جستجو در مقالات منتشر شده


۳ نتیجه برای عوارض جراحی
بررسی عفونت استرنوم متعاقب جراحی عروق کرونر در مرکز قلب مازندران
سید محمود نورایی، غلامعلی گدازنده، ولی الله حبیبی،
دوره ۲۶، شماره ۱۴۵ - ( ۱۱-۱۳۹۵ )
چکیده

سابقه و هدف: عفونت استرنوم عارضه‌ای جدی به دنبال استرناتومی میانی می‌باشد که باعث افزایش مرگ و میر بیمارستانی می گردد. در این نگارش به عفونت استرنوم در بخش جراحی مرکز قلب مازندران و چگونگی درمان آن می‌پردازیم.

مواد و روش‌ها: در یک مطالعه توصیفی، از فروردین ۱۳۹۱ تا اسفند ۱۳۹۴، تعداد ۴۷۲۵ بیمار تحت عمل جراحی پیوند عروق کرونر قرار گرفتند. اطلاعات مربوط به سن، جنس، فاکتورهای خطر ابتلا به ایسکمی قلبی و عوامل موثر در ایجاد عفونت ضمن عمل جراحی و نوع عفونت استرنوم و روش درمانی آن‌ها مورد بررسی قرار گرفتند. درمان‌های انجام شده بر اساس نوع عفونت و زمان تشخیص آن در نظر گرفته شد‌ه‌اند. داده‌های آماری با نرم‌افزار Med calc بررسی شده و ۰۵/۰p< از نظر اختلاف آماری معنی‌دار در نظر گرفته شده است.

یافته‌ها: عفونت استرنوم در ۴۹ بیمار (۱ درصد) دیده شده که ۲۶ مورد (۵۵/۰ درصد) عفونت سطحی و ۲۳ مورد (۴۹/۰ درصد) عفونت عمقی بوده‌اند. اکثراً خانم هایِ مبتلا به دیابت، فشارخون بالا و چاقی مفرط با Cross-clamp time طولانی‌تر، مبتلا به عفونت استرنوم شده‌اند. بیماران با عفونت سطحی به روش دبریدمان پوست و بستن ثانویه زخم درمان شده و بیماران مبتلا به عفونت عمقی استرنوم که به طور زودرس یعنی تا ۴۸ ساعت پس از استقرار عفونت تشخیص داده شده اند، با دبریدمان پوست و استرنوم و بستن مجدد قفسه سینه پس از تعبیه درن مدیاستن درمان شده اند. مرگ و میر در بیماران مبتلا به عفونت استرنوم بالاتر بوده است. (۲/۱۲ درصد).

استنتاج: با اعمال قوانین کنترل عفونت می‌توان آمار عفونت استرنوم را به حداقل رسانید. عفونت استرنوم مرگ و میر پس از عمل جراحی را به طور چشم گیری بالا می‌برد.


مقایسه پیامد جراحی فیکساسیون داخلی با دو روش گذاشتن DHS (Dynamic Hip Screw) و Multiple Screws در شکستگی‌های قاعده گردن فمور
عابد شکری، مسعود بهرامی فریدونی، رحمت اله جوکار، ثریا خفری،
دوره ۳۰، شماره ۱۸۷ - ( ۵-۱۳۹۹ )
چکیده
سابقه و هدف: شکستگی گردن فمور، به‌خصوص در افـراد جوان که معمولاً در اثر ضربه‌های شدید با انرژی زیـاد ایجـاد می‌شوند، میزان بالایی از عوارض را بـه‌همـراه دارنـد. نتـایج بعد ازصدمه به مواردی نظیر جابجایی، خردشـدگی، میـزان خونرسانی، جااندازی مناسـب و فیکساسیون پایـدار و محکـم وابسته است. هدف از این مطالعه، مقایسه دو روش DHS و MCS در شکستگی‌های قاعده گردن فمور می‌باشد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، تعداد ۷۸ بیمار با شکستگی قاعده گردن فمور به روش فیکساسیون داخلی به روش MCS (۲۶ نفر) و DHS (۵۲ نفر) در طی سال‌های ۹۷-۱۳۹۵ در بیمارستان شهید بهشتی بابل تحت درمان و مقایسه بالینی قرار گرفتند. میزان عوارض شامل درد و لنگش، عفونت، AVN و عدم جوش خوردگی بین این دو گروه بررسی شدند. همچنین نمره VAS و HHS نیز بین دو گروه مورد مقایسه قرار گرفت.
یافته‌ها: میانگین سن بیماران در گروه MCS برابر ۳۵/۲۳ ± ۱۹/۵۴ سال و در گروه DHS برابر ۰۶/۲۱ ± ۵۰/۵۸ سال بود. در بیماران گروه MCS میزان عفونت، AVN، عدم جوش خوردگی و درد و لنگش به ترتیب برابر ۳ مورد، ۲ مورد، ۳ مورد و ۶ مورد بود. در گروه DHS این موارد به ترتیب برابر یک مورد، یک مورد، یک مورد و ۴ مورد بودند. دو گروه از نظر عوارض، اختلاف معنی‌داری نداشتند (۰۵/۰P>). میانگین نمره VAS در گروه DHS به‌طور معنی‌داری کم‌تر از گروه MCS بود (۰۵/۰P<). نمرات HHS بین دو گروه مورد مطالعه تفاوت معنی‌داری نداشت (۰۵/۰P<).
استنتاج: با توجه به نتیجه این مطالعه، به نظر می‌رسد روش MCS به‌دلیل خونریزی و مدت زمان جراحی کم‌تر، روش مناسب‌تری در درمان شکستگی قاعده گردن فمور باشد.
فراوانی عوارض عمل جراحی ترمیم اندوواسکولار آنوریسم آئورت در بیماران مبتلا به آنوریسم آئورت شکمی اینفرارنال مراجعه کننده به بیمارستان سینا تهران ۱۳۹۸-۱۳۹۰
محمدصدرا نظری، پژمان فرشیدمهر، جواد سلیمی، روزبه چراغعلی،
دوره ۳۱، شماره ۲۰۶ - ( ۱۲-۱۴۰۰ )
چکیده
 سابقه و هدف: آنوریسم آئورت شکمی  (AAA)یک بزرگ شدگی لوکالیزه آئورت شکمی در ناحیه آئورت اینفرارنال است و ترمیم اندوواسکولارآئورت (EVAR) به عنوان روش جراحی انتخابی مطرح است. در پژوهش حاضر، برای اولین بار در ایران، عوارض و مورتالیتی مرتبط با EVAR بررسی شد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی با روش مرور پرونده‌های بیمارستانی و ویزیت تمام ۱۳۰ بیمار AAA که طی دوره هشت ساله (۱۳۹۸-۱۳۹۰) در بیمارستان سینا (بزرگ‌ترین مرکز ارجاعی کشور) تحت عمل جراحی EVAR به صورت انتخابی قرارگرفته بودند، اجرا شد.
یافته‌ها: داده‌های ۱۲۱ پرونده کامل بود. از این تعداد ۱۰۴ نفر (۸۵/۹درصد) مرد و۱۷ نفر (۱۴/۱درصد) زن، با میانگین سنی ۹/۴± ۷۰/۵۶سال بودند. آسیب کلیوی (۱۵نفر، ۱۲/۶ درصد) بیش‌ترین فراوانی عوارض بعد از عمل جراحی را به خود اختصاص داد و سایر عوارض شامل بیماری‌های قلبی (۱۰ نفر، ۸/۴ درصد)، ریوی (۶ نفر، ۵ درصد)، مغزی (۳ نفر، ۲/۵ درصد) و DVT (۲ نفر، ۱/۷درصد) بود. موردی از عفونت گرافت گزارش نشد. بیش از نیمی از عوارض مرتبط با گرافت در شش ماه اول بعد از پروسیجر رخ داد. فراوانی مرگ‌ها ۲۹ مورد (۲۴ درصد) بود.
استنتاج: روش جراحی ترمیم اندوواسکولار آنوریسم آئورت شکمی، به‌ویژه در بیماران با بیماری‌های همراه که ریسک جراحی در آن‌ها بالاست، نتایج قابل قبولی درکوتاه مدت و بلندمدت دارد.
 
صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb