سابقه و هدف: شایعترین یافته در آمبولی ریوی نارسایی بطن راست است. هدف این مطالعه بررسی شیوع و مزیت تشخیصی تروپونین قلبی I در تشخیص بیماران مبتلا به نارسایی بطن راست بدلیل آمبولی ریه می باشد.
مواد و روش ها: این مطالعه روی ۴۲ بیمار مبتلا به آمبولی ریوی در بیمارستان اکبتان شهر همدان انجام شد. اطلاعات لازم از طریق گرفتن شرح حال بیماران، انجام اکوکاردیوگرام و اسکن پرفیوژن ریوی جمع آوری شد و نمونه های خون بیماران به سرعت بعد از تشخیص آمبولی ریوی گرفته شد و تروپونین I با روش کروماتوگرافی اندازه گیری گردید.
یافته ها: تروپونین I در ۲ مورد افزایش یافته بود، (بالای۰,۵mg/l ) و در ۴۰ مورد (۹۵.۲ درصد) کمتر از ۰.۵mg/l بود. اختلال عملکرد بطن راست در ۱۶ (۳۸ درصد) بیمار مشاهده شد. علایم اکوکاردیوگرافیک اختلال عملکرد بطن راست در یک بیمار از دو بیمار با تروپونین I مثبت و در ۱۵ بیمار از ۴۰ بیمار (۳۷.۵ درصد) با تروپونین منفی مشاهده شد. هیچ ارتباطی بین نارسایی بطن راست و سطح ترپونین I یافت نگردید.
استنتاج: بالا رفتن تروپونین I در آمبولی حاد ریه علیرغم شیوع پایین آن، نشان دهنده آن است که اندازه گیری تروپونین I نمی تواند به افتراق علل قلبی درد سینه از علل غیرقلبی آن و تشخیص اختلال عملکرد بطن راست کمک چندانی نماید.