---

---

---

سابقه و هدف: عفونت محل جراحی سومین عامل عفونت‌های بیمارستانی بوده، که بعد از اعمال جراحی قلب منجر به افزایش میزان عوارض، مرگ و میر و هزینه می‌گردد. از طرفی اهمیت آنتی‌بیوتیک‌های پروفیلاکتیک در جراحی قلب اثبات شده است. لذا این مطالعه با هدف مقایسه دو رژیم آنتی‌بیوتیکی سفازولین تنها و همراه با جنتامایسین در پیشگیری از عفونت محل جراحی در بیماران تحت عمل جراحی پیوند عروق کرونر در مرکز قلب مازندران انجام گردید. مواد و روش‌ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده بر روی ۴۰۰ بیمار تحت جراحی بای پس عروق کرونر در مرکز قلب مازندران انجام شد. بیماران به‌صورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. در گروه کنترل سفازولین g۲ قبل از برش استرنوم و بعد از آن g ۱ هر۶ ساعت به صورت داخل وریدی و به مدت ۷۲ ساعت به بیماران داده شد. در گروه مداخله علاوه بر تجویز سفازولین به‌صورت فوق، جنتامایسین قبل از برش استرنوم و بعد از آن نیز هر ۸ ساعت به میزان mg/kg ۵/۱ به صورت داخل وریدی و به مدت ۷۲ ساعت برای بیمار تجویز شد. بیماران در روزهای ۳، ۷، ۲۱ و ۳۰ بعد از عمل جراحی توسط جراح قلب تحت ارزیابی علایم عفونت زخم قرار گرفتند. میزان کراتینین و BUN خون نیز قبل از عمل و در روزهای ۲ و ۴ بعد از عمل اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: از ۴۰۰ بیمار ۳۹۲ نفر مورد بررسی قرار گرفتند که ۱۹۸ بیمار در گروه کنترل و ۱۹۴ بیمار در گروه مداخله قرار داشتند. تفاوت معنی‌داری بین دو گروه مورد مطالعه از نظر متغیرهای دموگرافیک و بالینی وجود نداشت (۰۵/۰p>). پس از اتمام مطالعه میزان بروز عفونت بین دو گروه مورد مطالعه تفاوت آماری معنی‌داری وجود نداشت (۰۵/۰ p>) اما سطح سرمی BUN و کراتینین در گروه مداخله به صورت معنی‌داری از گروه کنترل بیشتر بود (۰۵/۰p<). استنتاج: با توجه به عدم وجود تفاوت معنی‌دار در میزان بروز عفونت در دوگروه مورد مطالعه و افزایش معنی‌دار سطح BUN و کراتینین در گروه دریافت‌کننده جنتامایسین+ سفازولین، پیشنهاد می‌شود از سفازولین به تنهایی به‌عنوان آنتی‌بیوتیک پروفیلاکتیک در پیشگیری از عفونت ناحیه جراحی پس از جراحی بای‌پس عروق کرونر استفاده نمود. شماره ثبت کارآزمایی بالینی : ۱۰N۲۰۱۲۰۱۱۱۴۳۶۵IRCT

---

سابقه و هدف: نارسایی حاد کلیوی وضعیت خطرناکی بعد از عمل جراحی قلب باز می‌باشد که علاوه بر افزایش مرگ و میر، ‏باعث افزایش هزینه‌های بیمارستانی می‌گردد. هدف از این مطالعه، بررسی شیوع نارسایی حاد کلیوی و عوامل مرتبط با آن در بیماران ‏جراحی قلب باز بود.‏ مواد و روش‌ها: مطالعه توصیفی- مقطعی حاضر از نوع داده‌های موجود بود که روی ۲۵۰ بیمار مراجعه کننده به بخش جراحی ‏بیمارستان فاطمه زهرای ساری از فروردین تا اسفند سال ۱۳۹۱ انجام گردید. میزان کراتینین قبل و ۳ روز بعد از انجام عمل جراحی و ‏عوامل مرتبط، با استفاده از چک‌لیست اطلاعات دموگرافیک و طبی جمع‌آوری شد. سپس داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار ‏SPSS‏ نسخه ۱۶ ‏و توسط آزمون‌های آماری ۲‏، ‏Mann–Whitney U‏ و ‏t‏ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.‏ یافته‌ها: در این پژوهش ۸/۵۸ درصد از بیماران را مردان و ۲/۴۱ درصد را زنان تشکیل دادند. میانگین سنی افراد مورد مطالعه ‏۸۷/۹‏ ± ۷۵/۶۰ سال و شایع‌ترین بیماری همراه، پرفشاری خون بود. میزان شیوع نارسایی حاد کلیوی بعد از عمل ۱۵ درصد محاسبه شد ‏‏(۴۸ ساعت اول بعد از عمل). یافته‌های مطالعه نشان داد که بین سن، سابقه پرفشاری خون و میزان تزریق خون حین عمل با اختلال ‏عملکرد کلیه ارتباط آماری وجود داشت.‏ استنتاج: نارسایی حاد کلیه بعد از عمل در این مطالعه ۱۵ درصد گزارش شده است. این اختلال می‌تواند موجب ایجاد مشکلاتی ‏برای بیمار و خانواده و افزایش هزینه‌های درمانی گردد. شناخت عوامل خطر و درمان مناسب، کلیدی جهت کاهش نتایج نامطلوب ‏است.‏

---

سابقه و هدف: امروزه با پیشرفت‌های به وجود آمده درباره پمپ قلبی- ریوی و بهبود فرآیندهای مراقبتی بیهوشی از جمله بهبود لوله‌گذاری داخل نای، امکان مداخله جراحی زودرس در تصحیح اختلالات آناتومیک قلبی مادرزادی تهدیدکننده حیات در بیماران در سنین پایین امکان‌پذیر شده است، لذا این مطالعه با هدف بررسی الگوهای شریان کرونری در جمعیتی از نوزادان مبتلا به جابه‌جایی شریان‌های بزرگ انجام شده است. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی- مقطعی وگذشته نگر بوده است. در بیماران پس از تشخیص دقیق نوع بیماری قلبی، جهت عمل به سرویس جراحی قلب و عروق معرفی شدند. اطلاعات پرونده ۶۳ بیمار با جابجایی عروق بزرگ مورد بررسی قرار گرفت و وضعیت قرارگیری عروق کرونر از پرونده استخراج گردید. تجزیه و تحلیل اطلاعات با آزمون‌های معناداری t-test و Chi-square انجام پذیرفت(۰۵/۰p<). یافته‌ها: نتایج نشان داد که شیوع کرونر طبیعی در بیماران ۴۷/۹۰ درصد و فرم معکوس عروق کرونر در ۳۲/۶ درصد و LAD اینترامورال و RCA منفرد در ۵۸/۱ درصد از بیماران دیده شد. همچنین بین آناتومی عروق کرونر وعوارض بعد از آن ازجمله مرگ ومیر ارتباط معنی داری دیده نشد. استنتاج: با ملاحظه نتایج پژوهش مشخص شد شیوع الگوهای غیر معمول شریان‌های کرونری در نوزادان مبتلا به جابجایی عروق بزرگ ۵۳/۹ درصد می‌باشد که این میزان شیوع کم‌تری را نسبت به آمار جهانی (۱/۳۳ درصد) نشان می‌دهد. همچنین میزان مرگ و میر در جمعیت مورد مطالعه کرونری طبیعی۷/۸ درصد و در کرونر غیرطبیعی۴/۳۳ درصد می‌باشد که با مطالعات همسان تفاوت چندانی نداشت واحتمالاً به دلیل سخت‌تر بودن تکنیک عمل در این موارد می‌باشد.

---

سابقه و هدف: عفونت یکی از مهم‌ترین عوارض پس از جراحی قلب باز می‌باشد. هدف از این مطالعه بررسی عوامل خطر احتمالی ایجاد عفونت در بیماران پس از جراحی قلب باز بوده است.

مواد و روش‌ها: مطالعه توصیفی حاضر به صورت آینده‌نگر روی ۹۸۶ بیمار بستری جهت انجام جراحی قلب باز در بیمارستان فاطمه زهرا ساری طی سال‌های ۱۳۹۳ تا ۱۳۹۴ انجام شد. عوامل خطر احتمالی ایجاد عفونت قبل و حین و پس از جراحی ثبت و بیماران تا ۳۰ روز بعد از جراحی از نظر عفونت‌های احتمالی پی‌گیری شدند. داده‌ها در نرم افزار ۱۸ SPSS با روش T-TEST و &chi۲ آنالیز شدند. سطح معناداری کم‌تر از ۰۵/۰ معنادار تلقی گردید.

یافته‌ها: از ۹۸۶ بیمار ۵۲ نفر (۳/۵ درصد) دچار عفونت شدند که شایع‌ترین آن‌ها به ترتیب سپسیس (۸/۲۸ درصد)، پنومونی (۷/۱۷ درصد)، مدیاستینیت (۳/۱۵ درصد) و عفونت عمقی محل جراحی (۵/۱۱ درصد) بودند. استفاده طولانی از سوند فولی، بالون داخل عروقی حین جراحی، استفاده از شریان مامیلاری داخلی به عنوان گرافت، میزان برونده قلبی سمت چپ قلب، بالا بودن فشار خون در صبح روز جراحی، تعداد روزهای بستری در بخش قبل از جراحی و پس از آن، مدت زمان انتوباسیون پس از جراحی، مدت اقامت بیماران در ICU، مدت زمان انجام جراحی Bypass،BMI  بالاو جراحی مجدد به دنبال عوارض، رابطه آماری معنی‌داری با ایجاد عفونت پس از اعمال جراحی قلب باز داشتند (۰۵/۰p<).

استنتاج: عوامل خطر حین عمل و پس از آن نسبت به عوامل خطر قبل از جراحی بیماران ارتباط بیش‌تری با ایجاد عفونت پس از جراحی دارند.

---

سابقه و هدف: میکسوم قلب، شایع‌ترین تومور خوش‌خیم قلبی می‌باشد. این بیماری می‌تواند بسیاری از بیماری‌های قلبی یا سیستمیک را تقلید کند. در این‌جا تجربه ده ساله مرکز قلب مازندران در مورد تظاهرات کلینیکی، عوارض حین و پس از جراحی، عود و مرگ و میر میکسوم‌های قلبی گزارش می‌شود.
مواد و روش‌ها: این مطالعه مشاهده‌ای بر روی ۳۴ بیمار با تشخیص قبل از جراحی میکسوم قلبی در یک دوره ۱۰ ساله انجام شد (۱۳۹۵-۱۳۸۵). همه پرونده‌های پزشکی این بیماران بررسی شد و داده‌ها در مورد تظاهرات کلینیکی، تست‌های تشخیصی، عوارض حین و پس از جراحی، عود و مرگ و میر ثبت شد. به علاوه، داده‌ها در مورد اندازه تومور، محل قرارگیری و اتصال و تشخیص هیستوپاتولوژیک، جمع‌آوری شد. بررسی‌های اکوکاردیوگرافیک در انتهای پیگیری انجام شد.
یافته‌ها: بررسی هیستوپاتولوژیک، تشخیص میکسوم را در ۳۰ بیمار تایید کرد که اغلب آن‌ها در دهلیز چپ قرار داشتند و به دیواره بین دهلیزی متصل بودند. شایع‌ترین یافته کلینیکی این بیماران، تنگی نفس بود که در ۲۰ بیمار (۸/۵۸ درصد) گزارش شد. آمبولیزاسیون سیستمیک و سیستم اعصاب مرکزی به ترتیب در ۹/۵ درصد و ۶/۱۷ درصد دیده شد که ارتباطی با اندازه میکسوم نداشته است. دو بیمار در زمان بستری فوت شدند. هم چنین دو بیمار دیگر در خلال دوران پیگیری به‌دلیل بیماری‌های دیگر فوت شدند. یک بیمار دچار عود شد.
استنتاج: این بررسی، موارد کمی از عود میکسوم را نشان داد. بنابراین، پیگیری طولانی مدت با اکوکاردیوگرافی توصیه می‌شود.
 
 

---

سابقه و هدف: بیماری‌های قلبی و عروقی از جمله شایع ترین علل مرگ و میر در دنیا هستند  و جراحی قلب باز از مهم‌ترین گزینه‌های درمان این اختلال است. با این حال عوارض جراحی قلب باز باعث افزایش مرگ و میر و همچنین طولانی شدن زمان بستری در ICU و بیمارستان می شود. هدف از این مطالعه ارزیابی اثر تجویز گلوتامین خوراکی بر پیامد بیماران می باشد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، ۱۰۶ بیمار کاندید عمل جراحی قلب باز بر اساس معیارهای ورود و خروج، وارد مطالعه شدند. بیماران به صورت تصادفی g/kg/day ۵/۰ گلوتامین خوراکی (۵۳n =) و یا پلاسبو
(۵۳n=) از دو روز قبل تا دو روز بعد از جراحی دریافت کردند. طول مدت بستری در ICU و بیمارستان، SOFA score، EuroSCORE II و مرگ و میر ۳۰ روزه در دو گروه ارزیابی شد.
یافته‌ها: مقایسه طول مدت بستری در بیمارستان بین دو گروه نشان دهنده اختلاف معنی‌داری بود و مدت زمان اقامت در بیمارستان به طور معنی‌داری در گروه گلوتامین کم تر بود (۰۰۱/۰P = ). هیچ اختلاف معنی داری در نمرات SOFA، EuroSCORE II، طول مدت بستری در ICU و مرگ و میر ۳۰ روزه در بین دو گروه وجود نداشت (۰۵/۰P> ).
استنتاج: براساس نتایج این مطالعه تجویز گلوتامین خوراکی پس از جراحی قلب باز می تواند باعث کاهش مدت زمان بستری بیمارن شود و فواید بیشتری برای این بیمارن دارد.
 
شماره ثبت کارآزمایی بالینی : ۱۰N۲۰۱۵۱۱۰۹۰۲۴۶۷۵IRCT
 

---

سابقه و هدف: عفونت‏ محل جراحی یکی از عوارض مهم جراحی قلب محسوب می‏شوند که در ۵۰ درصد موارد، عامل آن گونه‌های استافیلوکوکوس است. در این مطالعه اثربخشی موپیروسین داخل بینی در کاهش کلونیزاسیون باکتریایی بینی و در نتیجه کاهش عفونت‏های مدیاستین، استرنوم، عفونت‌های ریوی و پوستی بعد از جراحی قلب باز بررسی شد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی با مرور پرونده‌های بیمارانی که طی سال‌های ۱۳۹۵-۱۳۹۰ در بیمارستان فاطمه زهرا(س) ساری تحت عمل جراحی قلب باز قرار گرفته بودند و دچار عفونت پس از عمل شده بودند، انجام شد. بیماران به دو دوره زمانی تقسیم شدند (دوره اول، از سال ۱۳۹۰ تا شهریور۱۳۹۲ و دوره دوم، از مهر ۱۳۹۲ تا پایان اسفند ۱۳۹۵). در دوره دوم برای تمامی بیماران موپیروسین داخل بینی به‌عنوان روتین بیمارستان تجویز شد. سپس بروز عفونت بعد از عمل، نوع و محل عفونت با هم مقایسه شدند.
یافته‌ها: درصد عفونت های بیمارستانی از کل عفونت‌ها در "گروه دریافت کننده موپیروسین" ۲۶/۷۸ درصد و در " گروه بدون دریافت موپیروسین" ۲۹/۴۶ درصد بود (۰۰۰/۰ P=). درصد عفونت محل جراحی در "گروه دریافت‌کننده موپیروسین" ۷۴/۲۱ درصد و در "گروه بدون دریافت موپیروسین" ۷۱/۵۳ درصد بود(۰۰۰/۰ = P). ما شاهد یک کاهش معنی‌دار در بروز عفونت سطحی محل برش (۸۵/۱ درصد در گروه موپیروسین در مقابل ۹۰/۱۰ درصد در" گروه بدون دریافت موپیروسین"، (۰۰۹/۰ = P)، عفونت سطحی پا (۲۳/۱ درصد در گروه موپیروسین در مقابل ۲۷/۷ درصد در گروه بدون دریافت دارو،
(۰۳۷/۰ = P) و عفونت عمقی بافت نرم پا (۱۰/۳ درصد درگروه موپیروسین و ۱۸/۱۸ درصد درگروه بدون دریافت دارو) بودیم.
استنتاج: استفاده از موپیروسین داخل بینی می‌تواند نقش پیشگیری کننده از عفونت‌های جلدی پس از عمل جراحی قلب داشته باشد و در نتیجه منجر به کاهش مدت اقامت بیمارستانی شود.

---

سابقه و هدف: اختلال خواب بعد از جراحی قلب از جمله عواملی است که می‌تواند باعث افزایش ضربان قلب، افزایش نیاز میوکارد به اکسیژن و دیس ریتمی قلبی شود که باعث وخیم تر شدن ایسکمی قلبی می‌شوند. هدف این مطالعه مقایسه تاثیر طب فشاری با ماساژ بازتابی کف پا بر وضعیت خواب بیماران پس از جراحی بای پس عروق کرونر است.
مواد و روش‌ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی شاهد دار تصادفی می باشد. ۶۰ بیمار واجد شرایط به صورت تصادفی در ۳ گروه ۲۰ نفری طب فشاری و ماساژ بازتابی کف پا و شاهد تخصیص تصادفی شدند. ماساژ بازتابی به مدت ۳۰ دقیقه و طب فشاری به مدت ۲۱ دقیقه از روز سوم تا ششم بعد از عمل در بیماران انجام شد. پرسشنامه بررسی وضعیت خواب بیمارستانی در ۵ روز متوالی برای هر ۳ گروه تکمیل شد. داده ها با نرم افزار SPSS-۲۵ تجزیه تحلیل شدند.
یافته‌ها: مقایسه روند روزهای مختلف در هر ۳ گروه با آزمون GEE نشان داد که مداخله انجام شده در گروه ماساژ بازتابی بر روی مدت زمان خواب روز گذشته (۰۰۱/۰P<) موثرتر از گروه طب فشاری بود، در گروه طب فشاری رضایت بیماران از خواب شب گذشته و عمق خواب (۰۰۱/۰P<) موثرتر از گروه ماساژ بازتابی کف پا بوده است.
استنتاج: بر اساس نتایج به دست آمده، در گروه ماساژ بازتابی و طب فشاری بیماران رضایت بیش‌تری از خواب خود دارند. با توجه به مدت زمان کمتر طب فشاری نسبت به ماساژ بازتابی و بهبود بیشتر آن در وضعیت خواب می توان از طب فشاری به عنوان درمان غیر دارویی در بیماران جراحی قلب استفاده کرد.
 
شماره ثبت کارآزمایی بالینی : ۲۹N۲۰۱۱۰۹۰۶۰۰۷۴۹۴IRCT