۳۳ نتیجه برای قارچ
سید عبدالله مدنی، طاهره شکوهی ،
دوره ۹، شماره ۲۵ - ( ۱۰-۱۳۷۸ )
چکیده
سابقه و هدف : سینوزیت قارچی آلرژیک (Allergic Fungal Sinusitis = AFS) از نظر بالینی و پاتولوژیک به عنوان یک عفونت قارچی غیرمهاجم معرفی شده است. این مطالعه با هدف تعیین میزان AFS در بین مبتلایان به سینوزیت مزمن که به درمانهای مکرر آنتی بیوتیک پاسخی نداشته و کاندیدای عمل جراحی اندوسکوپی سینوس (Functional endoscopy sinus surgery = Fess) در ساری در سال ۱۳۷۷ طراحی شده است.
مواد و روش ها : این مطالعه به روش توصیفی انجام شد. طی عمل جراحی Fess ، موسین آلرژیک و لاواژ سینوس بیمارانی که معیارهای تشخیص بالینی AFS را دارا بودند، جمع آوری و برای بررسی قارچ شناسی و پاتولوژی ارسال شد. در واحد قارچ شناسی نمونه ها سانتریفوژ شد و از سدیمان آن مونته مرطوب با پتاس ۱۰درصد تهیه شد و رنگ آمیزی به عمل آمد. همچنین نمونه ها به چندین محیط کشت حاوی سابورودکستروزآگار تلقیح و برای مدت یکماه در درجه حرارت اتاق نگهداری شد. برای بررسی پاتولوژی از قطعات مخاط برداشت شده در جراحی، برشهایی تهیه و رنگ آمیزی با H&E و PAS شد. AFS به کسانی اطلاق می شد که معیارهایی را شامل سینوزیت تایید شده رادیولوژیک ، موسین آلرژیک در سینوسها ، مشاهده هیفه در آزمایش مستقیم موسین، جداسازی قارچ از کشت، عدم وجود دیابت شناخته شده، بدخیمی ها، بیماریهای کمبود ایمنی یا درمانهای اخیر با ایمونوساپرسیو و عدم وجود عفونتهای قارچی مهاجم در زمان تشخیص دارا باشند. کلیه بیماران به مدت شش ماه مورد پیگیری قرار گرفتند.
نتایج : در این مطالعه ۹ مورد قطعی و ۸ مورد مشکوک AFS (تأیید شده فقط با کشت) گزارش گردید. بیماران در طیف سنی ۱۲ تا ۶۲ سال قرار داشتند. میانگین سنی ۵/۲۴ و اغلب از جنس مؤنث بودند. درهیچیک از بیماران سابقه دیابت، بدخیمی و بیماریهای کمبود ایمنی و درمانهای اخیر با ایمونو ساپرسیو مشاهده نشد. ۴۷درصد آنها تاریخچه آتوپی داشتند. در مطالعات هیستوپاتولوژی هیفه ای مشاهده نگردید. در تمامی بیماران، به جز یک مورد، قارچ مورد شناسایی قرار گرفت. ۵۳درصد قارچهای جداشده از دسته هیفومیست های هیالینی (غالباً آسپرژیلوس و پنی سیلیوم) و ۴۷درصد آنها از دسته (دیماتیاسه غالباً کلادوسپوریوم و نیگروسپورا) بودند. در ۱۱ مورد از ۱۷ مورد (۷/۶۴درصد) هیفه قارچ در آزمایش مستقیم مشاهده گردید ولی تمامی آنها از نظر رشد قارچ در محیط کشت مثبت بودند.طی پیگیری شش ماهه بیماران دو مورد عود کلینیکی بدون شواهد قارچ شناسی مشاهده شد.
استنتاج : سینوزیت قارچی در تمامی مبتلایان به سینوزیت مزمن که به دوره های مکرر درمان پاسخی نداشته اند باید در نظر گرفته شود. پیشرفت های اخیر در اندوسکوپی سینوس سی تی اسکن و آگاهی پزشکان موجب پیشرفت در تشخیص موارد بیشتری از بیماران می گردد.
مرتضی جوادی ، احمد دانشی ، سیدبهزاد پوستی ، شباهنگ محمدی ،
دوره ۱۲، شماره ۳۶ - ( ۷-۱۳۸۱ )
چکیده
موکورمایکوز مهلکترین بیماری قارچی سیستمیک است که در زمینه بیماری دیابت یا نقص ایمنی بروز میکند و در صورت عدم تشخیص و درمان به موقع مرگ و میر بسیار بالایی دارد. درمان این بیماری برطرف کردن بیماری زمینه ای، درمان دارویی با آمفوتریسینB ، و دبریدمان جراحی است که هرچه مداخله جراحی سریع تر انجام شود بهبودی واضح در پیش آگهی خواهیم داشت.
طاهره شکوهی ، مسعود امامی ، زیورالسادات سجودیان ،
دوره ۱۴، شماره ۴۳ - ( ۴-۱۳۸۳ )
چکیده
سابقه و هدف: تربینافین از گروه آلیلامین ها ، دسته جدیدی از داروهای ضد قارچ است که از طریق مهار اسکوالن اپواکسیداز مانع ساخته شدن استرول در قارچ می شود و با تجمع اسکوالن، فرایند قارچ کشی اولیه را موجب می شود.تربینافین در طیف وسیعی از قارچ ها به صورت خوراکی یا موضعی عمل می کند. خاصیت ضد تکثیر یا قارچ کشی آن بستگی به گونه قارچ مورد آزمایش دارد. در این مطالعه اثر ضد قارچی کرم تربینافین ۱ درصد (لامیزیل) با کرم میکونازول ۲ درصد در مبتلایان به پیتریازیس ورسیکالر باروش کارآزمایی بالینی دوسوکور مورد مقایسه قرار گرفت.
مواد و روش ها: ۴۰ بیمار (مرد و ۱۶ زن) با میانگین سنی ۱/۲۵ سال و از طیف سنی ۱۳ تا ۶۳ سال بر مبنای جدول تصادفی، تحت درمان ۴ هفته ای با کرم تربینافین ۱ درصد یا کرم میکونازول ۲ درصد قرار گرفتند. برای ارزیابی درجه تاثیر دارو، سیر بهبودی بیماری قبل از شروع مطالعه و پایان هر هفته از نظر بالینی و قارچ شناسی مورد پیگیری قرار گرفت. بهبودی از نظر بالینی با منفی شدن هر پارامتر بالینی و بهبودی از نظر قارچ شناسی بر اساس منفی شدن آزمایش مستقیم میکروسکوپی در نظر گرفته شد.
یافته ها: درپایان هفته دوم، علایم بالینی۷۰ درصد مبتلایان به پیتریازیس ورسیکالر در گروه درمانی تربینافین ۱ درصد محو گردید؛ در حالی که در گروه درمانی میکونازول فقط در ۳۵ درصد مبتلایان، ضایعات به صورت کامل محو گشته بود. در پایان هفته چهارم، محو ضایعات از نظر بالینی به ترتیب ۸۵ درصد و ۸۰ درصد بوده است که آزمون آماری X۲ و آزمون دقیق فیشر، تفاوت معنی داری را نشان نداد. تفاوت معنی داری در الگوی منفی شدن علامت هایپرکرومیا و پوسته ریزی در دو گروه درمانی مشاهده نشد. در هفته دوم در گروه درمانی تربینافین، درصد منفی شدن آزمایش مستقیم میکروسکوپی ۴/۱ برابر گروه درمانی میکونازول ۲ بوده است و در پایان هفته چهارم این میزان در گروه درمانی تربینافین، ۹۵ درصد و در گروه درمانی میکونازول، ۹۰ درصد بوده است. ولیکن این اختلاف معنی دار نبوده است. از نظر بروز علایم حساسیت و عدم تحمل پذیری بین این دو گروه درمانی، تفاوتی مشاهده نگردید. عود بالینی پس از ۲ هفته از اتمام دوره ۴ هفته ای درمان، ۱/۷ درصد در گروه درمانی تربینافین و ۸/۴۲ درصد در گروه درمانی کرم میکونازول و عود بالینی پس از ۱۶ هفته از اتمام دوره به ترتیب۲/۱۸ درصد و ۳/۶۴ درصد بوده که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بوده است.
استنتاج: یافته های این مطالعه نشان داد که اثر قارچ کشی تربینافین هیدروکلراید ۱ درصد و میکونازول ۲ درصد، صددرصد نمی باشد. کرم تربینافین ۱ درصد، دارویی با اثر سریع تر است. کفایت تربینافین هیدروکلراید ۱ درصد نسبت به میکونازول ۲ درصد، به میزان ناچیزی بیش تر است. البته این دارو فقط با نسخه پزشک و با قیمت بیش تر در دسترس می باشد. در بررسی حاضر، تربینافین در مقایسه با میکونازول خوب تحمل شده و میزان عود کم تری دارد، بنابراین بر اساس استراتژی مقرون به صرفه ترین، استفاده از میکونازول در خط اول درمان و استفاده از تربینافین در خط بعدی و فقط در صورت شکست درمان با میکونازول توصیه می شود.
عبدالحسین کاظمی ، صمد غیایی ،
دوره ۱۵، شماره ۴۸ - ( ۸-۱۳۸۴ )
چکیده
سابقه و هدف: اتومایکوزیس به بیماری عفونی حاد، تحت حاد و یا مزمن گوش خارجی و لاله گوش با علایم بالینی عمده ای شامل درد، التهاب، ترشح، چرک، خارش و کاهش قدرت شنوایی اطلاق می شود. عوامل سبب بیماری در برگیرنده طیف وسیعی از انواع قارچ های کپکی ساپروفیت بی رنگ و تیره با منشا برون زاد، مخمرهای ساپروفیت با منشا درون زاد، شبه مخمرهای ساپروفیت با منشا درون زاد و برون زاد و درماتوفیت ها با منشا برون زاد می باشد. هدف از این بررسی، شناسایی میکروارگانیسم ها و عوامل خطر ساز بروز بیماری و توزیع شغلی، سنی و جنسی بیماری و مقایسه موارد فوق الذکر با نتایج مطالعات سایر نقاط به منظور یافتن الگوی عفونت در منطقه مورد مطالعه می باشد.
مواد و روش ها: متعاقب مشکوک شدن متخصص گوش و حلق و بینی به بروز عفونت به وسیله عوامل قارچی در مجرای گوش بیمار، ضمن ثبت اطلاعات بالینی و همه گیری شناسی در برگه های آماده، نمونه برداری با استفاده از اسپیکولوم مخصوص گوش از توده موجود در کانال گوش، چرک و ترشحات احتمالی ضایعه و پوسته های موجود در قسمت خارجی گوش انجام می گرفت و نمونه در ظرف استریل در پیچ دار جهت تایید وجود قارچ و تعیین جنس و گونه عامل قارچی به آزمایشگاه تخصصی قارچ شناسی ارسال می شد. در آزمایشگاه تخصصی قارچ شناسی، آزمایش مستقیم و کشت در سه سری، در محیط های اختصاصی برای تشخیص عوامل قارچی انجام می گرفت.
یافته ها: در این بررسی تشخیص ۸۹ مورد از اتومایکوزیس (۷۴ درصد) شامل ۶۴ مونث (۵۳ درصد) و ۲۵ مذکر (۲۱ درصد) از ۱۲۰ بیمار از مناطق مختلف شمال غرب کشور با طیف سنی ۷۰-۹ ساله و تمرکز عفونت در گروه سنی ۴۰-۲۰ ساله با عوامل آسپرژیلوس نیجر (۵۱ مورد) ، آ.ترئوس (۹ مورد)، آ.فلاووس ( ۷ مورد)، آ.فومیگاتوس ( ۶ مورد)، اوروشیوم یا مرحله تولید مثل جنسی آ.گلوکوس (۲ مورد) ، پنیسیلیوم (۲ مورد) ، کاندیدا آلبیکانس (۸ مورد) ، اپیکوکوم، موکوررایزوپوس و میکروسپوروم کانیس (هر کدام یک مورد) با انجام آزمایش مستقیم و کشت در محیط های اختصاصی قارچ شناسی در سری های متعدد گزارش می شود.
استنتاج: شناسایی قارچ های ساپروفیت کپکی و به ویژه انواع آسپرژیلوس ها به عنوان عوامل اصلی اتومایکوزیس، توزیع سنی و جنسی عفونت و دریافت تشابهات و وجوه افتراق الگوی این عفونت در منطقه مورد مطالعه با الگوی حاصل از مطالعات در کشورهای همسایه و سایر کشورها، علاوه بر جنبه های همه گیری شناسی، در انتخاب رژیم دارویی برای درمان عفونت نیز کارآیی دارد.
محمدتقی هدایتی ، صباح میاهی ، سیدرضا عقیلی ، کیوان گوهری مقدم، امیر سلطانی ، طاهره شکوهی ، رضاعلی محمدپور تهمتن ،
دوره ۱۶، شماره ۵۱ - ( ۱-۱۳۸۵ )
چکیده
سابقه و هدف: آسم از بیماری های مزمن ریوی است که به دو صورت آسم آلرژیک و آسم غیر آلرژیک طبقه بندی می شود. قارچ ها با توجه به حضور گسترده در طبیعت و در همه فصول جایگاه ویژه ای در بین آلرژن ها دارند و در بروز حالات آسمی آلرژیک نقش ایفا می کنند. هدف از این مطالعه تعیین میزانIgE اختصاصی سرمی نسبت به کپک های آلرژنیک شایع در بیماران مبتلا به آسم در شهر ساری می باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه ۸۴ بیمار مبتلا به آسم، با معیارهای معرفی شده در هاریسون، ساکن شهر ساری و مراجعه شده به بیمارستان امام (ره) به صورت نمونه برداری مستمر انتخاب شدند. برای اندازه گیری IgE تام وIgE اختصاصی نسبت به قارچ های آسپرژیلوس نایجر، کلادوسپوریوم و آلترناریا آلترناتا به ترتیب ازکیت های طراحی شده به وسیله شرکت GENESIS و ALerCHEK Allergen specific human IgE و بر اساس دستورالعمل شرکت سازنده استفاده گردید.
یافته ها: نتایج نشان داد که IgE تام۵۷,۱ درصد افراد بالاتر از حد نرمال (IU/ml ۱۸۸) بود. و هم چنین، IgE اختصاصی علیه آلترناریا آلترناتا ۲۰.۲ درصد، در مورد کلادوسپوریوم ۱۹ درصد و آسپرژیلوس نایجر ۱/۱ درصد بود ۱۰.۷ درصد بیماران به طور هم زمان از نظر IgE اختصاصی علیه کلادوسپوریوم و آلترناریا آلترناتا مثبت بودند.
استنتاج : اگرچه IgE تام بالاتر از حد نرمال و نیز IgE اختصاصی علیه کلادوسپوریوم و آلترناریا در گروه های مختلف تفاوت هایی نشان داد، اما این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود. هم چنین مشخص شد اکثر افراد دارای IgE اختصاصی نسبت به کلادوسپوریوم و آلترناریا آلترناتا دارای IgE تام بالاتر از حد نرمال بود.
سعید امامی ،
دوره ۱۶، شماره ۵۳ - ( ۵-۱۳۸۵ )
چکیده
سابقه و هدف : اگر چه داروهای ضد قارچ از تنوع زیادی برخوردار هستند، ولی اکثر داروهای موجود دارای طیف ضدقارچی نسبتاً محدودی هستند و یا به دلیل سمیت قابل ملاحظهای که دارند قابلیت مصرف سیستمیک ندارند لذا انجام تحقیق جهت کشف داروهای ضدقارچ جدید با طیف وسیع و سمیت کم تر ضروری به نظر میرسد. در این پژوهش در نظر است ترکیبات جدید ۲- متیل- ۳- تریازولیل کرومانون اکسیم اتر به عنوان داروهای آزولی بااثر بالقوه ضد قارچ تهیه و ارائه گردند.
مواد و روشها : از برم دار کردن ۲- هیدروکسی استوفنون بوسیله برمید مس و به دنبال آن واکنش با تریازول، مشتقات α –تریازولیل-۲- هیدروکسی استوفنون به دست آمد که پس از جداسازی، متحمل واکنش حلقه زایی با استالدهید گردیده و ۲- متیل-۳- تریازولیل کرومانون مربوطه را ایجاد کرد. از واکنش ترکیبات اخیر با مشتقات O–بنزیل هیدروکسیل آمین هیدرو کلرید مشتقات اکسیم اتر مربوطه به دست آمد.
یافتهها : ساختار ترکیبات شیمیایی ساخته شده به نحو مقتضی توسط طیف های مادون قرمز (IR)، رزونانس مغناطیسی هسته ای (NMR) و طیف سنجی جرمی (Mass) تعیین و تایید گردید.
استنتاج : ترکیبات طراحی شده به عنوان داروهای بالقوه ضدقارچ با روشی سهل الوصول و کارآ تهیه گردیدند و طیف های NMR به عنوان اساس تمایز و شناسایی استرئوایزومرهای ترانس (E) - و (Z) – اکسیم اترها مطرح گردید.
محمدتقی هدایتی ، طاهره شکوهی ، صباح میاهی ، مجتبی باهوش ، ایمان حقانی ، زهره سلطنت پوری ، فرزانه حاجی اسماعیل حجار ،
دوره ۱۸، شماره ۶۷ - ( ۹-۱۳۸۷ )
چکیده
سابقه و اهداف: رشد قارچهای روی کتابها می تواند یک عامل خطر برای کارکنان و مراجعین باشد. از این رو در بررسی حاضر هوا، سطوح کتابها و قفسه های کتابخانه های دانشگاه علوم پزشکی مازندران از نظر حضور قارچها مورد ارزیابی قرار گرفتند.
مواد و روش ها: برای ارزیابی هوای داخل کتابخانه ها از نظر اسپور قارچها از روش پلیت باز حاوی محیط سابورو دکستروز آگار حاوی کلرامفنیکل (SC) استفاده شد. برای بررسی آلودگی قفسه ها و کتابها از قطعات موکت استریل استفاده شد. قطعات موکت نمونه برداری شده در آزمایشگاه بر روی محیط SC کشت داده شدند.
یافته ها: در کل ۱۷ جنس قارچ و ۹۳۹ کلنی به دست آمد. پنی سیلیوم ۶۲,۰ درصد، مخمر ۱۳.۶ درصد، هایف استریل ۷.۶ درصد و کاندیدا ۵.۶ درصد شایعترین قارچهای جدا شده بودند. بیشترین تعداد کلنی از هوا جدا گردید.
استنتاج: پنی سیلیوم، آسپرژیلوس، آلترناریا و استاکی بوتریس از جمله قارچهای شناسایی شده در بررسی حاضر بودند که بدلیل توانایی تولید توکسینهای مختلف، حضور آلرژن در پیکره شان و توانایی ایجاد عفونت در به خطر انداختن سلامتی انسان بسیار با اهمیت می باشند. علاوه بر آن از عوامل اصلی تخریب کتابها نیز محسوب می شوند.
مهدی ناظری ، رضوان منیری ، محمدرضا شکوه امیری ، محمدرضا معیری ، سیدعلیرضا مروجی ،
دوره ۱۹، شماره ۶۹ - ( ۱-۱۳۸۸ )
چکیده
سابقه و هدف: مالاسزیا، قارچ مخمری شکل فلورنرمال پوست است و با بیماریهای مختلف پوست و عفونتهای سیستمیک همراه میباشد. هدف این مطالعه تعیین حساسیت دارویی کتوکونازول و فلوکونازول در شرایط آزمایشگاهی روی گونه های مالاسزیا بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه با استفاده از معیارهای مورفولوژی و بیوشیمیایی، ۹۹ ایزوله مالاسزیای جدا شده از بیماران مبتلا به پیتریازیس ورسیکالر شناسایی شد. تست حساسیت دارویی با روش رقت ماکرو براث مطابق با دستورالعمل NCCLS-M۲۷ و با استفاده از داروهای کتوکونازول و فلوکونازول انجام و میزان حداقل غلظت کشندگی ضد قارچی (MFC) و حداقل غلظت مهاری روی ۹۰ درصد سویه ها (MIC۹۰) برای هر دو دارو به صورت جداگانه تعیین گردید. از آزمون من - ویتنی برای تحلیل یافته ها استفاده شد.
یافته ها: ۹۹ ایزوله مالاسزیای شناسایی شده شامل ۴۲ سویه مالاسزیا گلوبوزا، ۳۹ سویه مالاسزیا فورفور،۱۰ سویه مالاسزیا ابتوزا، ۶ سویه مالاسزیا سیمپودیالیس و ۲ سویه مالاسزیا اسلوفیه بود.MFCداروی کتوکونازول در محدوده غلظت ۰,۰۶-۲ میکروگرم در میلی لیتر،MFC فلوکونازول در محدوده ۶۴-۲ میکروگرم در میلی لیتر، حداقل غلظت مهاری روی ۹۰ درصد ایزوله ها برای داروی کتوکونازول در محدوده ۰.۰۳-۱ میکروگرم در میلی لیتر و حداقل غلظت مهاری روی ۹۰ درصد ایزوله ها برای داروی فلوکونازول در محدوده ۰.۵-۳۲ میکروگرم در میلی لیتر تعیین شد.
استنتاج: گرچه فلوکلونازول می تواند انتخاب درمانی موثری برای پیتریازیس ورسیکالر باشد ولی در مطالعه ما MIC فلوکلونازول بیشتراز کتوکونازول بود.
ملیکا لعل کارگر، سمیه فولادی راد، مهرناز محمدداوودی، سهیلا خلیل زاده، مریم حسن زاد، صباح میاهی، صادق خداویسی، حمید بدلی،
دوره ۲۱، شماره ۲ - ( ۱۲-۱۳۹۰ )
چکیده
با توجه به شرایط مستعد بیماران سیستیک فیبروزیس در اثر نقص در عملکرد موکوسیلیاری و اختلال در مکانیسم عمل فاگوسیتوز و ایمنی سلولی، منجر به توسعه کلونیزاسیون عوامل میکروبی از جمله قارچ ها در ریه و تبدیل به حالت تهاجمی٬ در بسیاری از موارد حتی منجر به مرگ این بیماران می شود. در مطالعات مختلف قارچ های فرصت طلب از جمله گونه های کاندیدا و آسپرژیلوس بطور مکرر از مجاری تنفسی بیماران کیستیک فیبروزیس جدا شده است. مطالعات بیوتایپینگ مولکولی نشان داده است که ژنوتیپ های قارچی خاصی قادر به کلونیزاسیون مزمن در راه های هوایی می باشند. هرچند که کلونیزاسیون ناشی از گونه های کاندیدا شایع تر می باشد، ولی سایر قارچ ها از جمله گونه های آسپرژیلوس، سدوسپوریوم آپیوسپرموم و همچنین اگزوفیالادرماتیتیدیس نیز، از عمده ترین قارچ های رشته ای جدا شده از نمونه های تنفسی این بیماران گزارش شده اند. بنابراین با توجه به شرایط مستعد کلونیزاسیون عوامل قارچی در این بیماران٬ شناسایی و تشخیص اولیه عوامل عفونی جهت درمان به موقع و قبل از گسترش بیماری بسیار ضروری می باشد. از جهتی هم با توجه به تفاوت ها در اپیدمیولوژی، ویرولانس و حساسیت های دارویی گونه های قارچی مختلف جدا شده از این بیماران، شناسایی و افتراق آنها از هم بسیار مهم بوده و نیاز به مطالعه و تحقیق بیشتری در این زمینه دارد.
سید محمدحسین افسریان، طاهره شکوهی، مهدی ارزنلو، مهدی طاهری سروتین، حمید بدلی،
دوره ۲۲، شماره ۹۲ - ( ۶-۱۳۹۱ )
چکیده
قارچهای سیاه به صورت گندروی بر روی مواد گیاهی زنده یا مرده ساکن هستند اما بیشتر آنها ساکن خاک میباشند. بیش از ۱۵۰ گونه و ۷۰ جنس از قارچهای سیاه در بیماریهای انسان و حیوان دخالت دارند. سندرمهای بالینی متنوعی توسط قارچهای سیاه براساس یافتههای بافت شناختی ایجاد میشوند که شامل کروموبلاستومایکوزیس، فئوهایفومایستوما و فئوهایفومایکوزیس میباشند. فئوهایفومایکوزیس به بیماریهای ایجاد شده توسط قارچهای تیره از جنسهای مختلف اطلاق میشود که شامل: بیماری آلرژیک، عفونت سطحی، عفونت موضعی عمقی، عفونت ریوی، عفونت سیستم عصبی مرکزی و عفونت منتشره میباشند. عفونت سیستم عصبی مرکزی به عنوان فرم کشنده فئوهایفومایکوزیس در افراد با ایمنی سالم به شمار میرود. مهمترین قارچهای سیاه دارای اهمیت پزشکی، در راسته کتوتریالها مثل گونههای اگزوفیالا، کلادوفیالوفورا و رینوکلادیلا قرار دارند. روشهای استاندارد و رایج جهت تشخیص شامل: آزمایش میکروسکوپی مستقیم، رنگآمیزیهای هیستوپاتولوژی جهت اثبات تهاجم بافتی، یافتههای رادیوگرافی و سیتیاسکن میباشد. اخیراً برای تشخیص سریعتر عفونتهای قارچی تهاجمی با حساسیت و اختصاصیت بالا، روشهای مولکولی بر پایه PCR توصیه شده است. درمان بسیاری از این عفونتها با استفاده از داروهای تری آزول جدید مثل ووریکونازول که بیشترین فعالیت in vitro علیه این قارچها را دارند انجام میگیرد.
سید امین ایت الهی موسوی، آزاده کرمی رباطی، محبوبه مدنی، ساناز هادی زاده،
دوره ۲۲، شماره ۹۷ - ( ۱۱-۱۳۹۱ )
چکیده
سابقه و هدف: عفونتهای قارچی سیستمیک، میتواند طیف وسیعی از اختلالات اندامی و احشایی را به همراه داشته باشند. در این مطالعه به بررسی میزان شیوع عفونتهای قارچی سیستمیک در بیماران بستری در بیمارستانهای آموزشی کرمان به مدت ۶ ماه (از اوایل مهر تا اواخر اسفند ماه ۱۳۹۰) پرداخته شد.
مواد و روشها: این مطالعه توصیفی بر روی ۱۰۴ نمونه مشکوک به عفونت قارچی سیستمیک از بیماران بستری صورت گرفت. از نمونهها به طور همزمان لام مستقیم و کشت جهت مشاهده عناصر قارچی صورت گرفت. نتایج حاصل از بررسیهای اندوسکپی و رادیولوژی از دستگاه گوارش و بافت ریه نیز در شناسایی عامل قارچی مورد استفاده قرار گرفت.
یافتهها: ۷۴ (۱/۷۱ درصد) بیمار بستری، دچار عفونت قارچی سیستمک بودند. ۳ مورد (۹/۲ درصد) عفونت درماتوفیتی و ۲۷ مورد (۲۶ درصد) از نظر عدم مشاهدهی عناصر قارچی، منفی گزارش شد. نمونه خون با ۴۹ مورد بیشترین نمونه درگیر در عفونت قارچی سیستمیک، شناخته شد. عوامل قارچی مسبب اصلی این نوع عفونت، جنس کاندیدا، ساپروفیت و زیگومیستها گزارش شد.
استنتاج: نتایج آماری حاصل از این مطالعه، نشان میدهد که همچنان در بین بیماران بستری و مستعد، عفونتهای قارچی سیستمیک میتواند یکی از معضلات مهم در دوره درمان بیماران در بیمارستانها، باشند.
رستم پورموسی، سید عبدالله مدنی، سید جعفر مطهری، مهدی نیکخواه، مائده شیوعی، میلاد بهاری، لاله واحدی،
دوره ۲۳، شماره ۱۰۴ - ( ۶-۱۳۹۲ )
چکیده
عفونت با ارگانیسمهای فرصتطلب همیشه از نقاط بحرانی بیماریهایی میباشد که باعث ضعف ایمنی بیمار میشوند. نکروز، مرگ بافتی به علت انسداد عروق تغذیهکننده آن بافت است. آترواسکلروز و تهاجم عروقی توسط قارچهای مهاجم، دو علت نکروز بافتی در بیماران مبتلا به دیابت میباشند. این مقاله به گزارش یک مورد بیمار مبتلا به دیابت میپردازد که با شکایت درد و کاهش شنوایی ناگهانی به مرکز گوش و حلق و بینی مراجعه کرد. مجرای گوش خارجی بیمار سالم بود و در نهایت علت شکایت وی تهاجم قارچ آسپرژیلوس به پرده گوش بود.
مجتبی محسنی، حامد نوروزی،
دوره ۲۳، شماره ۱۰۴ - ( ۶-۱۳۹۲ )
چکیده
سابقه و هدف: اکتینومیستها همواره به عنوان یک منبع اصلی تولیدکننده آنتیبیوتیکهای جدید و متابولیتهای ثانویه متنوع، در داروسازی مورد توجه بودهاند. هدف از این تحقیق جداسازی اکتینومیستهای تولیدکننده آنتیبیوتیک از رسوبات بستر دریای مازندران و بررسی پتانسیل تولید متابولیتهای ضد قارچی توسط این ارگانیسمها بود.
مواد و روشها: رسوبات بستر دریای مازندران از اعماق ۵ و ۱۰ متری زمین جمعآوری شد. نمونهها رقیق شدند و برای جداسازی اکتینومیستها در محیط کشت انتخابی استارچ کازئین آگار (SCA) کشت داده شدند. جدایهها توسط روشهای مورفولوژی و میکروسکوپی کلنیها، شناسایی و جداسازی شدند. غربالگری اولیه جهت یافتن جدایههای فعال با روش Cross streak انجام شد. متابولیتهای تولیدشده توسط جدایههای فعال، استخراج شدند و بررسی فعالیت آنها علیه قارچهای بیماریزا با استفاده از روش انتشار در دیسک بررسی شد.
یافتهها: از رسوبات دریا، تعداد ۲۰ جدایه اکتینومیست جداسازی و شناسایی شد. در غربالگری اولیه ۷ جدایه به عنوان اکتینومیست فعال شناسایی شدند. نتایج مرحله دوم غربالگری نشان داد که جدایههای فعال جداشده، فعالیت ضد قارچی مناسبی علیه گونههای کاندیدا و آسپرژیلوس داشتند. نتایج نشان داد که جدایههای MN۱، MN۲ و MN۳ فعالیت ضد قارچی بیشتری نسبت به بقیه جدایههای فعال داشتند.
استنتاج: نتایج این تحقیق نشان میدهد رسوبات بستر دریای مازندران غنی از اکتینومیستهای فعال تولیدکننده ترکیبات ضد قارچی جدید است، که نیازمند شناسایی و خالصسازی آن میباشد.
مجتبی نبیلی، مریم موذنی، مجتبی تقیزاده ارمکی، محمد رضا عسگری، احمد نصرتی، طاهره شکوهی،
دوره ۲۳، شماره ۱۰۴ - ( ۶-۱۳۹۲ )
چکیده
بیماریهای قارچی انسانی به عنوان پدیده بزرگ قرن بیستم و بیست و یکم شناخته شدهاند. گسترش علم پزشکی به دلیل استفاده از کورتیکواستروییدها و داروهای آنتیباکتریال در طب بالینی باعث افزایش تعداد بیماریهای قارچی شد. عفونتهای قارچی تهاجمی ناشی از عفونتهای بیمارستانی در دو دهه گذشته به موازات پاندمی ایدز افزایش یافتهاند. این مسأله باعث گردیده است که بیماران زیادی در معرض ابتلا به عفونتهای قارچی قرار گیرند. در گذشته، افتراق پاتوژنهای قارچی بر خصوصیات مورفولوژی و فیزیولوژی استوار بودند. امروزه با استعانت از ابزارهای بر پایه بیولوژی مولکولی و توالیهای نوکلئوتیدی محافظتشده و یا زیر واحدها و نواحی DNA ریبوزومی، شناسایی در حد گونه امکانپذیر شده است. یکی از ابزارهای مهم در درمان عفونتهای قارچی توانایی تشخیص سریع، دقیق و روشهای با حساسیت بالا است. متأسفانه روشهای تشخیصی کلاسیک بر مورفولوژی، رنگآمیزی و یا خصوصیات رشد تحت شرایط مختلف، استوار است. بنابراین، گذر از قارچشناسی پزشکی کلاسیک به عصر مولکولی برای اپیدمیولوژی قارچها بسیار مهمتر از بقیه زمینههای بالینی قارچشناسی بوده است. خطیرترین وظیفه پیش رو این است که چگونه از دانش پاتوبیولوژی و سیستمهای طبقهبندی جدید مبتنی بر روشهای مولکولی، برای پیشگیری و درمان بیماریهای قارچی و مدیریت بیماران استفاده گردد.
نازنین لطفی، طاهره شکوهی،
دوره ۲۳، شماره ۱۰۸ - ( ۱۰-۱۳۹۲ )
چکیده
زخم سوختگی، محیط بسیار مناسبی برای رشد و تکثیر میکروارگانیسمها است. بافتهای داخل زخم سوختگی، زنده نیستند و عروق خونی ندارند، به این دلیل پلیمورفونوکلئرها، آنتیبادیها و آنتیبیوتیکهای سیستمیک نمیتوانند به درون آن نفوذ کنند. بدین ترتیب شرایط داخل زخم برای رشد باکتریها و قارچهای فرصتطلب از قبیل کاندیدا، موکور، رایزوپوس، پنیسیلیوم و آسپرژیلوس مهیا میباشد. در حالی که استفاده گسترده آنتیبیوتیکهای موضعی و سیستمیک، عمل جراحی زود هنگام و روشهای مراقبت و جداسازی بیماران منجر به کاهش قابل توجهی در عفونتهای باکتریایی زخم شده است، بروز عفونتهای قارچی مهاجم زخم سوختگی را در بیماران با سوختگی وسیع افزایش داده است. حضور همه جا و همه وقت قارچها در محیط و حضور آنها به عنوان فلور طبیعی بیماران، به همراه تضعیف سیستم ایمنی، بیماران را برای ابتلا به عفونتهای قارچی خطرناک مستعد میکند. روشهای رایج برای شناسایی قارچها شامل آزمایش میکروسکوپی مستقیم و کشت است. به تازگی برای تشخیص سریعتر و قابل اعتمادتر، روشهای مولکولی بر پایه PCR (Polymerase chain reaction) توصیه شده است. از آن جایی که تشخیص عفونت قارچی هنوز با مشکلاتی مواجه است درمانهای پروفیلاکتیک و به خصوص درمان تجربی ضروری است. برای تأثیر بهتر و افزایش ایمنی دارو هنگام انتخاب داروی ضد قارچی باید گونه قارچی مسبب، محل عفونت، عملکرد کبد و کلیه، سن بیمار و درمانهای ضد قارچی قبلی مد نظر قرار گیرد.
صلاح عزیزی، رضا شکوهی، جواد فردمال،
دوره ۲۴، شماره ۱۱۳ - ( ۳-۱۳۹۳ )
چکیده
سابقه و هدف: پنتاکلروفنل یک ترکیب آلی است که حتی در غلظتهای پایین هم اثرات زیانآور دارد که این ترکیب به مقدار زیاد در ساخت ترکیبات علف کش، بیو ساید و کارخانههای چوب بری مورد استفاده قرار میگیرد. بنابراین حذف پنتاکلروفنل از آب و فاضلاب اهمیت زیادی دارد. هدف از انجام این مطالعه بررسی کارایی بیومس قارچ فانروکیت کرایزوسپوریوم در جذب پنتاکلروفنل است. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی پس از تهیه و فعال سازی سوش قارچ فانروکیت کرایزوسپوریوم سوش قارچ در پلیتهای محیط کشت پتیت و دکستروز آگار رشد داده شدند سپس بیومس قارچ فانروکیت کرایزوسپوریوم تهیه گردید و برای مطالعه جذب پنتاکلروفنل مورد استفاده قرار گرفت. برای سنجش پنتاکلروفنل از دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا استفاده شد. یافتهها: بررسی پارامترهای مورد مطالعه نشان داد که کارآیی جذب پنتاکلروفنل با افزایش دوز بیومس افزایش مییابد. درصد جذب پنتاکلروفنل با افزایش غلظت اولیه پنتاکلروفنل کاهش یافت داد. حداکثر جذب پنتاکلروفنل در pH اسیدی به دست آمد. دادههای آزمایشات جذب از مدل ایزوترم جذب لانگمیر تبعیت میکند (۹۹۲/۰=R۲). مقدار pHZPC برای بیومس، ۱/۶ است. نتایج آزمایش BET نشان داد که بیومس قارچ فانروکیت کرایزوسپوریوم دارای سطح حفرات m۲/g ۲۷۵/۱ و بیشترین فراوانی قطر حفرات بیومس مربوط به قطر ۲۲/۱ نانومتر می باشد. استنتاج: نتایج نشان داد که میتوان از فرآیند جذب با استفاده از بیومس قارچ به عنوان یک روش موثر برای جذب پنتاکلروفنل از محلول های آبی در غلظتهای پایین و pH اسیدی استفاده کرد.
حمید بدلی، صادق خداویسی، مهرناز محمد داودی، الهام بیرانوند، مسعود مردانی،
دوره ۲۴، شماره ۱۱۴ - ( ۴-۱۳۹۳ )
چکیده
امروزه با وجود پیشرفت هایی در زمینه علوم دارویی و داروهای ضد قارچی ، عفونت های قارچی تهاجمی موجب
مرگ و میر بسیاری از بیماران مبتلا به نقص سیستم ایمنی می شوند. قارچ های فرصت طلب کاندیدا و آسپرژیلوس، منجر به
عفونت های پیشرفته و سیستمیک تهاجمی در این افراد م ی شوند. هرچند به طور قابل توجهی وضعیت سیستم ایمنی فرد
تعیین کننده روند بیماری است، اما برای کنترل این عفونت ها استفاده از داروهای ضد قارچی مؤر لازم می باشد و درمان ضد
قارچی زود هنگام برای نجات این بیماران ضروری می باشد. امروزه تعدادی عوامل ضد قارچی مؤثر با قابلیت تحمل پذیری
بالاتر برای بیمار در دسترس است که در مقایسه با آمفوتریسین ب داکسی کولات بسیار گران قیمت تر می باشد . در درمان
تجربی عفونت خونی کاندیدایی، فلوکونازول داروی انتخابی برای بیماران نوتروپنیک بدون سپسیس شدید یا شوک
سپتیک بوده و م صرف قبلی داروهای آزولی م ی باشد. آمفوتریسین ب داُکسی کولات یا کاسپوفانژین گزین ه ای برای درمان
بیماران با مصرف قبلی دارو های آزولی می باشند. در بیماران نوتروپنیک درمان تجربی با آمفوتریسین ب داُکسی کولات
انتخاب اول در نظر گرفته شده است . برای درمان عفونت های ناشی از گون ه های کاندیدا آلبیکنس،کاندیدا تروپیکالیس و
کاندیدا پاراپسیلوسیس، داروی فلوکونازول و برای درمان عفونت های ناشی از کاندیدا گلابراتا و یا کاندیدا کروزئی،
داروی آمفوتریسین ب داُکسی کولات یا کاسپوفانژین خط اول درمان توصیه می شود. دستورالعمل مهم درمان
آسپرژیلوزیس تهاجمی به صورت درمان اولیه، درمان نجات دهنده و درمان ترکیبی در بیماران بد حال م ی باشد .
وریکونازول،کاسپوفانژین (اگر به عنوان درمان اولیه استفاده نشود ) و آمفوتریسین ب لیپوزومی برای درمان بیماران مقاوم به
درمان توصیه می شود. هم چنین درمان ترکیبی ب ا کاسپوفانژین همراه با وریکونازول و آمفوتریسین ب لیپوزومی باید در
بیماران بد حال در نظر گرفته شود . در تصمیم گیری های بالینی برای تجویز یک دارو باید نتایج حاصل از مطالعات و راه
کارهای منتشر یافته و هم چنین وضعیت صدور مجور و هزینه های برآوردی آن در نظر گرفته شود.
محمد شکرزاده، نرگس آماده جویباری،
دوره ۲۴، شماره ۱۱۷ - ( ۷-۱۳۹۳ )
چکیده
سابقه و هدف: قارچها حاوی مقادیر اندکی کالری و مقادیر قابل توجهی از پروتئینهای گیاهی، ویتامین، مواد معدنی، آمینو اسید و فیبر هستند و غذایی با ارزش محسوب میشوند. در قارچها ممکن است آلودگی به انواع فلزات سنگین مانند سرب، کادمیوم و کرومو ... وجود داشته باشد که به نوع و فیزیولوژی انواع قارچ و اکوسیستم آنها بستگی دارد. هدف از این مطالعه تعیین میزان سرب، کروم و کادمیوم در قارچهای تکمهای خوراکی شاخص توزیع شده در سطح عرضه شهر ساری است.
مواد و روشها: تحقیق حاضر به روش آزمایشگاهی و بر روی ۱۰۸ نمونه قارچ شاخص تجاری با بیشترین عرضه در سطح شهر ساری که به صورت کدهای ۱ تا ۶ شماره گذاری شده در دو قسمت ساقه و کلاهک قارچ انجام شد. در نهایت عناصر سرب، کروم و کادمیوم با بهرهگیری از دستگاه اسپکترومتر جذب اتمی مورد بررسی و تعیین قرار گرفت.
یافتهها: سطح غلظت سرب و کادمیوم در تمامی نمونهها کمتر از حد مجاز تعیین شده در استاندارد فوقالذکر میباشد ولی سطح غلظت کروم در تمامی نمونهها بیشتر از استاندارد کدکس « ۲۰/۰ میلیگرم بر کیلوگرم» بوده است. همچنین PTWI به دست آمده نیز نشان داد فقط مقدار کروم در کلاهک برابر با حد استاندارد میباشد و سایر نمونهها کمتر از حد استاندارد است.
استنتاج: این میزان بالای کروم در قارچ میتواند ناشی از مقدار بالای کروم در مواد مورد نیاز برای پرورش قارچ (کمپوست) و یا آلودگی آب باشد.
سمانه افشار، سید رضا عقیلی، طاهره شکوهی، ایمان حقانی، قاسم جان بابایی،
دوره ۲۴، شماره ۱۱۸ - ( ۸-۱۳۹۳ )
چکیده
سابقه و هدف: بروز پریتونیت قارچی در بیماران مبتلا به سرطان نادر است و اطلاعات در مورد شیوع آن نیز محدود میباشد. هدف از این مطالعه بررسی شیوع آن در مبتلایان به بدخیمی در دوره زمانی مشخص میباشد.
مواد و روشها: در مطالعهای مقطعی طی دو سال، مایع آسیت جدا شده از ۲۰۷ بیمار سرطانی مبتلا به پریتونیت، بستری در بیمارستان امام خمینی تهران بر اساس روش کشت در محیط بیفازیک، از نظر وجود عناصر قارچی مورد بررسی قرار گرفت. پس از شناسایی قارچ با روشهای مرفولوژیک و فیزیولوژیک با انجام واکنش PCR ناحیه ITS rDNA و سپس تعیین سکانس و مقایسه با اطلاعات موجود در GenBank NCBI، گونه قارچ تعیین شد. نقش فاکتورهای مداخله گر با آزمونهای کای ۲ و t دانشجویی با فاصله اطمینان ۹۵ درصد مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافتهها: از مجموع ۲۰۷ بیمار مورد بررسی در ۸ مورد (۹/۳ درصد) مشارکت عوامل قارچی در پریتونیت تشخیص داده شد. در ۴ مورد (۹/۱ درصد) از این بیماران همراهی ارگانیسم قارچی و باکتریایی در بروز پریتونیت دیده شد. کاندیدا گیلرموندی با فراوانی ۵/۳۷ درصد شایعترین عامل مخمری شناسایی شده در بیماران بود. گونههای ک. ممبرانیفاسینس، ک. کارپوفیلا، ک. گلابراتا، ک. دفرمنس هر کدام با فراوانی ۵/۱۲ درصد شناسایی شدند. قارچ رشتهای آسپرژیلوس فومیگاتوس نیز در یک بیمار (۵/۱۲ درصد) از مایع آسیت جداسازی و شناسایی گردید. بیشترین موارد پریتونیت قارچی در مبتلایان به سرطان دستگاه تناسلی جنس مونث (۵/۶۲ درصد) و سرطان دستگاه گوارشی جنس مذکر (۵/۳۷ درصد) بود. از نظر آماری ارتباط معنیداری بین بروز پریتونیت قارچی و وجود تب، مصرف آنتی بیوتیک طی ۶ ماه گذشته و سابقه ابتلا به پریتونیت باکتریایی مشاهده شد (۰۵/۰p<).
استنتاج: مطالعه حاضر همسو با مطالعات اخیر دیگران نشان داد، گونههای کاندیدا غیرآلبیکنس همچون ک.گیلرموندی در بروز عفونت های بیمارستانی وپریتونیت قارچی در مبتلایان به سرطان نقش فزاینده دارند. سرطان دستگاه تناسلی یا گوارشی و بروز پریتونیت باکتریایی و مصرف طولانی مدت آنتی بیوتیک در این بیماران زمینه ساز پریتونیت قارچی بوده، علاوه بر بروز عوارض مضاعف، میزان مرگ ومیر بیماران را افزایش می دهد. لذا انجام آزمایشات تشخیصی قارچ شناسی برای نمونه مایع آسیت در بیماران سرطانی با علامت پریتونیت امری ضروری است.
فاطمه امیری نیا، طاهره شکوهی، کیومرث نوروزپور، ایمان حقانی،
دوره ۲۴، شماره ۱۱۹ - ( ۹-۱۳۹۳ )
چکیده
کراتومایکوزیس از مهم ترین بیماری های عفونی چشم به شمار می رود. این بیماری به خصوص در کارگرانی که در
محیط های باز کار می کنند، دیده می شود. هر دو دسته قارچ های رشته ای و مخمری می توانند عامل ابتلا باشند . فوزاریوم و
آسپرژیلوس از مهم ترین قارچ های رشته ای هستند ک ه موجب کراتیت می شوند و مهم ترین قارچ های مخمری مسبب
کراتیت گون ه های کاندید ا و به خصوص گونه البیکنس م ی باشند. در گذشته از تروما به عنوان مهم ترین عامل ابتلا یاد
می شد، اما امروزه مصرف کورتیکواستروئید واستفاده از لنز تماسی و اعمال جراحی از عوامل مهم تر ی هستند . با در نظر
گرفتن تاریخچه، علا ئم کلینیکی بیمار و استفاده از روش های آزمایشگاهی، هنوز پزشکان برای تشخیص کراتیت دچار
مشکل هستند. آزمایش مستقیم میکروسکوپی و کشت از نمونه تراشه قرنیه بیمار، از رو ش های تشخیصی مرسوم بوده و
روش های جدید مانند کانفوکال میکروسکوپی و روش های مولکولی همراه روش های مذکور در تشخیص بسیار
کمک کننده هستند . با توجه به این که تشخیص دقیق و سریع و به دنبال آن درمان مناسب از چالش های اساسی این بیماری
می باشد، در این مقاله ضمن مرور عوامل اتیولوژی و عوامل خطر، رو ش های تشخیصی و درمان به بررسی اپیدمیولوژی این
بیماری در ایران پرداخته شده است.