پرند پورقانع، مریم رجب پورنیکفام، فائزه غلامی شیل سر،
دوره ۲۸، شماره ۱۶۶ - ( ۸-۱۳۹۷ )
چکیده
سابقه و هدف: غفلت در خانواده های ایرانی، نقص در عملکرد خانواده بوده و عدم آگاهی کافی از عوامل مرتبط با این موضوع، سبب غفلت می شود. مهمترین مشکل، نبود تعریف روشن از این واژه است. تحقیق حاضر با هدف تحلیل مفهوم، تعریف عملیاتی و ارجاعات تجربی غفلت با رویکرد هیبرید در سیستم مراقبت سلامت ایران در استان گیلان صورت گرفت.
مواد و روشها: روش تحقیق، مدل سه مرحله نظری مروری بر مطالعات،کار در عرصه و تحلیل نهایی هیبرید بود.
در مرحله نظری، بررسی مقالات داخلی و خارجی، پایاننامه و سایت های مرجع سال های ۲۰۱۷-۲۰۰۰ انجام وکار در عرصه جمع آوری داده های بالینی بود و ۱۲ مشارکت کننده با نمونه گیری هدفمند، مورد مصاحبه قرار گرفته و درپایان، یافته ها تحلیل شدند.
یافتهها: با مرورمتون، تعریف عملیاتی"غفلت"، فراموش کردن وبی خبر شدن ذکر شد، و حس "غفلت" یکی از مصادیق محرومیت از حقوق انسانی و مرتبط با چگونگی عملکرد سالمند شناخته شد. بر اساس نتایج مصاحبه، هشت زیر طبقه و سه طبقه اصلی نمایان شد: جدایی تعاملاتی (دوری اجتناب ناگزیر، فراموشی تلخ، قرب فراموش شده
نزدیکان)، تعارضهای روانشناختی (تجربه آسیبزا، درک خشونتها، شکست عاطفی)، روان آزردگی (هیجان روانی، دغدغه همراه).
استنتاج: علی رغم تاکید زیاد فرهنگ ما به احترام به سالمند، این گروه در معرض انواع غفلت قرار دارند. با توجه به اهمیت سالمندان به عنوان قشر آسیب پذیر و سالمند شدن ایران و اهمیت نقش پرستار در شناسایی این مهم، می توان با برنامه ریزی دقیق و شناسایی موارد غفلت، گام های موثری در ارتقای سطح سلامت جامعه سالمندان برداشت.
مهری علویانی، خانم نادیا کلبادی نژاد، محمد تقی خدایاری، رعنا رحیمی، سمیرا جعفری،
دوره ۲۹، شماره ۱۷۶ - ( ۶-۱۳۹۸ )
چکیده
سابقه و هدف: سالمند آزاری از معضلات سلامت اجتماعی و چالش مطرح در حیطه مراقبتی از سالمندان و سیستم بهداشت و درمان کشور است که میزان بروز آن در دو دهه اخیر افزایش یافته است. مطالعه کنونی به منظور تعیین شیوع سوء رفتار با سالمندان و ارتباط آن با برخی از مشخصههای فردی و اجتماعی انجام شده است.
مواد و روشها: مطالعه حاضر از نوع مقطعی بوده که بر روی ۵۵۵ سالمند بالاتر از۶۰سال شهر مراغه در سال ۱۳۹۶ صورت گرفته است. از پرسشنامه سوء رفتار با سالمند جهت جمعآوری اطلاعات استفاده شد و تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی انجام گرفت.
یافتهها: بیشترین نمونه پژوهش را زنان (۵۳ درصد) و گروه سنی ۷۰-۶۰ سال (۴/۴۳ درصد) تشکیل میدادند. نتایج نشان داد ۸/۴۵ درصد از شرکتکنندگان مورد سوء رفتار قرار گرفته بودند و شیوع سوء رفتار در بعد جسمی حدود ۹/۶۴، روحی ۳/۷۶، غفلت۴۲، طرد۸/۱۶و مالی ۷/۲۹ درصد بوده است. نتایج نشان داد سوء رفتار با رده سنی رابطه معنیداری دارد به طوری که در رده ۶۰ تا ۷۰ سال نسبت به سنین بالاتر کمتر است (۰۰۰۱/۰ P<). رابطه معنیداری بین سوء رفتار و جنسیت(۲۵۸/۰P=) و شاخص توده بدنی (۵۸۲/۰P=) نشان داده نشد.
استنتاج: با وجود تاکید اسلام به احترام به سالمندان نتایج نشان میدهد که سالمندان ما سالمند آزاری را تجربه میکنند. بنابراین شناخت دقیق سوء رفتار با سالمندان، میتواند آگاهی و حساسیت سازمانهای مرتبط را افزایش دهد تا در تنظیم خطمشیهای مرتبط با سالمندان به سالمندآزاری توجه ویژه شود.