مریم فرهمند، فهیمه رمضانی تهرانی، مریم رحمتی، فریدون عزیزی،
دوره ۳۱، شماره ۲۰۰ - ( ۶-۱۴۰۰ )
چکیده
سابقه و هدف: شناخت عوامل وابسته به بی‌نظمی قاعدگی اهمیت به سزایی دارد. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین سن منارک و بی‌نظمی قاعدگی انجام شد.
مواد و روش‌ها: نمونه‌های این مطالعه طولی آینده نگراز میان زنان شرکت‌کننده در مطالعه قند و لیپید تهران انتخاب شدند. زنانی که در زمان شروع مطالعه هنوز قاعده نشده بودند و در پیگیری‌های بعدی سن منارک آنان ثبت شده بود. افراد شرکت‌کننده بر حسب سن شروع قاعدگی به سه گروه، گروه اول >۱۱ سال، گروه دوم ۱۱-۱۵ سال و گروه سوم > ۱۵ سال تقسیم شدند. شانس بروز اختلال قاعدگی در این سه گروه مقایسه و گروه با سن قاعدگی ۱۱-۱۵ سال به عنوان مرجع در نظر گرفته شد. آنالیزها توسط نرم‌افزار STATA نسخه ۱۳ انجام شد.
یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد که شانس ابتلا به بی نظمی قاعدگی در کسانی که دارای سن منارک کم‌تر از ۱۱ سال هستند ۲ برابر بیش‌تر از افرادی است که در فاصله سنی ۱۱-۱۵ سال منارک برایشان اتفاق افتاده است ((۳/۸, ۱/۱)=CI ۹۵درصد، ۲/۰ =(OR. این شانس پس از تعدیل اثر متغیرهای سن و شاخص توده بدنی به ۲/۲ برابر افزایش یافت ((۴/۲, ۱/۱)=CI ۹۵درصد، ۲/۲ =(OR.
استنتاج: سن منارک < ۱۱ سال با افزایش شانس ابتلا به بی نظمی‌های قاعدگی، در زنان سنین باروری همراه است. لذا توجه به سن منارک در بررسی‌های مربوط به بی نظمی‌ها و بررسی اختلالات اندوکرین باید مورد توجه قرار گیرد.
mazums.ac.ir