سابقه و هدف: بیماری کاتاراکت از شایع‌ترین بیماری‌های چشمی است. این پژوهش به منظور بررسی اثر جراحی کاتاراکت روی فشار چشم بیماران مراجعه‌کننده به بیمارستان بوعلی سینای ساری انجام گرفته است.
مواد و روش ها: در این مطالعه بیماران مبتلا به کاتاراکت از طریق نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شده و ۶۰ بیمار وارد مطالعه شد. ۳۲ نفر تحت جراحی کاتاراکت به روش اکستراکسپولار و ۲۸ نفر تحت جراحی کاتاراکت به روش فیکو قرار گرفتند. این مطالعه در پنج مرحله ۲۴ ساعت قبل از عمل، ۳۰ دقیقه قبل از عمل، ۲۴ ساعت بعد از عمل، هفته اول بعد از عمل و ماه اول بعد از عمل انجام شد. در این نوبت‌ها با استفاده از تونومتر گلدمن متصل به اسلیت لمپ فشار چشمی بیماران توسط جراح چشم پزشک اندازه‌گیری شد.
یافته ها: میانگین و انحراف معیار فشار چشمی بیماران در روش اکستراکپسولار در زمان‌های تعیین شده به ترتیب ۱۱/۲ ± ۷۵/۱۴، ۹۱/۱ ± ۳۸/۱۴، ۶۵/۱ ± ۵۳/۱۴، ۵۸/۲ ± ۲۸/۱۴ و ۸۲/۲ ± ۷۲/۱۴ بود. همچنین میانگین و انحراف معیار فشارچشمی بیماران و روش فیکو در همین زمان‌ها برابر با ۳۰/۲ ± ۱۴/۴، ۶۳/۲ ± ۴۳/۱۴، ۷۷/۰ ± ۵۷/۱۴، ۷۳/۰ ± ۰۴/۱۴ و ۹۵/۰ ± ۲۵/۱۴ بود. از لحاظ تغییرات در فشار داخل چشمی تفاوت معنادار آماری بین دو روش جراحی و همچنین بین نتایج قبل و یک ماه پس از جراحی در هیچ‌یک از روش‌های مورد بررسی وجود نداشته است.
استنتاج: با توجه به عدم وجود تفاوت معنادار آماری ممکن است بتوان این دو جراحی را در زمینه تغییرات ایجاد شده در فشار داخل چشم مشابه هم در نظر گرفت.