۲ نتیجه برای سکته مغزی ایسکمیک
آتنا شریفی رضوی، زینب هدایتی، نسیم تبریزی،
دوره ۳۰، شماره ۱۹۴ - ( ۱۲-۱۳۹۹ )
چکیده
سابقه و هدف: استروک یا سکته مغزی ایسکمیک یکی از شایع‌ترین بیماری‌های نورولوژیک است که در بسیاری از موارد منجر به ناتوانی بیماران می‌شود. این مطالعه با هدف بررسی فاکتورهای موثر بر طول مدت بستری در بیماران مبتلا به استروک ایسکمیک تحت درمان ترومبولیتیک طراحی شد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی-تحلیلی به‌صورت گذشته نگر بر روی پرونده‌های بیماران بزرگسال پی‌درپی مراجعه‌کننده با تشخیص استروک ایسکمیک که درسال‌های۹۷-۱۳۹۵ در بخش مغز و اعصاب بیمارستان بوعلی سینا ساری تحت درمان ترومبولیتیک با آلتپلاز قرار گرفته‌اند، طراحی شد. فاکتورهای مرتبط با طول مدت بستری مورد بررسی قرارگرفت.
یافته‌ها: پرونده ۱۷۳ بیمار بررسی شدند که ۹۵ بیمار (۹/۵۴ درصد) آن‌ها مرد بودند. میانگین سنی بیماران ۳/۱۲±۵/۶۸ سال بود. در سیر بستری ۷/۱۹ درصد بیماران دچار پنومونی، ۸/۹ درصد دچار عفونت ادراری و ۱/۲ درصد به سایر عفونت‌ها دچار شده بودند. عوارض هموراژیک ناشی از آلتپلاز در ۷/۱۲ درصد بیماران مشاهده شد. ۶/۵۲ درصد بیماران کم‌تر از ۷ روز و ۴۷/۴ درصد به مدت ۷ روز و بیش‌تر در بیمارستان بستری بودند. طول مدت بستری در بیمارستان با هایپرلیپیدمی (۰۰۵/۰=P)، شدت سکته مغزی (۰۲/۰=P)، درگیری عروق بزرگ (۰۰۱/۰P<)، عوارض هموراژیک (۰۰۴/۰=P) و ابتلا به عفونت بیمارستانی (۰۰۱/۰P<) رابطه معنی‌دار داشت.
استنتاج: هایپرلیپیدمی، فاکتورهای مرتبط با شدت سکته مغزی، عوارض ترومبولیز و عفونت های بیمارستانی بر طول مدت بستری بیماران استروک ایسکمیک دریافت‌کننده آلتپلاز موثر بوده و رویکرد مناسب با هدف پیشگیری و رفع این فاکتورها باید در اداره بیماران مدنظر قرار گیرد.
سید مرتضی طیبی، دیاکو حیدری، عارف مهدی پور،
دوره ۳۲، شماره ۲۰۸ - ( ۲-۱۴۰۱ )
چکیده
سابقه و هدف: این مطالعه مروری فرا تحلیل، با هدف بررسی تأثیر تمرینات مقاومتی بر روی عملکرد اجرایی و شاخص‌های فیزیولوژیک در بیماران مبتلا به سکته مغزی ایسکمیک انجام پذیرفت.
مواد و روش‌ها: جهت شناسایی مطالعات انجام شده کلمات کلیدی مرتبط در پایگاه‌های اطلاعاتی پاب مد، وب آو ساینس و اسکوپوس جستجو گردید و کلیه مطالعاتی‌که در این زمینه به چاپ رسیده بودند، استخراج شد. پس از غربالگری مقالات، ۲۲ مطالعه که معیارهای ورود به مطالعه را دارا بودند، وارد فرا تحلیل شدند.
یافته‌ها: براساس یافته‌های این فرا تحلیل تمرینات مقاومتی تأثیر معناداری روی آزمون ۶ دقیقه پیاده‌روی (۰/۰۲۸ =P ،
۳۲/۰۴ - = Difference in means)، تعادلی برگ (۰/۰۱۸ = P ۲/۳۷ - = Difference in means )، قدرت پنجه دست (۰/۰۰۱ = P ، ۲/۰۵ - = Difference in means) و همچنین آزمون عملکردی سرعت راه رفتن در مبتلایان به سکته مغزی ایسکمیک دارد (۰/۱۰۱ = P ، ۰/۰۸۹ - = Difference in means). اما، تمرینات مقاومتی تأثیر معنی‌داری روی آزمون بلند شدن و راه رفتن در مبتلایان به سکته مغزی ایسکمیک ندارد (۰/۱۹۲ = P ، ۲/۲۷ - = Difference in means). از طرفی بر اساس یافته‌های حاصل از چند شاخص فیزیولوژیک مختلف در چند زیر گروه، متشکل از شاخص توده بدنی (BMI)، TC، HDL-C و LDL-C می‌توان نتیجه گرفت که تمرینات مقاومتی بر روی شاخص‌های فیزیولوژیک بیماران مبتلا به سکته مغزی ایسکمیک تأثیر معنی‌داری ندارد (۰/۶۴۲ = P ، ۰/۰۲ - = Difference in means).
استنتاج: تمرینات ورزشی مقاومتی، عملکرد بیماران مبتلا به سکته مغزی ایسکمیک را بهبود می بخشد که این بهبود هم در بالا تنه و هم در پایین تنه رخ می‌دهد، اما تمرینات مقاومتی منجر به بهبود شاخص‌های فیزیولوژیک در بیماران سکته مغزی ایسکمیک نشد.
mazums.ac.ir