جستجو در مقالات منتشر شده


۲ نتیجه برای ترانگزامیک اسید

فاطمه شریعتی، جان محمد ملک زاده، معصومه علیزاده، سیده مرضیه طباطبایی، پروین غفاری،
دوره ۳۳، شماره ۲۲۵ - ( ۷-۱۴۰۲ )
چکیده

سابقه و هدف: آتونی رحم مسئول ۹۰-۷۵ درصد موارد خونریزی بعـد از زایمان می‌باشد که در صورت عدم انجام اقدامات مناسب درجهت اصـلاح آن، احتمـال مـرگ ومیـر مـادر افـزایش خواهـد یافـت. هدف از این مطالعه تعیین اثر درمانی ترانگزامیک اسید به همراه اکسی‌توسین در کنترل خون ریزی پس از زایمان می باشد.
مواد و روشها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی بر روی ۱۴۲ زن باردار دچار آتونی رحم پس از سزارین مراجعه کننده به بیمارستان امام سجاد شهر یاسوج در سال۱۴۰۰-۱۳۹۹ انجام شد. بیماران به‌طور تصادفی ساده در دو گروه قرار گرفتند. گروه مداخله (۷۱ نفر) آمپول اکسی‌توسین به میزان ۴۰ واحد در یک لیتر سرم رینگر و آمپول ترانگزامیک اسید به میزان یک گرم در ۱۰ سی‌سی نرمال سالین به‌صورت وریدی آهسته در مدت ۱دقیقه دریافت کردند. گروه کنترل (۷۱ نفر) ۴۰ واحد اکسی‌توسین در یک لیتر سرم و ۱۰سی‌سی سرم نرمال سالین به‌صورت وریدی آهسته در مدت ۱دقیقه دریافت کردند. سپس میزان حجم خون‌ریزی بر اساس وزن گاز مصرفی و حجم خون جمع‌آوری شده و تعداد واحدهای گلبول‌های قرمز دریافت شده در هر دو گروه مورد ارزیابی قرار گرفت. برای آنالیز دادهها، آمار توصیفی آزمون‌های مقایسه نسبت (کای دو) و آزمون t استفاده شد.
یافتهها: میزان کاهش هموگلوبین در گروه مداخله به‌طور معنــی‌داری کم‌تر از گروه کنتــرل بـــود (۰/۰۰۷=P). میانگیــن تغییر وزن گاز در پایان عمل در گروه کنترل (۶۶/۸±۶۰۲/۷) در مقایســه با گروه مداخــله (۸۱±۵۷۱/۷) بیــش‌تر بود (۰/۰۱۴=P). هم‌چنین میانگیــن حجــم خــون‌ریزی و تعداد کیســه‌های خون دریافتــی در گروه کنترل بیش‌تر از گروه مداخله بود با این حال ارتباط معنی‌داری مشاهده نشد (۰/۰۵ P>).

استنتاج: تجویز ترانگزامیک اسید همراه با اکسی‌توسین درصورت آتونی رحم، درکنترل خونریزی پس از زایمان درحین سزارین ممکن است موثرتر از اکسی‌توسین به تنهایی باشد.


اکرم همتی پور، امین علی کناری، حمید رضا سمیعی، اعظم جهانگیری مهر، فاطمه مشتاقی،
دوره ۳۳، شماره ۲۲۷ - ( ۹-۱۴۰۲ )
چکیده

سابقه و هدف: خونریـزی حیـن رینوپلاستی عارضـهای اسـت کـه موجـب کاهـش دیـد جـراح گردیـده و خـود موجـب عوارضـی دیگـر خواهـد شـد. تاکنـون روشهـای مختلفـی بـرای کاهـش خونریـزی حیـن جراحیهـای بینـی پیشـنهاد شـدهاند. این مطالعه با هـدف مقایسـه اثـرکلونیدین و ترانگزامیک اسید بـر میـزان خونریـزی بیمـاران کاندیـد عمل رینو پلاستی، انجام پذیرفت.
مواد و روشها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی دو سورکور تصادفی، ۱۲۰ نفر نفـر بیمـار کاندیـد جراحـی انتخابـی رینوپلاستی وارد مطالعـه شــدند. در گروه اول کلونیدین ۳ میکروگرم به ازای هر کیلوگرم به صورت خوراکی ۹۰ دقیقه قبل از انجام عمل جراحی تجویز شد و در گروه دوم کپسول ترانگزامیک اسید ۲۵۰ میکروگرم براساس وزن بدن دو ساعت قبل از عمل جراحی به صورت خوراکی برای بیماران تجویز شد. در گروه کنترل مداخله‌ای صورت نگرفت. میزان خونریزی، پارامترهای همودینامیک و رضایت دید جراح مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافتهها: میانگین سن بیماران (۵/۳۵±۲۸/۶۷) سال و ۹۶ نفر (۸۰/۰ درصد) زن بودند. از نظر تاثیر دارو و رضایت دید جراح بین گروه کلونیدین و ترانگزامیک اسید اختلاف معنیداری وجود دارد (۰/۰۵۵P=) به طوری که میانگین حجم خونریزی در گروه کلونیدین ۰/۴۷±۱۱۲/۰و در گروه ترانگزامیک اسید ۰/۳۶±۱۳۲/۰ میباشد. همچنین گروه کلونیدین (۰/۰۰۸P=) و ترانگزامیک اسید (۰/۰۰۱P<) از نظر حجم خونریزی با گروه کنترل ۲۸/۱±۱۹۵/۰ اختلاف معنیداری داشتند. سه متغیر نوع دارو، وزن و مدت بیهوشی در مجموع میتوانند ۵۱ درصد از تغییرات (حجم خون) را تبیین و پیش بینی کنند.
استنتاج: نتیجه مطالعه حاضر نشان داد که داروی کلونیدین میتواند بر کاهش خونریزی نسبت به ترانگزامیک اسید اثر گذارتر باشد و با ایجاد یک محیط نسبتا خشک و عاری از خونریزی سبب افزایش کیفیت دید محل عمل و کاهش مدت زمان جراحی رینوپلاستی گردد.
شماره ثبت کارآزمایی بالینی :n۶۰۱۲۱۲۲۹۰۱۱۹۲۳ IRCT

صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb