انتشار با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی می‌باشد.
مواد و روشها: این مطالعه بر روی ۱۱۲۰ نفر از مراجعه کنندگان به مراکز بهداشت غرب استان مازندران و با استفاده از روش‌های مستقیم، فرمالین - اتر، رنگ‌آمیزی تری‌کروم و اسید‌فست اصلاح شده انجام شد. نتایج با استفاده از نرم افزارهای SPSS نسخه ۱۸ و Arc GIS ۹,۳ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: شیوع انگل‌های روده‌ای در افراد مورد مطالعه ۸/۱۲ درصد بوده که در بین تک یاخته‌ها، بلاستوسیستیس هومنیس(۸/۵ درصد) و در بین کرم‌ها استرونژیلوس استرکورالیس(۵۳/۰ درصد) بیشترین شیوع را داشته‌اند. آنالیز آماری نشان داد که رابطه‌ای معنی‌دار بین شیوع انگل‌های روده‌ای و متغیرهای دموگرافی و جغرافیایی نظیر محل سکونت، نوع آب مصرفی، سطح درآمد، متغیر دما و ارتفاع از سطح دریا وجود دارد. ترسیم نقشه انتشار انگل‌های روده‌ای نشان داد که شهرستان تنکابن از نظر آلودگی به انگل‌های روده‌ای در منطقه با ریسک بالا قرار دارد.
استنتاج: دمای محیط و ارتفاع منطقه مورد مطالعه از سطح دریا به همراه عوامل دموگرافیک دیگر در انتشار بیماری‌های انگلی نقش به‌سزایی دارد. بهبود سیستم تصفیه آب، بهبود وضعیت بهداشت محیط در مکان‌های پر خطر، آموزش‌های اولیه بهداشتی به خصوص در روستا‌ها، می تواند در کاهش این معظل بهداشتی کمک‌کننده باشد.
سمیرا دودانگه، مهدی فخار، الهام کیا لاشکی،
دوره ۲۷، شماره ۱۵۳ - ( ۷-۱۳۹۶ )
چکیده
به‌طور‌کلی مفهوم اپیدمیولوژی مولکولی، استفاده از ابزارهای مولکولی در برآورد وضعیت برقراری چرخه یک بیماری در جمعیت مشخص می‌باشد. در حال حاضر، روش‌های مولکولی آسان، سریع و با کارآیی بالا، جهت شناسایی و تعیین گونه انگل‌ها در نمونه‌های بالینی و بیولوژی به‌طور چشمگیری استفاده می‌شوند. لذا هدف از مطالعه حاضر، مرور ابزارهای مولکولی و نحوه کاربرد آنها به منظور شناخت بیشتر عفونتهای انگلی در تحقیقات تاکسونومی و اپیدمیولوژی می‌باشد. محققین مختلف، به‌منظور شناسایی، بررسی تنوع ژنتیکی و همچنین رفع مشکلات تاکسونومی به ویژه در سطح گونه و یا حتی زیرگونه انگل‌های مختلف، روشها و مارکرهای متنوعی را ارائه نموده‌اند. بسیاری از این مطالعات در مورد اهمیت شیوع عفونتهای همزمان با گونه‌های مختلف یک انگل و حتی ساب تایپ‌ها و یا سوش‌های آنها می‌باشد. تاکنون قطعات مختلف DNA ریبوزومی، میتوکندریایی و کینتوپلاستی جهت تعیین هویت و آنالیز فیلوژنتیک انواع انگل‌ها استفاده شده‌اند. در صورتی‌که هدف تحقیق، بررسی تنوع درون گونه‌ای و روند تکاملی یک انگل باشد، بهتر است از تعیین توالی قطعه ITS۱ ریبوزومی و قطعه COX۱ میتوکندریایی استفاده شود. همچنین استفاده از قطعاتی نظیر SSUrDNA و LSUrDNA در آنالیز فیلوژنتیک و تاکسونومی کاربرد بیش‌تری دارند. در مجموع می‌توان نتیجه گرفت که ابزارها و مارکرهای مولکولی جدید، جایگزین مناسبی برای روش‌های سنتی می‌باشند، زیرا در بسیاری مناطق آندمیک، درمان موفقیت‌آمیز به تشخیص سریع و دقیق بستگی دارند.
ذبیح اله یوسفی، هاجر ضیایی هزارجریبی، سید نورالدین موسوی نسب، آمنه سلطانی،
دوره ۲۷، شماره ۱۵۶ - ( ۱۰-۱۳۹۶ )
چکیده
سابقه و هدف: لجن فاضلاب به دلیل دارا بودن مواد مغذی می‌تواند برای اصلاح خاک استفاده شود. اما به دلیل وجود انواع میکروارگانیسم‌ها به خصوص انگل‌ها ، باعث ایجاد انواع بیماری در انسان و حیوان می‌شود . هدف از انجام این مطالعه بررسی و شناسایی انواع انگل در لجن خروجی تصفیه خانه فاضلاب صنعتی (مطالعه موردی بابلسر) و مقایسه تخم کرم‌ها با استاندارد EPA می‌باشد.
مواد و روشها: به منظور بررسی و شناسایی انگل‌ها، نمونه برداری از لجن خروجی تصفیه خانه فاضلاب یکی از شهرک های صنعتی بابلسر انجام شد. نمونه برداری از ۴ محل دپوی لجن ، ۶ ماه به طول انجامید و ۹ نمونه از هر نقطه دپوی لجن برداشت و جهت شناسایی انگل‌ها از لام مک مستر مطابق روش بلینجراستفاده شد.
یافته‌ها: نتایج حاصل از این تحقیق نشان دادکه میانگین تخم کرم در این لجن در پالت ۱ ،۲ ،۳ و ۴ به ترتیب برابر ۴۲/۴، ۵۲/۱۷، ۶۵/۷ و ۳/۷ عدد در هر چهار گرم لجن خشک می‌باشد. بیشترین تعداد تخم کرم مربوط به توکسوکارا و هیمنولپیس دیمینوتا می‌باشد.
استنتاج: بررسی‌ها نشان داد که مقادیر تخم کرم‌ها در این لجن بیشتر از حد استاندارد EPA می‌باشد. با توجه به این که لجن صنعتی می‌باشد و احتمال آلودگی انگلی ناشی از افراد کم بوده و چون تعداد هیمنولپیس دیمینوتا و توکسوکارا بالاست، در نتیجه احتمال آلودگی ثانویه ناشی از تردد حیوانات زیاد است.
آویده معبودی، نسرین خاکی، محمود موسی زاده، آیدا اقبالیان، آتنا شیوا،
دوره ۲۹، شماره ۱۷۳ - ( ۳-۱۳۹۸ )
چکیده
سابقه و هدف: نیازهای آموزشی دانشجویان، اهداف آنها را از یادگیری مشخص نموده و موجب دقت بیشتر در برنامه‌ریزی و طراحی محتوای آموزشی می‌شود. یکی از این نیازها، دسترسی به کتاب‌های آموزشی مفید و با کیفیت است. این مطالعه به ارزیابی کتاب "زبان انگلیسی برای دانشجویان دندانپزشکی" توسط دانشجویان دندانپزشکی در سال ۱۳۹۷ پرداخته است.
مواد و روشها: مطالعه حاضر مطالعه‌ای توصیفی مقطعی بوده و جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشکده دندانپزشکی ساری بود که درس زبان تخصصی ۱ و ۲ را گذرانده بودند. ابزار مطالعه شامل پرسشنامه‌ای طراحی شده براساس مدل ارزیابی Sheldon و مدل تغییریافته کریمی و شامل ۶ حیطه بود. داده‌ها توسط نرم‌افزار آماری spss ver. ۲۴ تحلیل شدند.
یافته‌ها: در این مطالعه ۱۲۳ نفر بررسی شدند. مقایسه میانگین نمرات هر یک از حیطه ها بر حسب جنس بیان داشت که تفاوت های مشاهده شده از نظر آماری معنی‌دار نبود. در حیطه های موضوعات عملی، مطالب مرتبط با اهداف درس، موضوعات زبان شناسی و ترتیب محتوای آموزشی میانگین امتیازات۹۳/۱±۸۳/۸ وامتیاز کسب شده از سوالات مربوط به مسائل مرتبط با موضوع و طرح‌بندی دروس، ۸۶/۱±۹۳/۱۲بود. در مجموع میزان رضایت دانشجویان نسبت به کتاب "زبان انگلیسی برای دانشجویان دندانپزشکی "متوسط بود.
استنتاج: به منظور افزایش یادگیری دانشجویان در تالیف کتب، ضمن توجه به ذهن اکثریت مخاطبین، کتبی با تصاویر و تمارین با اشکال مختلف و ازوسایل کمک آموزشی مثل فیلم و انیمیشن استفاده شود.
رقیه فریدنیا، حامد کلانی، مهدی فخار،
دوره ۲۹، شماره ۱۷۵ - ( ۵-۱۳۹۸ )
چکیده
آپوپتوز مرگ فیزیولوژیک سلولی است که در شرایط طبیعی در فرایندهای مهم بیولوژیکی سبب حذف سلول‌های پیر، آسیب دیده، اضافی و مضر شده و برای تکامل طبیعی، هوموستاز بافتی، حذف سلول‌های تخریب شده یا آلوده به ویروس و حذف سلول‌های ایمنی فعال شده علیه آنتی‌ژن‌های خودی نقش بسیار مهمی را بر عهده دارد. هدف از این مطالعه مروری بررسی نقش آپوپتوز در تک یاخته‌ها و کرم‌های انگلی می‌باشد. در این مطالعه چهار پایگاه داده انگلیسی و سه پایگاه داده فارسی در بازه زمانی سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۸ بررسی شدند. نتایج بررسی این مطالعات نشان داد که در انگل‌های لیشمانیا، توکسوپلاسما گوندی و پلاسمودیوم تقلید آپوپتوز با بیان فسفاتیدیل سرین بر روی سطح ماکروفاژهای آلوده و باعث ممانعت از شناخت سلول آلوده توسط سیستم ایمنی میزبان می‌شود. همچنین آنتی ژن‌های دفعی/ترشحی در کرم‌ها شامل اکینوکوکوس گرانولوزوس، اکینوکوکوس مولتی لوکولاریس و شیستوزوما هماتوبیوم سبب القای آپوپتوز در سلول‌های ایمنی خصوصا در لنفوسیت‌ها می‌شود. انگل‌ها با ایجاد آپوپتوز و یا ممانعت از آن اهداف متفاوتی را دنبال می‌کنند که در این مقاله مروری جنبه‌های مختلف آن مورد بحث قرار گرفته است. همچنین، اجسام حاصل از آپوپتوز سلول آلوده به انگل قادرند سیستم ایمنی میزبان را به طور قوی تحریک کنند که در آینده می‌توان مطالعاتی در زمینه واکسیناسیون در رابطه با این اجسام انجام داد.
راضیه رحیمی، سید ابوالقاسم سیادت پناه، شیرزاد غلامی، سید عبداله حسینی، احمد دریانی، سید علی شریعت زاده، صباح میاهی، شهاب الدین سروی،
دوره ۳۱، شماره ۲۰۲ - ( ۸-۱۴۰۰ )
چکیده
سابقه و هدف: پرورش شتر در شرق ایران با توجه به داشتن اقلیم نیمه خشک و شرایط بیابانی آن رایج می‌باشد. این حیوان حامل انگل‌های مشترک خونی بین انسان و دام بوده و در انتقال برخی از بیماری‌های مشترک به انسان نقش دارد. این مطالعه با هدف بررسی وجود انگل‌های خونی تریپانوزوما و پیروپلاسمیدا (تیلریا و بابزیا) در شترهای استان خراسان جنوبی با روش‌های انگل شناسی و مولکولی، انجام پذیرفت.
مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، از ۲۰۰ نفر شتر در منطقه خراسان جنوبی که به‌صورت اتفاقی انتخاب شده بودند، نمونه خون تهیه شد. از نمونه‌ها گسترش ضخیم و نازک تهیه و رنگ‌آمیزی گردید و سپس در زیر میکروسکوپ نوری بررسی شدند. برای تشخیص مولکولی تریپانوزوما، تیلریا و بابزیا در روش مولکولی از پرایمرهای اختصاصی هر جنس برای تمام نمونه‌ها استفاده گردید.
یافته‌ها: نتایج آزمایش میکروسکوپی نشان داد که ۸ نمونه (۴ درصد) شترها آلوده به انگل تریپانوزوما بودند و هیچ نمونه‌ای آلوده به تیلریا و بابزیا مشاهده نگردید. در بررسی مولکولی ۶ نمونه (۳ درصد) حاوی DNA انگل تریپانوزوم اوانسی و ۵ نمونه (۵/۲ درصد) تریپانوزوم بروسه‌ای بودند و DNA تیلریا و بابزیا مشاهده نشد. آنالیز فیلوژنی نشان داد که ایزوله‌های جدا شده در این مطالعه با ژنوتایپ A تریپانوزوما اوانسی مقاربت ژنتیکی زیادی دارد.
استنتاج: مطالعه حاضر اولین مطالعه جهت بررسی انگل‌های خونی زئونوز در شترهای استان خراسان جنوبی بوده که شیوع ۵/۵ درصد تریپانوزوم‌ها، لزوم نیاز به یک سیستم نظارت دقیق و مطالعات ارزیابی به عنوان پیش نیاز اقدامات کنترلی بیماری‌های انگلی خونی مشترک بین انسان و دام در استان خراسان جنوبی تأکید دارد.
mazums.ac.ir