مهسا طاهرگورابی، محمد ملکوتیان، سمانه دهقان، علی اسرافیلی، مجید کرمانی، مجتبی یگانه بادی،
دوره ۳۱، شماره ۱۹۸ - ( ۴-۱۴۰۰ )
چکیده
سابقه و هدف: مهمترین علت بررسی آلایندههای نوظهور از جمله آنتیبیوتیکها در مطالعه حاضر به سبب مقاومت آنها به تجزیه بیولوژیکی است. هدف از این تحقیق، تجزیه آنتیبیوتیکهای سولفانامید از محیطهای آبی با مقایسه نمودن کارایی دو فرایند فوتوکاتالیستی و فتولیز ازناسیون است.
مواد و روشها: در این مطالعه آزمایشات در فاز ناپیوسته انجام شدند. اثر پارامترهای اجرایی شامل pH، غلظت اولیه آنتیبیوتیک، غلظت ازن، زمان تماس و غلظت کاتالیست TiO۲ بر روی تجزیه آنتیبیوتیکهای سولفانامید بررسی شد. مشخصات کاتالیست دیاکسید تیتانیوم با تکنیکهای FTIR,XRD, SEM, EDX مورد آنالیز قرار گرفت. غلظت آنتیبیوتیکها توسط دستگاه آنالیزور HPLC مجهز به دتکتور UV در طول موج ۲۷۰ نانومتر اندازهگیری شد.
یافتهها: نتایج نشان داد بالاترین درصد حذف سولفانامیدها درشرایط بهینه، ۵= pH، غلظت اولیه آنتیبیوتیکها ۱۰ میلیگرم بر لیتر، غلظت ازن ۲۲/۰ گرم بر ساعت، غلظت کاتالیست ۱ گرم بر لیتر به ترتیب در فرایندهای فتوکاتالیستی و فتولیز ازناسیون ۱/۹۲ و ۱۰۰ درص حاصل شد. محصولات واسطه تولیدی در این شرایط شامل اسیدهای استیک، بوتیریک و محصولاتی با وزن مولکولی پایین بوده است. راندمان حذف TOC سولفانامیدها ۸۰ و ۶/۷۹ درصد بهدست آمد.
استنتاج: نتایج نشان داد سرعت واکنش فتولیز ازناسیون در حذف سولفانامیدها، ۶/۲ برابر بیشتر از فرایند فوتوکاتالیستی است.