سابقه و هدف: با توجه به اهمیت وضعیت تغذیه در رشد و تکامل کودکان که یک شاخص مهم اقتصادی- اجتماعی و بهداشتی در جامعه می باشد، این تحقیق با هدف بررسی میزان شیوع سوء تغذیه و عوامل موثر در آن در کودکان زیر ۲ سال شهر ساری در سال ۷۸- ۷۹ انجام شده است.
مواد و روش ها: این پژوهش از نوع مقطعی (Cross sectional) است. از ۱۰ مرکز بهداشتی- درمانی شهر ساری ۷۰۰ نمونه به طور تصادفی انتخاب گشته و داده ها با یک روش توصیفی و از طریق پرسشنامه و اندازه گیری وزن جمع آوری شدند و با کمک روش های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: بر حسب امتیازZ ،۱۳,۷ درصد کودکان از نظر وزن برای سن دچار سوء تغذیه بوده و ۹/۳ درصد کودکان دچار سوء تغذیه شدید و متوسط بودند. بعد از ۶ ماهگی سوء تغذیه به میزان قابل توجهی افزایش می یابد (P<۰.۰۰۰۱). میزان سوء تغذیه به صورت معنی داری در پسران بیشتر از دختران بوده است (P<۰.۰۰۱). میزان سوء تغذیه در کودکان مادران باسواد، کمتر از کودکان مادران بی سواد بوده است (P<۰.۰۰۰۱). همچنین وابستگی معنی داری بین سوء تغذیه و متغیرهای تغذیه با شیرمادر (P<۰.۰۲)، سابقه بستری کودک (P<۰.۰۰۴)، بعد خانوار (P<۰.۰۲) و مصرف مرتب قطره مولتی ویتامین (P<۰.۰۰۰۱) وجود داشت.
استنتاج: سوء تغذیه به عنوان یک مشکل بهداشتی- درمانی در گروه مهمی از کودکان زیر ۲ سال شهر ساری وجود دارد و توجه به عوامل زمینه ساز می تواند در کنترل آن موثر باشد.

سابقه و هدف: ارزیابی پایش رشد کودکان یکی ازمهمترین منابع اطلاعاتی در تشخیص اختلال رشد و شروع سو تغذیه در کودکان است. لذا هدف از این مطالعه تعیین روند رشد کودکان از بدو تولد تا ۲ سالگی در مناطق روستایی شهرستان بابل و مقایسه آن با منحنی استاندارد NCHS می باشد.
مواد و روش ها: این بررسی بر اساس اطلاعات موجود (Existing data) در سیستم پایش رشد کودکان تحت پوشش خانه های بهداشت شهرستان بابل درسال ۱۳۷۷ انجام گرفته است. نمونه گیری به روش خوشه ای بوده است که ۴۲۹ کودک از میان متولدین ۷۳ تا ۷۵ از طریق دفتر ثبت موالید انتخاب شده اند. صدک های قد و وزن بر حسب سن و جنس محاسبه و با استاندارد NCHS مقایسه گردید.
یافته ها: نتایج پایش رشد وزنی کودکان مورد مطالعه در مقایسه با صدک های استاندارد نشان می دهد که وزن ۵/۶۷ درصد کودکان در یک ماهگی بین صدک پنجاهم تا نود و هفتم استاندارد بوده است. با افزایش سن این رقم کاهش یافته است، به طوری که در ۶ ماهگی ۲/۴۵ درصد، در ۱۲ ماهگی ۶/۴۲ درصد و در ۲۴ ماهگی ۲/۴۴ درصد کودکان وزن شان بین صدک پنجاهم و نود و هفتم استاندارد بوده است. وقتی که ارقام فوق را در دو جنس مقایسه می کنیم، تقریبا برای دختران ۵ تا ۲۰ درصد کمتر از پسران است. این نتایج نشان می دهد با افزایش سن، کودکانی که وزن آنها بالای صدک پنجاهم استاندارد بوده است به پایین تر از صدک پنجاهم استاندارد افت کرده است. نتایج همچنین نشان می دهد که صدک پنجاهم وزن پسران تا ۱۲ ماهگی و برای دختران تا ۶ ماهگی بالاتر از صدک مشابه در NCHS است، ولی در سنین بعد تا ۲ سالگی زیر صدک پنجاهم استاندارد قرار می گیرد. همچنین اختلال در رشد قدی در سنین پایین تر ۱ تا ۳ ماهگی آغاز می شود، به طوری که در یک ماهگی صدک پنجاهم قد نزدیک به استاندارد است ولی از ۳ ماهگی به بعد از صدک پنجاهم NCHS انحراف پیدا می کند. به طورکلی در صدک های وزن و قد کودکان جامعه پژوهش در مقایسه با صدک های NCHS اختلاف معنی داری مشاهده گردیده است (P<۰,۰۵).
استنتاج: نتایج دلالت می کند که قضاوت در مورد رشد شیرخوران ایرانی با استفاده از استانداردهای غیرایرانی صحیح نمی باشد. بنابراین تهیه منحنی های رشد کشوری در ایران ضروری به نظر می رسد.

سابقه و هدف: پایش رشد کودکان بهترین وسیله جهت بررسی وضعیت تغذیه در یک جامعه شناخته شده است. این بررسی به منظور تعیین الگوی روند افزایش قد و وزن و وضعیت تغذیه در کودکان زیر ۶ سال روستاهای شهرستان گرگان در سال ۱۳۷۷ به اجرا در آمده است.
مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی، نمونه گیری به طریق خوشه ای یک مرحله ای انجام شد و حدود ۱۰ درصد کودکان زیر ۶ سال روستایی (۲۸۰۲ نفر) مورد بررسی قرار گرفتند. اندازه گیری وزن و قد به ترتیب با دقت ۱/۰ کیلوگرم و ۱/۰ سانتی متر انجام شد. سن دقیق کودکان نیز از پرونده بهداشتی آنان در خانه های بهداشت استخراج گردید. جهت مقایسه گروه ها از آزمون t و استاندارد مرکز آمارهای بهداشتی آمریکا (NCHS) به عنوان مرجع استفاده شده است.
یافته ها: نتایج این بررسی نشان داد که دختران از وضعیت رشد جسمی بهتری نسبت به پسران برخوردار بودند. میزان شیوع سو تغذیه نیز بعد از دوره شیرخوارگی رو به افزایش بوده است. در گروه پسران، ۹۳/۴۳ درصد موارد از نظر قد و ۱۱/۵ درصد موارد از نظر وزن ۲SD پایین تر از وزن استانداردNCHS قرار داشتند ولی در گروه دختران این میزان به ترتیب ۴۹/۳۱ و ۹۴/۶ درصد بود.
استنتاج: سوء تغذیه مزمن (تاخیر رشد قدی) بیش از سوء تغذیه حاد (تاخیر رشد وزنی) کودکان زیر ۶ سال روستاهای گرگان را رنج می دهد و سوء تغذیه در پسران بیش از دختران و بعد از دوره شیرخوارگی رو به افزایش می باشد.