این مقاله یک مورد لیومیوم پیشابراه در یک زن ۲۲ ساله را ارایه می نماید. بیمار با یک توده که از سوراخ مجرای ادرار (meatus) خارج شده و باعث تکرر ادرار، افزایش ادرار در شب (Nocturia) و کاهش قدرت جریان ادرار شده بود، مراجعه نمود. با مشاهده مثانه و پیشابراه (سیستواور تروسکوپی)، توموری دیده شد که از Meatus تا نزدیک به دو سانتی‌متری پیشابراه ادامه داشت. جهت درمان، تومور به طور کامل حذف گردید. تشخیص بافت شناسی، لیومیوم پیشابراه بود. بعد از جراحی، علایم بیمار کاملاً بهبود یافت.

سابقه و هدف: از آن جا که سرطان های دستگاه گوارش فوقانی از شایع ترین بدخیمی ها در سراسر جهان به شمار می رود، استفاده از روش های تشخیصی مناسب به منظور مشخص ساختن مرحله بیماری و برنامه ریزی درمانی بر پایه آن، ضروری به نظر می رسد. ارزش لاپاروسکوپی در تعیین میزان درگیری و گسترش تومورهای دستگاه گوارش روز به روز افزایش می یابد.این مطالعه جهت بررسی قدرت تشخیصی لاپاروسکوپی در تعیین متاستازهای ناشی از بدخیمی های دستگاه گوارش فوقانی صورت گرفته است.
مواد و روش ها: در این مطالعه ۳۴ بیمار مبتلا به سرطان دستگاه گوارش فوقانی از مهر ماه ۱۳۷۹ تا تیر ماه ۱۳۸۰ در بیمارستان امام خمینی ساری بررسی شدند و پس از معاینه کامل بالینی و استفاده از آزمون های آزمایشگاهی و پاراکلینیکی، تحت اقدام لاپاروسکوپی تشخیصی با بی هوشی عمومی قرار گرفتند و از نقاط مشکوک به متاستاز نمونه برداری شد و به آسیب شناسی ارسال گردید. سپس بر روی تمام بیماران، عمل لاپاراتومی انجام گرفت. کلیه اطلاعات از طریق فهرست کنترل، جمع آوری و تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: ۴۱ درصد بیماران مورد بررسی، زن و ۵۹ درصد، مرد با میانگین سنی ۱۴±۶۱,۲۵ سال بوده اند. طبق نتایج به دست آمده حساسیت لاپاروسکوپی در یافتن متاستازهای غدد لنفاوی در سرطان دستگاه گوارش فوقانی ۸۳.۳۳ در صد و ویژگی آن ۱۰۰ درصد و در تشخیص متاستازهای کبدی ۷۵ درصد و ویژگی آن ۱۰۰ درصد بوده است. قدرت پیش گویی کنندگی مثبت و منفی آن در متاستازهای غدد لنفاوی به ترتیب ۱۰۰ و ۸۹.۳ درصد و در متاستازهای کبدی ۱۰۰ و ۲۰ درصد بوده است.
استنتاج: لاپاروسکوپی می تواند روش مناسبی جهت تشخیص متاستازها، در سرطان های دستگاه گوارش فوقانی، قبل از لاپاروتومی باشد و نیز می تواند از بسیاری از اعمال جراحی غیر ضروری جلوگیری کرده و در انتخاب روش درمانی مناسب، کمک کننده باشد.

سابقه و هدف: بیماری های نئوپلاستیک دومین علت مرگ و میر در اکثر کشورهای دنیا می باشد که در این بین لوسمی و لنفوم با شیوع و بروز قابل توجه در تمام دنیا و ایران به خصوص در استان مازندران قرار دارند که باعث تلفات قابل توجه و هزینه های سنگین تشخیصی و درمانی هم برای خانواده ها و هم برای نظام سلامت کشور می گردد. لوسمی و لنفوم در مجموع حدود ۱۱درصد از کل سرطان های استان مازندران را تشکیل داده که از این نظر در رده دومین سرطان شایع این استان قرار دارد. هدف از این تحقیق توصیف کلی و اختصاصی لوسمی و لنفوم در استان مازندران می باشد که تاکنون انجام نشده است.
مواد و روش ها: در این مطالعه، اطلاعات تمام بیمارانی که از سال ۷۶تا ۸۲ در استان مازندران با گزارش آزمایشگاهی آسیب شناسی معتبر دارای تشخیص قطعی لوسمی و لنفوم بوده اند، مورد بررسی قرار گرفته است. این اطلاعات توسط ایستگاه تحقیقات بهداشتی بابل وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران جمع آوری می شود. مطالعه از نوع توصیفی - تحلیلی - مقطعی (بررسی داده های موجود) بوده و متغیرهای مورد بررسی شامل سن، جنس، شهرستان محل سکونت، سال بروز و نوع بدخیمی می باشد. سپس میزان بروز درصد هزار نفر جمعیت مربوطه، محاسبه و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.
یافته ها: از سال۷۶ تا ۸۲در استان مازندران، ۱۱۴۶مورد لوسمی (لنفوئیدی و میلوئیدی) و لنفوم (هوچکین و غیرهوچکین) شناسایی شده است. لوسمی و لنفوم به طور متوسط دارای بروز سالیانه ۵,۹ درصد هزار می باشد. بیش ترین میزان بروز در گروه سنی ۷۰سال و بالاتر (۲۶.۴) و کم ترین میزان بروز در گروه سنی ۰تا ۹سال (۲.۲۶) به دست آمده است. در جنس مرد دارای بروز ۷.۰۵ و در جنس زن دارای بروز ۴.۷۶ می باشد و نسبت جنسی بروز مرد به زن ۱.۴۸ می باشد. بیش ترین میزان بروز در بابل (۷.۲۹) و کم ترین میزان بروز به طور مساوی در نکاو تنکابن (۱.۴۷) محاسبه گردید. از نظر سال بروز، بیش ترین میزان بروز در سال ۸۰ (۷.۷۵) و کم ترین میزان بروز در سال ۷۷(۳.۱۵) مشاهده گردید. و از نظر نوع بدخیمی، لنفوم غیر هوچکین با بروز سالیانه۲.۵۳درصد هزار بیش ترین و لوسمی میلوییدی با بروز سالیانه۱.۰۷ کم ترین میزان بروز را به خود اختصاص داده اند.
استنتاج: یافته های فوق نشانگر تفاوت آشکار میزان بروز بر اساس سن، جنس، محل سکونت، سال بروز و نوع بدخیمی می باشد. بنابراین پیشنهاد می گردد تا ضمن ارتقا برنامه جمع آوری اطلاعات، برنامه ریزی برای انجام طرح تحقیقاتی جهت تعیین عوامل خطرساز لوسمی و لنفوم در این استان انجام گیرد تا با استفاده از نتایج آن بتوان با آموزش عمومی و اعمال برخی مقررات و ضوابط، خطر ابتلا به بدخیمی های خونی را کاهش داده تا در نهایت به کاهش بار بیماری ها و سال های از دست رفته عمر و ارتقا سلامت جامعه منجر شود.

این مقاله، گزارش یک مورد نادر از سروز سیست آدنومای پارااوارین در یک دختر خانم ۱۹ ساله می باشد که به دلیل بزرگی شکم مراجعه کرده بود. در معاینه بیمار توده ای با قوام کیستیک تمام شکم را پر کرده بود. سونوگرافی و سی تی اسکن وجود یک کیست بسیار بزرگ را گزارش کرد. تشخیص اولیه با توجه به بزرگی آن، موسینوس سیست آدنومای تخمدان و جراحی نشان دهنده منشا اکسترااوارین آن بود. این تومورها می توانند مزوتلیالی باشند و یا از مجاری مزونفریک و یا پارامزونفریک منشا بگیرند. پارگی، تورشن، درد، بزرگی شکم و بدخیمی ازعوارض این کیست ها می باشد.