فروغ توبی، ایوب آرپنائی، عبدالخالق دیزجی، محمدعلی عقابیان، سید صفا علی فاطمی،
دوره ۲۴، شماره ۱۱۲ - ( ۲-۱۳۹۳ )
چکیده
سابقه و هدف: تشخیص به موقع و درمان مؤثر بیماریهای صعبالعلاج از چالشهای بسیار مهم در زمینه نانوپزشکی است. هدف از این تحقیق، سنتز و تعیین ویژگیهای ذرات نانوکامپوزیتی سه لایه سیلیکای مغناطیسی با قابلیت به کارگیری همزمان به عنوان عامل حاجب در تصویربرداری تشدید مغناطیسی (Magnetic resonance imaging یا MRI) و دارورسانی بود.
مواد و روشها: در پژوهش حاضر نانوذرات اکسید آهن مگنتیت با روش همرسوبی شیمیایی، لایه اول سیلیکا با استفاده از روش مشابه روش Stober و لایه دوم (سیلیکای متخلخل) با روش حذف الگو ساخته شدند. حضور و حذف مولکولهای سورفکتانت توسط آنالیز مادون قرمز تبدیل فوریه (Fourier transform infrared یا FTIR)، بررسی اندازه و مورفولوژی ذرات توسط تصویربرداری میکروسکوپ الکترونی عبوری- روبشی با قدرت تفکیک بالا (High resolution-scanning transmission electron microscopy یا HR-STEM)، خصوصیات مغناطیسی ذرات توسط دستگاه مغناطیسسنج نمونه ارتعاشی (Vibrating sample manetometer یا VSM)، ساختار متخلخل با استفاده از روش Brunauer-Emmett-Teller و ساختار بلوری نانوسامانه نیز با آنالیز تفرق اشعه ایکس
(XRD یا X-Ray Diffraction) بررسی شدند. سنجشهای MTT و LDH برای بررسی سمیت سلولی ذرات سنتز شده استفاده گردید.
یافتهها: نانوسامانه سه لایه سنتز شده دارای اندازه ۱۰ ± ۱۸۰ نانومتر و مساحت ویژه و قطر متوسط حفره ذرات به ترتیب ۴/۳۹۰ مترمربع بر گرم و ۰۱/۳ نانومتر بود. مغناطش اشباع نانوسامانه برابر با ۵/۰ ± ۲۱ واحد الکترومگنتیک بر گرم به دست آمد. بررسی سمیت سلولی نانوسامانه بر دو دودمان سلولی سرطان پروستات اپیتلیال چسبنده ۱۴۵-DU و سرطان خون اریترولوکمیک شناور ۵۶۲K انجام شد. نتایج بررسی سمیت سلولی نشان داد که نانوسامانه به دست آمده در غلظتهای آزمایش شده سمیت سلولی ایجاد نکردند.
استنتاج: نتایج این تحقیق نشان میدهد که نانوسامانه سنتز شده دارای قابلیتهای لازم اولیه برای به کارگیری همزمان به عنوان عامل حاجب برای MRI و دارورسانی است.