جستجو در مقالات منتشر شده


۱ نتیجه برای سرپرستار

علیرضا سالار ، فضل اله احمدی، حسن ناوی پور،
دوره ۲۵، شماره ۱۲۳ - ( ۱-۱۳۹۴ )
چکیده

سابقه و هدف: مدیران پرستاری مسئولیت ایجاد و حفظ یک محیط کاری حرفه‌ای را بر عهده دارند زیرا نحوه مدیریت آنان در تقویت محیطی اثر بخش برای ارتقا صلاحیت بالینی دارای اهمیت به‌سزایی است. این مطالعه با هدف تبیین نگرانی از اداره بخش یا حفاظت از خود به عنوان پارادوکس مدیریت بخش توسط سرپرستاران انجام گرفت. مواد و روش‌ها: این مطالعه با رویکرد تحقیق کیفی و با روش تحلیل محتوی قراردادی انجام شد و مشارکت‌کنندگان شامل ۲۲ سرپرستار بودند. داده‌ها از طریق مصاحبه‌های بدون ساختار و با نمونه‌گیری هدفمند جمع‌آوری و تا اشباع داده‌ها ادامه یافت و در نهایت برای تحلیل داده ها از روش تحلیل محتوای قراردادی استفاده شد. یافته‌ها: در طی تحلیل داده ها سه درون مایه اصلی شامل درون مایه "تساهل و تسامح" با زیر گروه‌های خود حفاظتی و بیمار حفاظتی، درون مایه "توانمندی ارتباطی" با زیر گروه‌های ارتباط بین فردی و ارتباط بین حرفه‌ای و درون مایه "صلاحیت های های مدیریتی" با زیر گروه‌های آمادگی و مهیا سازی امور بخش و اعتماد سازی سرپرستاران به دست آمد که حاصل تجربه و ابعاد عملکرد سرپرستاران به صورت نگرانی از اداره بخش یا حفاظت از خود در مدیریت بخش های بالینی نمود یافت. استنتاج: تحلیل نتایج این مطالعه نشان داد که توانمندی‌های ارتباطی و مدیریتی در عمل اثر بخش نبوده و به نظر می‌رسد که فقدان دانش کاربردی مدیریتی و هم‌چنین نا مناسب بودن ساختار و عملکرد سازمانی منجر به رفتارهای مدیریتی نا مطلوب و در نتیجه تساهل و تسامح گردیده باشد. لذا ارتقا توانمندی‌های ارتباطی و مدیریت حرفه‌ای در عمل توسط سرپرستاران یک ضرورت اجتناب ناپذیر است.

صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb