مهدی شریف ، هاجر ضیایی هزارجریبی ،
دوره ۱۰، شماره ۲۷ - ( ۴-۱۳۷۹ )
چکیده
سابقه و هدف: اکسیورز یکی از مشکلات عمده بهداشتی دنیا به خصوص در کودکان زیر ۱۲ سال است. بیش از ۴۰ میلیون آمریکایی خصوصا کودکان به اکسیور آلوده اند. یکی از عوارض انگل نقش آن در ایجاد ولویت می باشد. از آنجایی که انگل در دختران شایع تر از پسرهاست این تحقیق با هدف اطلاع از میزان شیوع اکسیور و ولویت در دختران ۲ تا ۵ ساله مهد کودک های شهرستان ساری انجام پذیرفت.
مواد و روش ها: این مطالعه به صورت توصیفی مقطعی انجام شد و از کلیه کودکان در دسترس ۲ تا ۵ ساله مهدهای کودک شهر ساری با استفاده از روش چسب اسکاچ نمونه گرفته شد. ولو کودکان فوق توسط ماما و زیر نظر متخصص زنان مورد بررسی قرار گرفت و اطلاعات مربوط به خارش، شقاق مقعد، ادم و خارش ولو و واژن و سوزش، بی قراری و شب ادراری کودک پس از بررسی در پرسشنامه هر کودک ثبت گردید.سایر اطلاعات هر کودک شامل سن کودک، نوع مهد، سواد و شغل پدر و مادر، تعداد افراد خانوار، تعداد همبازیهای خانوادگی، تعداد کودکان و مربیان هر کلاس، وضعیت ناخن و عادات نامعقول کودکان، تعویض روزانه لباس زیر و شستشوی روزانه کودک، ضدعفونی کردن روزانه اسباب بازی ها و ملحفه، وجود پزشک در مهد و کارت بهداشتی مربی و کودک، به کمک مربیان و والدین در پرسشنامه هر کودک ثبت گردید و از کودکان مبتلا به اکسیوروز نمونه مجدد چسب اسکاچ از ناحیه ولو گرفته شد.
نتایج: از مجموع ۲۱۷ کودک بررسی شده ۶۴ نفر (۵/۲۹ درصد) مبتلا به اکسیوروز بودند و ۳۸ نفر (۵/۱۷ درصد) ولویت داشتند و در ۱۳ کودک (۶%) آلودگی توام به اکسیور و ولویت دیده شد که با انجام آزمون آماری X۲ ارتباط معنی داری بین اکسیوروز و ولویت دیده نشد و در ۲/۳۴ درصد از کودکانی که ولویت داشتند همزمان اکسیوروزنیز دیده شده است.بین آلودگی به اکسیور با سن رابطه معنی دار (p<۰,۰۰۱) و بین آلودگی به ولویت و گروه های سنی رابطه معنی دار (p<۰.۰۵) و بین آلودگی به اکسیور و استفاده از اسباب بازی به صورت فردی و جمعی رابطه معنی دار (p<۰.۰۱) دیده شده است و بین آلودگی به ولویت و خارش و شقاق مقعد رابطه معنی دار (p<۰.۰۵) مشاهده شده است.
استنتاج: با توجه به میزان شیوع اکسیور و نقش آن در ایجاد ولویت و وجود محدودیت هایی در زمینه بررسی آن لزوما اجرای برنامه های وسیع جهت ارزیابی سلامت کودکان از نظر عوامل ایجاد کننده ولویت ضرورت دارد.
سید موسی متولی حقی، مهدی نجم، مهدی فخار، شیرزاد غلامی، سید فرزاد متولی حقی،
دوره ۲۱، شماره ۱ - ( ۱۲-۱۳۹۰ )
چکیده
سابقه و هدف: اننروبیوس ورمیکولاریس (اکسیور) از شایعترین عفونت انگلی کرمی رودهای در کودکان می باشد این مطالعه با هدف بررسی شیوع عفونت انتروبیوزیس در کودکان مهدکودکهای شهرهای بابل و ساری در سال ۱۳۹۰ انجام شد.
مواد و روشها: این مطالعه توصیفی- مقطعی نمونهگیری روش چسب اسکاچ و ۸۰۰ کودک با محدوده سنی یک تا شش سال، از ۱۸ مهدکودک شهر بابل و ساری در سال ۱۳۹۰ انجام شد. سپس نمونههای تهیه شده با میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفت. دادههای حاصل، در پرسشنامه ثبت و با استفاده از نرمافزار SPSS و آزمون آماری کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافتهها: از ۸۰۰ کودک مهدکودکهای بابل و ساری، ۳۸۷ (۳/۴۸ درصد) مذکر و ۴۱۳ نفر (۶/۵۱ درصد) مؤنث بودند میزان آلودگی به انگل در افراد مورد بررسی ۵۹ نفر۳/۷ درصد مشاهده شد. از این تعداد، ۳۳ نفر (۱/۴ درصد) پسر و ۲۶ نفر (۲/۳ درصد) دختر بودند آلوده بیشترین میزان آلودگی در کودکان با محدوده سنی زیر ۳ سال گزارش شد. میزان آلودگی در میان کودکانی که والدین آنها تحصیلات دانشگاهی داشتند بیشتر از سایر گروهها ( ۳/۵۴ درصد) مشاهده شد (۰۵/۰ < P).
استنتاج: با توجه به اهمیت پزشکی و بهداشتی به خصوص در کودکان مهدکودکها، ارتقاء سطح بهداشتی میتواند در کاهش عفونت و عوارض انگلی مؤثر باشد. بنابراین انجام آزمایش انگل شناسی دورهای و توجه به بهداشت فردی و عمومی در این مراکز ضروری به نظر میرسد.