جستجو در مقالات منتشر شده


۴ نتیجه برای رادیکال آزاد

مریم شهیدی ، حسین مزدارانی ، فرهاد سمیعی ،
دوره ۱۰، شماره ۲۶ - ( ۱-۱۳۷۹ )
چکیده

سابقه و هدف: تحقیقات قبلی نشان داده اند که سایمتیدین و رانیتیدین اثرات ژنوتوکسیک و کلاستوژنیک پرتوهای گاما را کاهش می دهند. در این تحقیق اثر حفاظت پرتوی داروی فاموتیدین که مانند سایمتیدین و رانیتیدین آنتاگونیست گیرنده ۲H هیستامین می باشد ، به روش آزمون میکرونوکلئی در سلولهای مغز استخوان موشهای نر از نژاد Balb/c بررسی گردید.
مواد و روش ها: گروههای مختلف موش ها در معرض دوزهای مختلف این دارو (به تنهایی) قرار گرفتند. به گروههای دیگر دو ساعت قبل از تابش گیری با ۲ Gy اشعه گاما، دوزهای مختلف این دارو به صورت داخل صفاقی تزریق شد. نمونه گیری از مغز استخوان ۲۴ ساعت پس از تابش گیری انجام شد. از سوسپانسیون مغز استخوان به روش استاندارد لام تهیه و با رنگ مای گرانوالد- گیمسا رنگ آمیزی شد. برای هر نمونه ۱۵۰۰ سلول پلی کروماتیک اریتروسیت(PCE) ‌ و به ازای آن سلولهای نورموکروماتیک اریتروسیت (NCE) و سلولهای پلی اروماتیک اریتروسیت حاوی میکرونوکلئی (MnPCE) شمارش شدند.
نتایج:
نتایج نشان می دهند که تابش اشعه گاما به تنهایی سبب افزایش فراوانی میکرونوکلئی و کاهش نسبت تکثیر سلولی می گردد و تزریق هر یک از دوزهای این دارو قبل از تابش دهی سبب کاهش شدیدی (حدود دو برابر) در فراوانی میکرونوکلئی القا شده توسط اشعه گاما می گردد (این کاهش وابسته به دوزداروی مصرفی نمی باشد) ولی بر نسبت تکثیر سلولی تاثیری ندارد.
استنتاج: این دارو قادر به کاهش اثرات کلاستوژنیک اشعه گاما می باشد ولی تاثیری بر آثار سیتوتوکسیک اشعه گاما ندارد (P<۰,۰۱). مکانیزمی که فاموتیدین توسط آن موجب کاهش اثرات کلاستوژنیک اشعه گاما می شود کاملا مشخص نیست ، احتمالا فاموتیدین از طریق جاروب رادیکال هیدروکسیل و دارابودن خواص ضد اکسیداسیون، اثر حفاظتی خود را اعمال می نماید.

معصومه خلیلی ، محمد علی ابراهیم‌زاده،
دوره ۲۴، شماره ۱۲۰ - ( ۱۰-۱۳۹۳ )
چکیده

پاتولوژی بیماری‌های متعددی مستلزم تخریب اکسیداتیو اجزا، سلولی است؛ از جمله این بیماری‌ها می‌توان به مشکلات قلبی‌عروقی، آترواسکروروزیس، التهاب، سرطان، سمیت با برخی داروها، دیابت، پیری و بیماری‌های نرودژنراتیو مانند آلزایمر و پارکینسون اشاره کرد. هنگامی که سلول‌های بدن با مصرف اکسیژن، انرژی تولید می‌کنند، با تولید ATP در میتوکندی رادیکال‌های آزاد تولید می‌شوند که عموماً گونه‌های فعال اکسیژن هستند. این ذرات توانایی تخریب DNA را داشته و با بسیاری از مشکلات سلامتی وابسته به سن در ارتباطند. کاستن از تخریب اکسیداتیو یکی از مهم‌ترین راه‌ها برای پیشگیری از این مشکلات است زیرا آنتی‌اکسیدان‌ها از حمله گونه‌های فعال اکسیژن جلوگیری کرده و واکنش‌های رادیکالی را پایان می‌دهند. امروزه آنتی‌اکسیدان‌ها در بسیاری از غذاها و محصولات کشاورزی یافت می‌شوند. در سال‌های اخیر توجه زیادی به بررسی خواص آنتی‌اکسیدانی گیاهان و استفاده از آن‌ها شده است. در این مقاله مروری به روش معمول سنجش فعالیت آنتی‌اکسیدانی در عصاره‌های گیاهی پرداخته شده است. روش‌هایی از قبیل به-دام‌اندازی رادیکال‌های آزاد DPPH، پراکسید هیدروژن، رادیکال کاتیون ABTS و نیتریک اکساید، توانایی شلاته کردن فلزات مانند آهن و مس، سنجش قدرت احیاءکنندگی ، توانایی احیاءکنندگی آهن (FTC) و همچنین تست FRAP مورد بررسی قرار خواهند گرفت.

فرزانه امیری، آرش بابایی، محمد ستاری، محمود قربانی،
دوره ۲۶، شماره ۱۳۸ - ( ۴-۱۳۹۵ )
چکیده

سابقه و هدف: رادیکال‌های آزاد عامل بسیاری از بیماری‌ها از جمله سرطان سرطان می باشند. آنتی‌اکسیدان‌ها جاروب‌کننده‌های قوی رادیکال ‏های آزاد هستند. ظرفیت آنتی‌اکسیدان تام (TAC) نشان دهنده فعالیت کل آنتی‌اکسیدانی بدن است. عدم تعادل بین تولید رادیکا‌ل‌های آزاد و دفاع آنتی‌اکسیدانی در بدن منجر به ایجاد استرس اکسیداتیو و آسیب به سلول می‌گردد. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی تاثیر مصرف انگور به عنوان میوه‌ای سرشار از آنتی اکسیدان، بر سطح سرمی MDA و TAC (شاخص‌های ارزیابی استرس اکسیداتی) می‌باشد.

مواد و روش‌ها: مطالعه مداخله ای از نوع نمونه گیری آسان است که به صورت تصادفی ساده بر روی ۴۳ نفر از زنان دارای اضافه وزن در روستای جوراب از توابع شهرستان ملایر واقع در استان همدان، در سال ۱۳۹۴ انجام شد. در ابتدا ارتباط بین BMI و سن با سطح مالون دی آلدهید (MDA) و TAC سرم سنجیده شد. با توجه به معنی‌دار بودن سطح MDA و TAC با BMI و سن، جمعیت مورد مطالعه در ۳ گروه با BMI (BMI۱ (افراد دارای اضافه وزن)، BMI۲ (افراد چاق) و BMI۳ (افراد دارای چاقی شدید)) و رده سنی متفاوت دسته‌بندی شدند. سپس سطح MDA و TAC در این ۳ گروه جمعیتی بعد از دو هفته متوالی عدم مصرف و مصرف انگور تازه، با تکنیک HPLC و الایزا ارزیابی شد.

یافته‌ها: مصرف انگور به طور قابل توجهی سطح MDA در گروه‏های BMI۲ و BMI۳ را به ترتیب در سطح معنی‌داری ۰۵/۰˂ p و ۰۰۱/۰ کاهش داد اما تاثیر قابل توجهی بر سطح MDA در گروه BMI۱ نداشت و همچنین با مصرف انگور تأثیر معنی‌داری بر سطح TAC (۰۵/۰) مشاهده نشد.

استنتاج: مصرف انگـور در رژیم غذایی می‌‏توانـد مارکـرهای استرس اکسیداتیو را کاهش داده و موجب بهبود دفاع آنتی‌اکسیدانی ‏شود.


علی طاهری، سجاد مرادی،
دوره ۲۸، شماره ۱۶۰ - ( ۲-۱۳۹۷ )
چکیده

سابقه و هدف: رادیکالهای آزاد نقش مهمی در ایجاد بیماری های مختلف دارند و ترکیبات ضد اکسیدان میتوانند در پیش گیری و درمان این بیماری ها مفید باشند. امروزه آنتیاکسیدان های طبیعی نسبت به مصنوعی سالمتر و ایمن تر بوده و محدود به منابع خشکی زی نمی باشند و جلبک های دریایی منبعی غنی از ترکیبات آنتی اکسیدانی هستند. لذا مطالعه حاضر به بررسی خواص آنتی اکسیدان جلبک دریایی Sinousa Colpomenia سواحل چابهار می پردازد.
مواد و روشها: عصاره گیری با استفاده از حلال متانول ۹۵ درصد صورت گرفت. میزان حذف رادیکال آزاد DPPH، فعالیت کلاته کردن یون آهن فرو و قدرت کاهندگی در سه غلظت ۱، ۱/۰ و ۰۱/۰ میلیگرم بر میلی لیتر آزمایش شد.
یافتهها: بیشترین میزان حذف رادیکال آزاد DPPH، فعالیت کلاته کردن یون آهن فرو و قدرت کاهندگی به ترتیب ۲۵/۱ ±۴۵/۵۵ درصد، ۸۳/۲± ۱۱/۹۰ درصد و ۰۱/۰± ۰۶/۰ در غلظت ۱ میلی گرم بر میلی لیتر به دست آمد.
استنتاج: عصاره متانولی جلبک دریایی Colpomenia Sinousa  دارای خاصیت آنتی اکسیدانی به خصوص آنتیاکسیدان نوع II می باشد و در صورت تایید مطالعات پیش کلینیکی و کلینیکی قابلیت استفاده به عنوان مکمل غذایی و یا دارو را خواهد داشت.



صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb