۸ نتیجه برای پره اکلامپسی
زهرا بصیرت ، شهناز برات ، محمود حاجی احمدی ،
دوره ۱۶، شماره ۵۴ - ( ۸-۱۳۸۵ )
چکیده
سابقه و هدف: پره اکلامپسی یکی از شایع ترین و ناشناخته ترین عوارض بارداری است. از آن جایی که نقشbHCG در پاتوفیزیولوژی این بیماری به طور دقیق شناخته نشده است، هدف از این مطالعه، بررسی سطح خونی آن در زنان مبتلا به پره اکلامپسی و مقایسه آن با خانم های باردار سالم می باشد.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر با روش مورد - شاهدی بر روی دو گروه ۴۰ نفری از زنان باردار مبتلابه پره اکلامپسی و زنان باردار سالم با سن حاملگی ترم مراجعه کننده به زایشگاه بیمارستان شهید یحیی نژاد بابل طی سال های ۱۳۸۲ لغایت ۱۳۸۳ انجام شد. سطح سرمی bHCG به روش Radio Immuno Assay در تمام بیماران سنجش شد. زنان دارای دیابت، فشار خون مزمن، چند قلویی و بیماری های داخلی از مطالعه خارج شدند. در آنالیز از آزمون های مجذور کای، آزمون تی، ANOVA، کروسکال والیس (Keruskall-wallis) و من - ویتنی (Mann-whitney) استفاده شد.
یافته ها: میزان سرمی هورمون bHCGدر بیماران پره اکلامپسی ۳۹۸۴۰±۲۴۶۳۰ IU/Lو در افراد سالم IU/L ۲۷۴۶۰±۲۵۸۶۲ بود (P=۰,۰۳۱) در بیماران دارای پره اکلامپسی خفیف (۳۴ نفر) میانگین سطح هورمونی bHCG برابر ۱۶۷۵۸±۳۱۹۹۱ IU/Lو در بیماران مبتلا به پره اکلامپسی شدید (۶ نفر) IU/L ۹۲۵۷±۸۴۳۱۲ بوده است (P<۰.۰۰۰۱).
استنتاج: سطحbHCG در افراد دچار پره اکلامپسی بالاتر از افراد سالم است. با افزایش شدت پره اکلامپسی در بیماران، میزان سرمی bHCG بالاتر می رود. سطح بالای HCG نشانگر پره اکلامپسی شدید و تقویت کننده ارتباط HCG با صدمات جفتی می باشد.
طاهره گلینی مقدم ، نرگس مسلمی زاده ، رضاعلی محمدپور تهمتن ، منصوره حمزه رباطی ،
دوره ۱۸، شماره ۶۵ - ( ۵-۱۳۸۷ )
چکیده
سابقه و هدف: پره اکلامپسی یک اختلال حاملگی است که با افزایش عوارض و مرگ و میر مادری و پره ناتال همراه می باشد. میزان بروز آن ۵ درصد و تحت تاثیر پاریتی، زمینه ژنتیکی و عوامل محیطی می باشد. در حال حاضر تنها راه درمان ختم حاملگی است. استفاده از آنتی اکسیدان ها در پیشگیری از پره اکلامپسی مفید گزارش شده است. این مطالعه برای ارزیابی سطح سرمی سرولوپلاسمین مادری در پره اکلامپسی جهت تعیین تغییرات سطح سرمی سرولوپلاسمین در زنان پره اکلامپتیک نسبت به زنان غیر پره اکلامپتیک انجام می شود.
مواد و روش ها: این تحقیق به روش مورد- شاهد انجام شده است. تعداد نمونه ها ۱۰۰ نفر بوده است که از میان زنان باردار بستری در بخش زنان و زایشگاه بیمارستان امام خمینی (ره) ساری انتخاب شدند. پس از بررسی وجود معیارهای خروج و اخذ رضایت کتبی از بیماران اطلاعات در پرسشنامه تکمیل شد. نمونه خون وریدی جهت سنجش میزان سرولوپلاسمین به آزمایشگاه ارسال شد. آنالیز داده ها با استفاده از آزمون t مستقل انجام گرفت.
یافته ها: متوسط سن حاملگی در گروه مورد و شاهد به ترتیب ۳۶,۱۰±۲.۹۰ و ۳۷.۸۶±۲.۸۲ هفته و متوسط فشار سیستولی به ترتیب ۱۵۳.۴۰±۱۲.۲۲ و ۱۱۲.۵۵±۸.۹۰ میلی متر جیوه و همچنین میزان متوسط سرولوپلاسمین سرم در گروه م ورد نسبت به شاهد به طور چشمگیری بیشتر بود. ۶۳.۳ درصد از زنان گروه مورد در فاز پره اکلامپسی زودرس و ۳۶.۷ درصد در فاز دیررس بسر می بردند، ضمن این که ۲۲ درصد از زنان این گروه سابقه پره اکلامپسی در حاملگی قبلی و ۱۶ درصد سابقه هایپرتانسیون قبل از بارداری داشتند. در گروه مورد ۹۲ درصد زنان دارای میزان سرولوپلاسمین بالاتر از نرمال بودند، در حالی که این رقم در گروه شاهد ۴۲ درصد محاسبه شده است.
استنتاج: متغیرهای توده جرمی بدن، فشار سیستولی، فشار دیاستولی و سرولوپلاسمین دارای تفاوت معنی داری بین دو گروه بودند. افزایش سرولوپلاسمین سرم از حد نرمال می تواند علامتی زودرس از بروز پره اکلامپسی باشد، ضمن این که با شدت پره اکلامپسی نیز رابطه مستقیم دارد.
لیلا حاجی مرادی ، زهرا رحمانی،
دوره ۲۴، شماره ۱۱۸ - ( ۸-۱۳۹۳ )
چکیده
سابقه و هدف: اختلالات افزایش فشار خون در حاملگی شایع هستند و مسئول بسیاری از موارد مرگ مادران باردار میباشند. وجود فشار خون بالا و پروتئینوری و یا ادم در حاملگی بعد از هفته ۲۰ حاملگی را پره اکلامپسی میگویند که با افزایش مورتالیتی مادر و جنین همراه است. در برخی از مطالعات اختلالات پارامترهای آهن و ابنرمالیتیهای هماتولوژیک در پره اکلامپسی گزارش شده است. هم چنین سطوح افزایش یافته فریتین سرم که بازتاب اولیه از وضعیت آهن بدن است در پره اکلامپسی در مقایسه با بارداری طبیعی گزارش شده است. مطالعاتی نیز نتایج متناقضی را گزارش کرده اند.
مواد و روشها: ما در این مطالعه مورد- شاهدی، آهن سرم و پارامترهای آن و اندکس های هماتولوژیک مانند هموگلوبین و هماتوکریت را در بیماران مبتلا به پره اکلامپسی در مقایسه با بارداری های نرمال، بر روی مادران باردار مراجعه کننده به واحد مراقبت های بارداری و بخش زایمان بیمارستان امام خمینی (ره) شهر ساری بررسی کردیم.
یافتهها: سطح سرمی آهن در بیماران پره اکلامپتیک به طور معنیداری بالاتر از بارداری نرمال بوده است (۰۰۱/۰p<). سطح فریتین سرم نیز به طور معنیداری در بیماران پره اکلامپتیک بالاتر بوده است (۰۰۱/۰< p). مقدار TIBC نیز در بیماران پره اکلامپتیک به طور معنیداری پایین تر از بارداری نرمال بوده است (۰۰۱/۰< p). تعداد گلبول قرمز، درصد هماتوکرین و غلظت هموگلوبین در دو گروه تفاوت معنیداری نداشت.
استنتاج: با توجه به یافتههای این مطالعه و مطالعات مشابه قبلی به نظر میرسد که سطح پروفایل آهن شامل سطح آهن سرم، سطح فریتین سرم و میزان اشباع ترانسفرین در بیماران پره اکلامپسی بالاتر از افراد نرمال است.
مریم برزین، زهره غلامی ، علی عرفانی، میلاد بهاری، سیده حورا هاشمی،
دوره ۲۵، شماره ۱۲۴ - ( ۲-۱۳۹۴ )
چکیده
سابقه و هدف: پرهاکلامپسی یکی از مهمترین سندرمهای مربوط به حاملگی است. فشار خون بالا و اکلامپسی و همچنین دیگر عوارض پاتولوژیک جزء عواقب قابل پیشبینی این سندرم در بارداران پرخطر میباشند. خونریزی همراه با عفونت در پرهاکلامپسی از مهمترین عوامل منجر به مرگ در بین بارداران در سراسر دنیا است.تشخیص سریع و به موقع این سندرم مشکل آفرین میتواند به پزشکان در تشخیص و درمان آن کمک شایانی کند.
مواد و روشها: در مطالعه حاضر برای اولین بار در ایران حساسیت و ویژگی روش سونوگرافی داپلر و هم چنین رابطه بین دینامیک عروق شریانی رحمی با میزان بروز پرهاکلامپسی در زنان باردار در معرض خطر بالا ((High Risk بررسی شد که در آن ۱۰۰ زن باردار با دستگاه اولترا سونوگرافی G۵۰ بر اساس معیارهای ورود مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفتند. سپس دادهها وارد SPSS گردیده و حساسیت و ویژگی (PPV،MPV) تعیین گشت.
یافتهها: میانگین سنی بیماران ۱/۴±۲/۲۳ و میانگین BMI بیماران ۴/۵±۲/۲۳ بود. ۴ بیمار (۷/۴ درصد) سابقه پرهاکلامپسی و ۱ بیمار (۱/۱ درصد) سابقه دیابت داشتند. در نهایت ۱۰ نفر از جمعیت مورد مطالعه دچار پره اکلامپسی شدند که ۲ مورد از آنها مبتلا به پرهاکلامپسی شدید و ۸ مورد دیگر به پره اکلامپسی خفیف مبتلا شدند. حساسیت و ویژگی PI (شاخص ضربان) در تریمستر دوم بیشتر از تریمستر اول و حساسیت و ویژگی RI (شاخص مقاومت) در تریمستر دوم بیشتر از تریمستر اول بود.
استنتاج: نتایج حاکی از اثر بخشی روش سونوگرافی داپلر به عنوان متدی استاندارد در تشخیص پرهاکلامپسی در بارداریهای پر خطر بوده است. علاوه بر آن لازم است که مطالعه در جمعیتهای مختلف مورد بررسی قرار بگیرد تا قادر به عمومیت بخشیدن آن باشیم.
آویده معبودی، شبنم میلانی،
دوره ۲۶، شماره ۱۳۷ - ( ۳-۱۳۹۵ )
چکیده
بیماریهای پریودنتال یکی از شایعترین بیماریهای مزمن عفونی در انسان هستند. در سالهای گذشته رابطه بین پریودنتیت و بیماریهای سیستمیک هم چون بیماریهای قلبی- عروقی، مشکلات دوره بارداری، دیابت، سکته مغزی و بیماریهای تنفسی شناخته شده است. از مشکلات دوره بارداری میتوان زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد، محدودیت رشد و پرهاکلامپسی را نام برد. مطالعات متعددی به بررسی رابطه پرهاکلامپسی و بیماری پریودنتال پرداختند. در این مطالعه به مرور مطالعات انجام شده در زمینه ارتباط بیماریهای پریودنتال با پره اکلامپسی پرداخته میشود.
فاطمه لالوها، سمیرا باقری وند، عزت السادات حاج سید جوادی، فاطمه حاج منوچهری، آمنه باریکانی ،
دوره ۲۶، شماره ۱۴۵ - ( ۱۱-۱۳۹۵ )
چکیده
سابقه و هدف: اختلالات فشارخون بارداری یکی از مسائل مهم در زمینه زنان و زایمان است. تا به امروز مطالعات کمی بر روی سطح تروپونین I در زنان باردار مبتلا به پره اکلامپسی انجام شده که نتایج حاصل از این مطالعات قطعی نیست. در این مطالعه به مقایسه سطح تروپونین I در بیماران مبتلا به پره اکلامپسی شدید، پره اکلامپسی خفیف، فشار خون بالا و فشار خون طبیعی پرداخته شد.
مواد و روشها: در یک مطالعه مورد شاهدی، چهار گروه از زنان باردار مبتلا به پره اکلامپسی خفیف، پره اکلامپسی شدید، فشار خون بارداری و نرمال (۳۵ نفر در هر گروه) مراجعه کننده به مرکز کوثر قزوین در فاصله سال های ۹۳ و ۹۴ مورد بررسی قرار گرفتند و سطح تروپونین I آن ها اندازهگیری شد. داده ها با نرمافزار آماری SPSS۱۹ و با به کارگیری آزمون های انووا، کای دو، تی تست آنالیز شد.
یافتهها: میانگین سنی کلیه بیماران ۶/۶±۱/۲۹ سال بود. سطح تروپونین I در گروههای پره اکلامپسی خفیف، فشار خون بارداری و فشار خون نرمال کم تر از ng/ml ۰۱/۰ بود و فقط یک مورد در پره اکلامپسی شدید، بالا بود (۱۵/۰) که تفاوت بین گروهها معنیدار نبود (۴/۰p=).
استنتاج: سطح تروپونین I در گروه های مختلف فشار خون بارداری تفاوتی ندارد و نمی توان از آن به عنوان معیار ارزیابی خطر ابتلا به فشار خون بارداری و پره اکلامپسی و اکلامپسی استفاده نمود.
زهرا کمالی، مهین تفضلی، مهدی ابراهیمی، محمدعلی حسینی، آزاده ساکی، محمدرضا فیاضی بردبار، آلا صابر محمد، زهرا محبی دهنوی،
دوره ۲۸، شماره ۱۶۶ - ( ۸-۱۳۹۷ )
چکیده
سابقه و هدف: زنان پرهاکلامپسی، مستعد ابتلا به اختلال استرس پس از ضربه زایمان، میباشند. با توجه به جایگاه رفیع سلامت معنوی در حوزه بهداشت و سلامت، و همچنین اهمیت زیاد اختلالات بعد روان و در رأس آنها استرس، اضطراب و افسردگی در روند درمان، مطالعه حاضر با هدف مقایسه سلامت معنوی و استرس ادراک شده، در زنان پره اکلامپسی مبتلا و غیر مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه زایمان، انجام پذیرفت.
مواد و روشها: این مطالعه توصیفی-تحلیلی، بر روی ۲۷۸ زن چند زا با سن بارداری ۴۰-۳۶ هفته، مبتلا به پرهاکلامپسی و بستری در بیمارستانهای دولتی شهر مشهد، در سال ۱۳۹۶ پرداخته شد. گردآوری دادهها با پرسشنامههای اختلال استرس پس از ضربه زایمان (PPQ)، اختلال استرس پس از ضربه (PCL)، داس ۲۱ و سلامت معنوی پولوتزین و الیسون انجام گردید. دادهها با نرمافزار SPSS نسخه ۱۶، وآزمونهای آماری تی مستقل، من ویتنی و اسپیرمن بررسی شدند و سطح معنیداری ۰۵/۰>p در نظر گرفته شد.
یافتهها: در بین بیماران ۶۸ نفر (۲۶ درصد)، مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه زایمان بودند که بین اختلال استرس پس از ضربه زایمان، با سلامت معنوی (۰۳۰/۰= p)، افسردگی (۰۰۱/۰= p)، استرس (۰۰۰/۰= p) و اضطراب (۰۰۰/۰= p)، در دو گروه مبتلا و غیر مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه زایمان، ارتباط آماری معنی دار بوده است.
استنتاج: سلامت معنوی پایین، افسردگی، اضطراب و استرس پس از زایمان، زنان مبتلا به پره اکلامپسی را، بیشتر مستعد ابتلا به اختلال استرس پس از ضربه زایمان میکند.
فاطمه قاسم زاده، زهرا رحمانی، سعید عابدیان کناری، لیلا سرپرست،
دوره ۲۹، شماره ۱۷۸ - ( ۸-۱۳۹۸ )
چکیده
سابقه و هدف: پره اکلامپسی بیماری چند ارگانی است که عامل مهم مرگ مادر و جنین است. از بین رفتن تحمل سیستم ایمنی مادر نسبت به آنتی ژن های جنینی و جفتی، جهت بروز بیماری ذکر شده است. یکی از فاکتورهای ایمنی HLA-G است. مطالعه حاضر به ارتباط سطوح HLA-G با بروز و شدت پرهاکلامپسی در افراد باردار در ۳ ماهه سوم بارداری (تریمستر سوم) می پردازد.
مواد و روشها: این مطالعه مورد شاهدی در زنان باردار مراجعهکننده به بیمارستان امام خمینی و کلینیک فوق تخصصی باغبان شهر ساری در سال های ۹۵-۹۴ انجام شد. ۷۱ باردار (تریمستر سوم) پس از کسب معیارهای ورود، به دو گروه زنان مبتلا به پرهاکلامپسی(۳۴ نفر) و گروه شاهد (سالم از نظر پرهاکلامپسی) ۳۷ نفر، تقسیم شدند. در هر دو گروه اطلاعات دموگرافیک و فشارخون، آزمایشات دوران بارداری و پرهاکلامپسی ثبت شد. سپسcc ۵ خون از هر بیمار جمعآوری و HLA-G اندازهگیری شد.
یافتهها: میانگین سطح سرمی HLA-G در گروه مبتلا( ng/L۱۸/۰ ± ۵۸/۰) به شکل معنیداری از افراد سالم (ng/L۴۵/۰ ± ۷۸/۰) کمتر بود (۰۲/۰P=). همچنین میانگین HLA-G در افراد مبتلا به پرهاکلامپسی خفیف به شکل معنیداری از افراد مبتلا به نوع شدید، بیشتر بود (۰۴/۰ P=).
استنتاج: با توجه به نتایج مطالعه ما و مطالعات مشابه، به نظر می رسد یکی از عوامل موثر در ایجاد و پیشرفت پرهاکلامپسی، کاهش تولید HLA-G در بارداری است که این موضوع می تواند ناشی از اختلال در بیان ژن باشد. بنابراین بررسی HLA-G در جهت پیشگیری از پره اکلامپسی قابل توجه است.