نرجس یعقوبی، رمضانعلی دیانتی تیلکی، اسماعیل بابانژاد آریمی، فتح اله غلامی بروجنی،
دوره ۳۴، شماره ۲۴۲ - ( ۱۲-۱۴۰۳ )
چکیده
سابقه و هدف: حضور داروهای مصرفی در کوید ۱۹ در آب‌های سراسر جهان نشان دهنده این است که فناوری‌های متداول تصفیه فاضلاب برای حذف آن‌ها موفق نبوده‌اند. این مطالعه با هدف بررسی کارآیی فرآیندهای سوپرکلریناسیون و فنتون در حذف داروهای فاویپیراویر و هیدروکسی‌کلروکین از فاضلاب بیمارستانی انجام گرفت.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه، تجزیه هیدروکسی‌کلروکین و فاویپیراویر از فاضلاب سنتتیک با استفاده از فرآیندهای سوپرکلریناسیون و فنتون در مقیاس آزمایشگاهی انجام شد. غلظت داروهای باقیمانده در نمونه‌های تحت واکنش با استفاده از دستگاهHPLC-UV آنالیز شدند. سپس تأثیر تغییرات غلظت اولیه داروها، غلظت کلر و [Fe۲+] و [H۲O۲]، pH و زمان تماس نیز بررسی و مقادیر بهینه برای هریک از پارامترهای موردنظر تعیین شد. سنجش میزان معدنی‌سازی با استفاده از دستگاه TOC Analyzer انجام گرفت.
یافته‌ها: براساس نتایج این تحقیق، شرایط بهینه آزمایش در سوپرکلریناسیون شامل: غلظت اولیه دو دارو ppm۵۰، pH بهینه ۷، غلظت کلر برای حذف فاویپیراویر ppm۱۵۰، غلظت کلر برای حذف هیدروکسی‌کلروکین ppm ۲۰۰ و نیز زمان تماس ۶۰ دقیقه به‌دست آمد. هم‌چنین شرایط بهینه در فرآیند فنتون برای حذف فاویپیراویر شامل: pH برابر ۷، غلظت اولیه mg/l ۵۰، [Fe۲+] برابر mmol/l ۱، میزان [H۲O۲] mmol/l ۳ و زمان تماس ۱۰ دقیقه و برای داروی هیدروکسی‌کلروکین نیز مقادیر pH برابر ۷، غلظت اولیه mg/l ۵۰، [Fe۲+] برابر mmol/l ۰/۵، میزان [H۲O۲] mmol/l ۰/۵ و زمان تماس ۱۰ دقیقه تعیین شد.
استنتاج: آزمایشات انجام شده نشان‌دهنده کارآیی موثر دو فرآیند سوپرکلریناسیون و فنتون در حذف فاضلاب حاوی داروهای فاویپیراویر و هیدروکسی‌کلروکین می‌باشد. کارآیی این روش‌ها در حذف آنتی‌بیوتیک‌هایی با ساختار مشابه و یا افزایش زیست تخریب‌پذیری آن‌ها نیز می‌تواند مورد بررسی قرار گیرد.
mazums.ac.ir