سابقه و هدف: تداخل های دارویی در بدن، هنگامی که دو یا چند دارو به طور همزمان تجویز می شوند، به وقوع می پیوندند. این امر سبب تغییر اثر درمانی یا سمیت یک دارو به واسطه حضور دارو یا عوامل دیگر می گردد. در این پژوهش شیوع درجات مختلف تداخل های دارویی دسته داروهای قلبی- عروقی در نسخ بیمه بیماران مراجعه کننده به داروخانه های شهر ساری در شش ماهه اول سال ۲۰۰۰ میلادی (۷۸-۷۹) مورد بررسی قرار گرفته است.
مواد و روش ها: مطالعه به صورت توصیفی بر روی ۱۱۲۸۰ نسخه با روش تصادفی منظم از نسخ بیمه پزشکان عمومی و متخصص مراجعه شده به هشت داروخانه شهر ساری در شش ماهه اول سال ۲۰۰۰ میلادی (۷۸ -۷۹) صورت پذیرفت. پس از تکمیل فرم های مربوطه، تداخل های دارویی بر اساس طبقه بندی کتاب Drug Interaction Facts بررسی گردید.
نتایج : ۳۱/۹ درصد از نسخ جمع آوری شده دارای حداقل یک داروی قلبی- عروقی بود، که از این میزان، ۴۳/۵۷ درصد موارد را بیماران زن و ۵۷/۴۲ درصد از بیماران را مردان تشکیل می دادند. ۲/۴۰ درصد از نسخ حاوی داروهای قلبی- عروقی توسط متخصصین قلب و عروق، ۴/۱۸ درصد توسط متخصصین در سایر رشته ها ، و ۴/۴۱ درصد توسط پزشکان عمومی تجویز شده بود. پنجاه درصد از نسخ فوق دارای تداخل دارویی بودند که در این میان ۹۴۳ مورد تداخل دارویی با درجات مختلف مشاهده گردید که بیشترین درصد تداخل در نسخ پزشکان متخصص در سایر رشته ها مشاهده گردید. توزیع شیوع تداخل های دارویی از درجه ۱ تا ۵ به ترتیب ۸۲/۱۰، ۵۳/۱۴، ۸۵/۷، ۰۲/۴۶، و ۷۸/۲۰ درصد بود. بالاترین میزان شیوع تجویز مربوط به داروهای مهارکننده گیرنده بتا بود که بیشترین میزان تداخل دارویی نیز در این گروه مشاهده گردید. میانگین تعداد اقلام دارویی در این نسخ ۳,۶۸±۱.۲۱ و متوسط تجویز داروهای قلبی- عروقی در هر نسخه ۱.۸۷±۱.۱۲ قلم دارو بود. افزایش تعداد اقلام دارویی سبب افزایش میزان تداخل می گردید.
استنتاج: شیوع بسیار بالای تداخل های دارویی در نسخ حاوی داروهای قلبی- عروقی مورد بررسی در این مطالعه لزوم توجه و ارایه آگاهی مناسب به پزشکان و داروسازان را گوشزد می نماید.

سابقه و هدف :گونه های مختلف گیاه گلوسیوم در طب سنتی ایران با کاربردهای مختلف از جمله در درمان درماتیت استفاده می شوند. با توجه به خواص عصاره های گیاهان خانواده خشخاش، در این پژوهش به بررسی اثرات ضد التهابی و ضد دردی عصاره گیاه گلوسیوم گرندیفلوروم پرداخته شده است.
مواد و روش ها : عصاره گیری با استفاده از متانول و با روش پرکولاسیون انجام پذیرفت. جهت بررسی اثرات ضد التهابی عصاره با آزمون کاراژینال، دوزهای ۴، ۱۰، ۲۰، ۴۰، ۸۰، ۱۶۰ و ۲۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن عصاره در مقایسه با دوزهای ۲، ۴، ۶، ۸ و ۱۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن ایندومتاسین مورد مطالعه قرار گرفت. اثر ضد دردی عصاره با آزمون فرمالین و صفحه داغ(Hot plate) در دوزهای ۶۰، ۷۰، ۸۰ و ۹۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن عصاره در مقایسه با دوزهای ۵ و ۱۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن مورفین مورد مطالعه قرار گرفت. آزمون روتارود (Rotarod) جهت بررسی هماهنگی حرکتی مورد استفاده قرار گرفت. سمیت حاد(LD۵۰) عصاره با روش پروبیت تعیین گردید. جهت آنالیز داده ها از آنالیز واریانس و آزمون Newman- Keuls با ارزش p<۰,۰۵ استفاده شد.
یافته ها: دوز ۲۰۰ kg/mg عصاره اثرات ضدالتهاب بیشتری نسبت به دوزهای(p<۰,۰۱) ۱۰ mg/kg و۸ mg/kg و(p<۰.۰۰۱) ایندومتاسین نشان داد. تمامی دوزهای مورد استفاده اثرات ضددرد موثری نسبت به گروه کنترل نشان دادند(p<۰.۰۰۱) . اثرات ضد درد دوزهای ۸۰ و ۹۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن عصاره در فاز اولیه بیشتر از دوز ۵ kg/mg مرفین بود(p<۰.۰۰۱) . در فاز ثانویه اثرات ضد دردی دوزهای ۷۰، ۸۰ و ۹۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن بیشتر از اثر ضد درد دوز ۵ kg/mg مرفین بود (p<۰.۰۰۱). بین دوزهای ۸۰ و ۹۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن اختلاف معنی دار وجود نداشت. تجویز عصاره در دوزهای ۶۰، ۷۰، ۸۰ و ۹۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن آستانه درد را در مقایسه با گروه کنترل در زمان ۴۵ دقیقه افزایش داد. عصاره گیاه فوق اثری بر تغییر هماهنگی حرکات حیوان نداشت. سمیت حاد عصاره معادل۷۹۷.۹۴ kg/mg به صورت داخل صفاقی تعیین گردید.
استنتاج: نتایج حاصل می تواند گیاه فوق را با اثرات ضد التهاب و ضد درد معرفی نماید.

سابقه و هدف: تربینافین از گروه آلیلامین ها ، دسته جدیدی از داروهای ضد قارچ است که از طریق مهار اسکوالن اپواکسیداز مانع ساخته شدن استرول در قارچ می شود و با تجمع اسکوالن، فرایند قارچ کشی اولیه را موجب می شود.تربینافین در طیف وسیعی از قارچ ها به صورت خوراکی یا موضعی عمل می کند. خاصیت ضد تکثیر یا قارچ کشی آن بستگی به گونه قارچ مورد آزمایش دارد. در این مطالعه اثر ضد قارچی کرم تربینافین ۱ درصد (لامیزیل) با کرم میکونازول ۲ درصد در مبتلایان به پیتریازیس ورسیکالر باروش کارآزمایی بالینی دوسوکور مورد مقایسه قرار گرفت.
مواد و روش ها: ۴۰ بیمار (مرد و ۱۶ زن) با میانگین سنی ۱/۲۵ سال و از طیف سنی ۱۳ تا ۶۳ سال بر مبنای جدول تصادفی، تحت درمان ۴ هفته ای با کرم تربینافین ۱ درصد یا کرم میکونازول ۲ درصد قرار گرفتند. برای ارزیابی درجه تاثیر دارو، سیر بهبودی بیماری قبل از شروع مطالعه و پایان هر هفته از نظر بالینی و قارچ شناسی مورد پیگیری قرار گرفت. بهبودی از نظر بالینی با منفی شدن هر پارامتر بالینی و بهبودی از نظر قارچ شناسی بر اساس منفی شدن آزمایش مستقیم میکروسکوپی در نظر گرفته شد.
یافته ها: درپایان هفته دوم، علایم بالینی۷۰ درصد مبتلایان به پیتریازیس ورسیکالر در گروه درمانی تربینافین ۱ درصد محو گردید؛ در حالی که در گروه درمانی میکونازول فقط در ۳۵ درصد مبتلایان، ضایعات به صورت کامل محو گشته بود. در پایان هفته چهارم، محو ضایعات از نظر بالینی به ترتیب ۸۵ درصد و ۸۰ درصد بوده است که آزمون آماری X۲ و آزمون دقیق فیشر، تفاوت معنی داری را نشان نداد. تفاوت معنی داری در الگوی منفی شدن علامت هایپرکرومیا و پوسته ریزی در دو گروه درمانی مشاهده نشد. در هفته دوم در گروه درمانی تربینافین، درصد منفی شدن آزمایش مستقیم میکروسکوپی ۴/۱ برابر گروه درمانی میکونازول ۲ بوده است و در پایان هفته چهارم این میزان در گروه درمانی تربینافین، ۹۵ درصد و در گروه درمانی میکونازول، ۹۰ درصد بوده است. ولیکن این اختلاف معنی دار نبوده است. از نظر بروز علایم حساسیت و عدم تحمل پذیری بین این دو گروه درمانی، تفاوتی مشاهده نگردید. عود بالینی پس از ۲ هفته از اتمام دوره ۴ هفته ای درمان، ۱/۷ درصد در گروه درمانی تربینافین و ۸/۴۲ درصد در گروه درمانی کرم میکونازول و عود بالینی پس از ۱۶ هفته از اتمام دوره به ترتیب۲/۱۸ درصد و ۳/۶۴ درصد بوده که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بوده است.
استنتاج: یافته های این مطالعه نشان داد که اثر قارچ کشی تربینافین هیدروکلراید ۱ درصد و میکونازول ۲ درصد، صددرصد نمی باشد. کرم تربینافین ۱ درصد، دارویی با اثر سریع تر است. کفایت تربینافین هیدروکلراید ۱ درصد نسبت به میکونازول ۲ درصد، به میزان ناچیزی بیش تر است. البته این دارو فقط با نسخه پزشک و با قیمت بیش تر در دسترس می باشد. در بررسی حاضر، تربینافین در مقایسه با میکونازول خوب تحمل شده و میزان عود کم تری دارد، بنابراین بر اساس استراتژی مقرون به صرفه ترین، استفاده از میکونازول در خط اول درمان و استفاده از تربینافین در خط بعدی و فقط در صورت شکست درمان با میکونازول توصیه می شود.

سابقه و هدف: سیستم ملی گزارش دهی عوارض جانبی داروها به منظور شناخت هر چه بیشتر و کنترل عوارض جانبی داروها طراحی شد اما به نظر می رسد که کم گزارش دهی قابل ملاحظه ای وجود دارد. این تحقیق بر آن شده تا علاوه بر بررسی دانش، نگرش و عملکرد پزشکان در مورد عوارض جانبی داروها، میزان شناخت آنها از سیستم ملی گزارش دهی (کارت زرد) نیز سنجیده شود.
مواد و روشها: این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی بوده و داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد انجمن دارو و غذای اروپا که توسط ۳۵۰ پزشک عمومی و متخصص شاغل شهر ساری (۱۳۸۳) تکمیل گردید، جمع آوری شد. پرسشنامه شامل چهار قسمت، مشخصه های دموگرافیک، سوالات مربوط به دانش، نگرش و عملکرد پزشکان بوده است. پس از جمع آوری اطلاعات، عملیات آماری با استفاده از نرم افزار SPSS انجام پذیرفت.
یافته ها: ۲۵ درصد از پزشکان از سیستم ملی گزارش دهی (کارت زرد) آگاه بوده که از این تعداد ۷۸ درصد پزشک عمومی و ۲۲ درصد متخصص بودند. همچنین ۸۷,۴ درصد از پزشکان عوارض جانبی داورها را در بیماران تحت مراقبت خود تشخیص داده اما فقط ۲۵ درصد آنها این موارد را گزارش کرده بودند.مهم ترین دلایل عدم گزارش دهی به ترتیب شامل: عدم آگاهی از برنامه ملی گزارش دهی (۶۳.۵ درصد)، بی اهمیت در نظر گرفتن عارضه دارویی (۴۲.۲ درصد)، مطمئن نبودن از اینکه عارضه حتما با دارو ارتباط داشته باشد (۳۶.۱ درصد)، بود. هم چنین ۵۱.۳ درصد از پزشکان دانش مناسبی از عوارض داروها داشتند.
استنتاج: نتایج مطالعه نشان میدهد که در اکثر موارد علت گزارش دهی در درجه اول عدم آگاهی مناسب پزشکان از وجود چنین سیستم ملی گزارش دهی بوده است و در درجه بعدی عدم تمایل آنها به گزارش به علت نداشتن وقت کافی و یا عدم اعتماد به عملکرد سیستم گزارش دهی ملی بوده است. نکته قابل توجه دیگر هم اطلاعات ناکافی پزشکان از عوارض دارویی بوده است. در گروه متخصصین جراحان اطلاعات کمتری از عوارض جانبی داروها داشته اند.

سابقه و هدف : اگر چه داروهای ضد قارچ از تنوع زیادی برخوردار هستند، ولی اکثر داروهای موجود دارای طیف ضدقارچی نسبتاً محدودی هستند و یا به دلیل سمیت قابل ملاحظه‌ای که دارند قابلیت مصرف سیستمیک ندارند لذا انجام تحقیق جهت کشف داروهای ضدقارچ جدید با طیف وسیع و سمیت کم تر ضروری به نظر می‌رسد. در این پژوهش در نظر است ترکیبات جدید ۲- متیل- ۳- تریازولیل کرومانون اکسیم اتر به عنوان داروهای آزولی بااثر بالقوه ضد قارچ تهیه و ارائه گردند.
مواد و روش‌ها : از برم دار کردن ۲- هیدروکسی استوفنون بوسیله برمید مس و به دنبال آن واکنش با تریازول، مشتقات α –تریازولیل-۲- هیدروکسی استوفنون به دست آمد که پس از جداسازی، متحمل واکنش حلقه زایی با استالدهید گردیده و ۲- متیل-۳- تریازولیل کرومانون مربوطه را ایجاد کرد. از واکنش ترکیبات اخیر با مشتقات O–بنزیل هیدروکسیل آمین هیدرو کلرید مشتقات اکسیم اتر مربوطه به دست آمد.
 یافته‌ها : ساختار ترکیبات شیمیایی ساخته شده به نحو مقتضی توسط طیف های مادون قرمز (IR)، رزونانس مغناطیسی هسته ای (NMR) و طیف سنجی جرمی (Mass) تعیین و تایید گردید.
استنتاج : ترکیبات طراحی شده به عنوان داروهای بالقوه ضدقارچ با روشی سهل الوصول و کارآ تهیه گردیدند و طیف های NMR به عنوان اساس تمایز و شناسایی استرئوایزومرهای ترانس (E) - و (Z) – اکسیم اتر‌ها مطرح گردید.

سابقه و هدف: داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) که مهارکننده آنزیم سیکلواکسیژناز می باشند، ازجمله داروهایی هستند که به طور گسترده ای برای درمان درد، التهاب و به ویژه آرتریت به کار می روند. این داروها سبب بروز عوارض گوارشی ناشی از مهارآنزیم سیکلواکسیژناز-۱ (COX-۱) می شوند، درحالی که مهارآنزیم سیکلواکسیژناز-۲ (COX-۲) مسوول ایجاد اثرات درمانی است. براین اساس کشف داروهایی که به طور اختصاصی آنزیم COX-۲ را مهارکنند از جمله استراتژی های مهم در دست یابی به داروهای ضدالتهاب جدید است. براین اساس دراین پژوهش سنتز ترکیبات جدید مشتق ۳، ۴- دی آریل-۴- تیازولین-۲- تیون با اثر بالقوه مهارکننده COX-۲ به عنوان داروهای ضدالتهاب جدید بررسی می شود.
مواد و روش ها: از واکنش تیو آنیزول با استیک اسید و در حضور تری فلورواستیک انیدرید، متیل تیو استوفنون به دست آمد که به وسیله متاکلروپربنزوئیک اسید (MCPBA) به طور کامل به مشتق متیل سولفونیل اکسیده گردید. این ترکیب در حضور برم به مشتق فن اسیل برمید تبدیل گردید. از طرف دیگر، مشتقات آنیلین در واکنش با کربن دی سولفید، تولید آریل دی تیوکاربامات مربوطه را نمود. از واکنش آریل دی تیوکاربامات و متیل سولفونیل فن اسیل برمید در استون، الکل حلقوی حاصل می شود که در مرحله بعد در اثر آب گیری با اسید سولفوریک غلیظ ترکیبات نهایی۳ ،۴- دی آریل-۴-تیازولین-۲-تیون را به وجود می آورد.
یافته ها : با روش سنتز پیشنهادی، ترکیبات ۳، ۴- دی آریل- ۴- تیازولین- ۲- تیون به دست آمد و ساختار ترکیبات شیمیایی سنتز شده به نحو مقتضی توسط طیف های IR، ۱H-NMR ، ۱۳C-NMR و Mass تعیین و تایید گردید.
استنتاج : ترکیبات جدید طراحی شده به عنوان داروهای بالقوه مهارکننده COX-۲، برای اولین بار با روشی سهل الوصول و با راندمان مناسب تهیه گردیدند و ساختار شیمیایی آنها با روش های مختلف اسپکتروسکوپی تایید گردید.

سابقه و هدف: فارماکوویژیلانس علمی است که به شناسایی، گزارش دهی، ارزیابی و پیشگیری از عوارض جانبی داروها پس از ورود به بازار پرداخته، اساس آن راگزارش داوطلبانه عوارض مشاهده شده توسط کادر درمانی ازطریق تکمیل کارت های زرد رنگ تشکیل می دهد. به دلیل پایین بودن میزان گزارش دهی در استان مازندران، این مطالعه به منظور بررسی دانش، نگرش و عملکرد داروسازان و پرستاران استان در خصوص گزارش دهی عوارض جانبی داروها انجام شده است.
مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی روی ۲۸۶ نفر شامل ۶۷ داروساز و ۲۱۹پرستار که به صورت تصادفی از شهرهای مختلف استان انتخاب شده بودند، انجام شده است. ابزار سنجش، پرسشنامه استاندارد گروه تحقیقاتی فارماکوویژیلانس در اروپا بوده است. در حیطه دانش، تعریف فارماکوویژیلانس، آگاهی از معیارهای گزارش دهی و تعریف واژه های مربوط به تکرر بروز عارضه مطرح شد. در حیطه نگرش، واکنش افراد در زمینه گزارش یا عدم گزارش چند مـورد عارضـه جانبـی بیان شده در پرسشنامـه و مهم ترین دلایل عدم گزارش دهـی عوارض مشکوک، و در حیـطه عملکرد تعداد و محل ارسال گزارش ها مورد بررسی قرار گرفت. داده ها توسط نرم افزار SPSS و با آزمون های independent sample t-test برای مقایسه متغیرهای کمی و مربع کای و Kendall’s tau-b به ترتیب برای متغیرهای کیفی اسمی و رتبه ای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و P< ۰,۰۵ به عنوان اختلاف آماری معنی دار درنظر گرفته شد.
یافته ها: دانش کافی در هیچیک از دو حرفه بررسی شده وجود نداشته است. علی رغم آن که بیش از ۸۰ درصد شرکت کنندگان سابقه مواجهه با عارضه جانبی را بیان داشته اند، میانگین گزارش های ارسالی هر دو گروه شغلی بسیار پایین بوده و به ترتیب، ۰,۷۲ ± ۲.۸ و ۰.۱۷ ± ۰.۶۷ برای داروسازان و پرستاران بوده است (P<۰.۰۱). پرستاران بیشترعوارض دارویی را به پزشکان، ایستگاه پرستاری و داروسازان بیمارستان ها گزارش نمودند و با احتساب این نوع گزارش ها، گزارش دهی بیش تری از داروسازان داشته اند (P<۰.۰۰۱). مهم ترین دلایل عدم گزارش دهی عوارض مشکوک شامل عدم اطمینان از دخالت دارو در بروز عارضه، عدم اطلاع از مرکز ملی، شناخته شده بودن عارضه و جدی نبودن عوارض بوده است.
استنتاج: با توجه به این که سیستم گزارش دهی عوارض جانبی داروها برای بسیاری از افرادی که در حوزه سلامت جامعه فعالیت دارند شناخته شده نمی باشد، اقداماتی نظیر برگزاری کارگاه های آموزشی در بیمارستان های استان با تاکید بر اهداف فارماکوویژیلانس، نحوه تکمیل کارت زرد و مواردی که ضرورتا باید گزارش شوند و نیز گنجاندن مبحث فارماکوویژیلانس در سرفصل دروس دانشجویان رشته های مختلف جهت بهبود وضعیت موجود، الزامی است.

طبق آمار سازمان بهداشت جهانی (WHO) در حال حاضر حدود ۸۰ درصد از جمعیت جهان از داروهای گیاهی در درمان استفاده می کنند. فراورده های طبیعی حاصل از گیاهان دارویی یک منبع وسیع تهیه داروها و پایه اصلی توسعه ترکیبات دارویی جدید می باشند. تک یاخته ها (پروتوزوآ) یا آغازیان سبب مرگ و میر و شیوع بیماری در جوامع مختلف به ویژه در کشورهای در حال رشد می شوند. برای درمان مالاریا، گیاهان دارویی متعددی معرفی شدند. که بعضی از آنها در درمان بیماری مورد استفاده قرار گرفته و برخی نیز مراحل تحقیق را می گذرانند. اولین داروی گیاهی ضد مالاریا، کینین بوده است که از پوست درخت گنه گنه بدست می آید. در سالهای اخیر داروی آرتمیزینین توسط دانشمندان چینی برای درمان مالاریا معرفی شده که در حال حاضر بطور وسیعی استفاده می شود. لیشمانیوزجلدی (سالک) یکی از بیماریهای بومی اکثر نقاط ایران است. داروهای رایج برای درمان سالک (مانند گلوکانتیم) عوارض شدیدی دارد و در ۲۵-۱۰ درصد موارد احتمال عود بیماری وجود دارد. امتین یکی از داروهایی است که از ریشه گیاه ایپکا بدست می آید و بصورت زیر جلدی در درمان سالک بکار می رود. ژیاردیازیس یک عفونت حاد پروتوزوآیی است که اغلب بدون نشانه بالینی می باشد ولی ممکن است بصورت اسهال حاد و یا مزمن تظاهر نماید طبق اعلامیه WHO، بیش از۲/۳ جمعیت کره زمین به انگلهای روده ای آلوده هستند و شیوع ژیاردیا از سایر انگلهای روده ای بیشتر است. گیاهان دارویی مثل موسیر، اوکالیپتوس و آویشن از جمله گیاهانی هستند که توانایی از بین بردن کیست ژیاردیا را دارند. سالیانه ۷۵,۰۰۰ تا ۱۰۰.۰۰۰ نفر در اثر آمیبیازیس (اسهال خونی) در جهان می میرند. عامل آمیبیاز بعلت دارا بودن قابلیت تخریب فوق العاده، سبب تغییرات پاتولوژیک زیاد و در بعضی مواقع کشنده از قبیل زخم کولون می گردد و در صورت ورود به جریان خون بصورت آبسه کبدی و مغزی تظاهر می نماید. گیاهان دارویی مانند ایپکا، انبه و خربزه درختی از جمله گیاهان ضد آمیب (انتاموبا هیستولیتیکا) می باشند. تریکومونیازیس یک عفونت تک یاخته ای مجاری ادراری- تناسلی در مردان و زنان می باشد که از طریق تماس جنسی منتقل می شود موثرترین داروی کشنده تریکوموناس، مترونیدازول است. گزارش های متعددی مبنی بر شیوع مقاومت و عوارض آن (سرگیجه و تهوع، پانکراتیت، سمیت سیستم عصبی مرکزی، نوتروپنی، موتاژنیسیتی و کارسینوژنیسیتی) وجود دارد. گیاهان دارویی مانند مورد و اسطوخودوس از جمله گیاهانی است که اسانس و عصاره آنها بر تریکوموناس واژینالیس موثر است.

سابقه و هدف: آنزیم سیکلو اکسیژناز ۲ از مهم‌ترین آنزیم‌های مسیر سنتز پروستاگلاندین‌ها و پیدایش التهاب در بدن انسان است. در پژوهش حاضر اثر هشت ترکیب جدید سنتز شده با پتانسیل مهار سیکلواکسیژناز ۲ به روش ادم کف پایی ناشی از کاراژینان در موش سوری مورد ارزیابی قرار گرفت. مواد و روش‌ها: دوزهای مختلف ترکیبات (۱۰، ۲۵ و ۵۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم)، سلکوکسیب (کنترل مثبت، ۱۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم) و نرمال سالین- تویین (کنترل منفی) به روش داخل صفاقی به موش‌ها (جنس ماده، وزن ۳۰-۲۵ گرم، تعداد در هر گروه ۶ سر) استعمال شدند. بعد از نیم ساعت، کاراژینان به شکل زیر جلدی به بافت کف پای چپ حیوان در تمامی گروه‌ها تزریق شد. حجم پا در زمان‌های ۱، ۳ و ۵ ساعت بعد از تزریق اندازه‌گیری و درصد تغییرات حجم پا به نسبت ساعت صفر اندازه‌گیری شد. نتایج به صورت میانگین± انحراف معیار گزارش شدند. p<۰,۰۵ به عنوان حداقل سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد. یافته‌ها: در دوز ده میلی‌گرم بر کیلوگرم تمامی ترکیبات اثر معنی‌دار ضدالتهابی را فقط در ساعت اول نشان دادند. در دوز ۲۵ میلی‌گرم بر کیلوگرم، برخی ترکیبات در تمامی زمان‌های مورد بررسی اثر ضدالتهابی معنی‌دار در مقایسه با گروه کنترل داشتند. در دوز پنجاه میلی‌گرم بر کیلوگرم، تمامی ترکیبات در همه زمان‌های یک، سه و پنج ساعت در مقایسه با گروه کنترل نرمال سالین- تویین اثر ضدالتهابی معنی‌دار نشان دادند. استنتاج: این مطالعه نشان داد، مشتقات پارا- متیل سولفونیل- ۳ و ۴-دی آریل -۴- تیازولین-۲- تیون‌ها می‌توانند فعالیت ضد التهابی مطلوبی از خود نشان دهند.