سابقه و هدف: آماده‌سازی مکانیکی و شیمیایی کانال قادر به حذف کامل میکروارگانیسم‌ها از توبول‌های عاجی نمی‌باشد لذا استفاده از دارویی که بتواند این نیاز را برآورده سازد ضروری است. هدف این مطالعه مقایسه اثر ضدمیکروبی کارواکرول و هیدروکسید کلسیم روی انتروکوکوس فکالیس در عمق‌های مختلف توبول‌های عاجی در زمان‌های مختلف می‌باشد.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی تجربی ۷۰دندان تک ریشه قدامی بالا کشیده شده و پس از جدا سازی بخش میانی ریشه‌ها قطر داخلی کانال‌ها یکسان‌سازی شد. نمونه‌ها پس از استریل شدن در سوسپانسیون انتروکوکوس فکالیس آلوده شدند و سپس به‌طور تصادفی به چهار گروه ۱۵ تایی و یک گروه کنترل ۱۰ تایی تقسیم گردیدند. کارواکرول برای مدت ۵دقیقه، ۴۸ ساعت ویک هفته و هیدروکسید کلسیم برای مدت یک هفته داخل کانال قرار گرفت. در نهایت تراشه‌های عاجی حاصل از تراش داخل کانال در محیط کشت اختصاصی انکوبه و از نظر حضور انتروکوکوس فکالیس بررسی شد. آنالیز آماری توسط آزمون مجذور کای و نرم افزار  SPSSانجام شد.

یافته‌ها: درداخلی‌ترین لایه‌ی عاج کارواکرول در همه زمان‌ها به میزان۱۰۰ درصد و هیدروکسیدکلسیم پس ازیک هفته ۸۰ درصد در حذف انتروکوکوس فکالیس موثر بوده است. در لایه‌ی میانی عاج کارواکرول درزمان ۵ دقیقه ۹۳ درصد و در زمان‌های ۴۸ ساعت و یک هفته ۸۷ درصد و هیدروکسیدکلسیم پس از یک هفته ۷۳ درصد موثر بوده است. اثر ضدمیکروبی گروه ها تفاوت آماری معنی‌داری بایکدیگر نداشت (۰۵/۰p>).

استنتاج: کارواکرول در مقایسه با هیدروکسید کلسیم در زمان‌های کوتاه‌تری می‌تواند اثرات ضد میکروبی مناسب خود را اعمال نماید.