ایرج ملکی ، سیاوش عابدی ، زهره حاج حیدری ، محمدرضا قریشی ، شهرام اعلا ، علیرضا خلیلیان ،
دوره ۱۹، شماره ۷۲ - ( ۷-۱۳۸۸ )
چکیده
سابقه و هدف: کهیر مزمن ایدیوپاتیک (Chronic Idiopathic Urticaria CIU) بیماری عودکننده ای است که با کهیر خارش دار برای حداقل ۶ هفته همراه است. در این بیماران عامل شروع کننده بیماری یا علت آن ناشناخته است. برخی مطالعات ارگانیزم هلیکوباکترپیلوری را در بروز آن دخیل دانسته و برخی آن را رد کردهاند. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر رژیم درمانی ریشه کنی هلیکوباکترپیلوری در درمان CIU انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی کنترل شده بصورت دو سویه کور انجام شد. ۶۰ بیمار مبتلا به CIU وارد مطالعه شده و با استفاده از تست تنفس اوره از نظر آلودگی به هلیکوباکترپیلوری بررسی شدند. بیماران با تست تنفسی اوره مثبت به دو گروه مورد (دریافت کننده رژیم درمانی ۴ دارویی آموکسیسیلین، امپرازول، بیسموت و مترونیدازول) و شاهد (پلاسبو) بطور تصادفی تقسیم شدند. علایم گوارشی و پوستی بیماران پیش از درمان، یک ماه و سه ماه پس از درمان مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت.
یافته ها: از ۶۰ بیمارCIU ، ۳۲ نفر (۵۳,۴ درصد) تست تنفسی اوره مثبت (آلوده) داشتند. ۱۵ نفر از گروه مورد و ۱۳ نفر از گروه شاهد در تجزیه و تحلیل نهایی شرکت کردند. تفاوت معنی داری بین دو گروه از نظر علایم گوارشی و پوستی در آغاز مطالعه یک و سه ماه پس از درمان مشاهده نشد. فقط ترش کردن درگروه مورد بعد از ۳ ماه کمتر از گروه شاهد بود (p=۰.۰۲۹).
استنتاج: درمان ریشه کنی هلیکوباکترپیلوری در بیماران CIU تاثیری در بهبودی آنان ندارد.
ژیلا ترابی زاده ، فرشاد نقشوار، ایرج ملکی، فاطمه منتظر، مرجان مخترع ،
دوره ۲۲، شماره ۱ - ( ۱۲-۱۳۹۱ )
چکیده
سابقه و هدف : هلیکوباکترپیلوری که به طور اولی ه عفونت آن در معده وجود دارد، مهم ترین علت گاستریت و زخم
می باشد . (Mucosa Associated lymphoid Tissue) MALT پپتیک است و از علل اصلی آدنوکارسینوم معده و لنفوم
ریشه کنی این عفونت و البته موفقیت ریشه کنی و بررسی مورفولوژی و هیستولوژی مخاط معده بعد از درمان از اهمیت
بالایی برخوردار است . با توجه به این که عفونت هلیکوباکترپیلوری با تغییرات برگشت پذیر در فیزیولوژی مخاط معده
همراه است و با اختلالات عملکرد ترشحی غدد معده مانند افزایش سطح سرمی پپسینوژن و افزایش ترشح گاسترین مرتبط
می باشد، در سال های اخیر اندازه گیری س طح سرمی پپسینوژن و گاسترین در ارزیابی وضعیت مخاطی معده و پی گیری
درمان ریشه کنی هلیکوباکترپیلوری مدنظر محققین قرار گرفته است.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع کوهورت آینده نگر بود که در آن تغییرات سطوح سرمی گاسترین در بیماران
هلیکوباکترپیلوری مثبت، در پاس خ به درمان ریش ه کنی بررسی شد و ارتباط میزان سطوح سرمی گاسترین با درمان
موفقیت آمیز ریشه کنی مورد بررسی قرار داده شد.
یافته ها: سطوح گاسترین ب ه دنبال درمان موفق به طور معنی داری نسبت به درمان ناموفق کاهش داشته است . بیش ترین
کاهش مارکر مربوط به هفته ۸ بعد از درمان بوده است . کاهش ۳۱ درصد سطح گاسترین ۸ هفته بعد از درمان ، حساسیت
۹۲/۵ درصد و ویژگی ۱۰۰ برای ریشه کنی موفق داشته است.
استنتاج: با توجه به یافته های این مطالعه و سایر مطالعات قبلی انجام شده، تغییرات سطح سرمی گاسترین ب ه دنبال
درمان ریشه کنی هلیکوباکترپیل وری می تواند شاخص قابل اعتمادی برای ارزیابی درمان موفق باشد . ولی فاکتورهای
مداخله گر بر سطح این مارکر شامل سن و گاستریت آتروفیک در مطالعه حاضر مشخص نشده است که م ی توان مطالعه ای
با درنظر گرفتن این فاکتورها جهت ارزیابی قدرت پیش بینی کنندگی این مارکر طراحی شود.
mazums.ac.ir