سابقه و هدف: سمی بودن، مقادیر بالا و ماهیت پیچیده هیدروکربن نفتی موجود در کنده حفاری، سلامت انسان را به مخاطره می اندازند و بسیاری از این ترکیبات جزء زائدات خطرناک سرطان زا محسوب میشوند. این مطالعه با هدف مقایسه فرآیند کمپوست و ورمی کمپوست در حذف هیدروکربنهای نفتی از کنده حفاری واقع در میدان نفتی اهواز به همراه لجن فاضلاب بوده است.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی تأثیر نسبت ۱به ۱ اختلاط لجن بیولوژیکی با کنده حفاری آلوده به TPH به همراه خاک اره و زائدات باغبانی به منظور انجام فرآیند ورمی کمپوست و کمپوست بررسی گردید. زمان تجزیه حدود ۶۰ روز در محفظه پایلوت بوده و علاوه بر TPH، نسبت کربن به ازت، pH، EC ، جامدات فرار و دما اندازهگیری گردید و جهت صحت و دقت آزمایش این پارامترها با ۳ بار تکرار انجام شد.
یافتهها: میانگین میزان TPH موجود در کنده حفاری واقع در میدان نفتی اهواز ۰۰۴/۴۲ گرم بر کیلوگرم بود که در طول ۲ ماه فرآیند زیستی ورمی کمپوست و کمپوست به همراه لجن بیولوژیکی در نسبت اختلاط ۱ به۱ به ۳۱/۱۱ و ۷۷/۱۸ گرم بر کیلوگرم رسیده است. در خصوص مقایسه دو پایلوت ورمی کمپوست و کمپوست بهترین راندمان حذف پارامتر TPH موجود در کنده حفاری مربوط به پایلوت ورمی کمپوست با ۰۶/۷۳ درصد در مقایسه با پایلوت کمپوست برابر با ۳۰/۵۵ درصد بوده است.
استنتاج: نتایج نشان داد که فرآیند ورمی کمپوست توانایی بالاتری را در حذف هیدروکربن نفتی موجود در کنده حفاری پایه روغنی نسبت به فرآیند کمپوست داراست.