فرهاد ثبوتی، مهدی آریانا، غلامرضا بیاضیان، آناهیتا لطفی زاده،
دوره ۳۲، شماره ۲۱۲ - ( ۶-۱۴۰۱ )
چکیده
آپنه انسدادی حین خواب (OSA) یک اختلال تنفسی مرتبط با خواب می‌باشد که از شیوع به نسبت بالایی در میان کودکان و بزرگسالان برخوردار است. OSA اتیولوژی آناتومیک و پاتوفیزیولوژیک متعددی دارد و از طریق دوره‌های مکرر تنگ شدگی حلق و راه هوایی، افزایش مقاومت به جریان هوا و کاهش یا قطع جریان هوا به هنگام خواب مشخص می‌گردد. این بیماری عوارض متعددی به همراه دارد و سبب افت کیفیت زندگی می‌شود. متخصصین ارتودنسی پس از تشخیص این بیماری، قادرند روش‌های مختلفی را به منظور درمان بیماری تجویز کنند. هدف از مطالعه حاضر، مروری بر درمان‌های ارتودنتیک مؤثر و مزایا و معایب آن‌ها در درمان بیماران OSA بود. مقالات انگلیسی‌زبان مرتبط در پایگاه‌های PubMed، Scopus، Web of Science و Cochrane Library تا تاریخ ۳۰ آوریل ۲۰۲۲ جست‌وجو شدند. مقالات مربوط به درمان‌های ارتودنتیک در بیماران OSA وارد مطالعه شدند. پس از بررسی مقالات، تعداد ۶۰ مقاله وارد مطالعه شد. یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد که درمان با اپلاینس‌های دهانی در بیماران OSA موثر می‌باشد. با توجه به عوارض ناخواسته دندانی و اسکلتی اپلاینس‌های دهانی در استفاده طولانی‌مدت، به نظر بهتر است این روش درمانی توسط ارتودنتیست انجام شود، تا تغییرات اکلوژن دندان‌ها توسط ارتودنتیست به‌طور مرتب کنترل شود و در صورت لزوم، تغییراتی در تنظیمات اپلاینس‌ها صورت گیرد. در بیماران دچار OSA شدید بهتر است میزان اثربخشی اپلاینس‌تراپی بررسی شود و در صورت لزوم، درمان‌های جراحی برای بیمار صورت گیرد.
mazums.ac.ir