یحیی صالح طبری، ام البنین بخشی، عباس محمدپور، وحید حسینی، حامد حقی امینجان، محمد شکرزاده،
دوره ۲۷، شماره ۱۵۷ - ( ۱۱-۱۳۹۶ )
چکیده
سابقه و هدف: سرطان معده، دومین علت شایع مرگ و میر ناشی از بدخیمی‌‌ها در سراسر جهان بوده و علیرغم پیشرفت‌های زیاد در درمان حتی در موارد قابل جراحی، شانس زنده ماندن بسیار پایین می‌باشد. داشتن استعداد ژنتیکی نقش مهمی در پیشرفت سرطان معده دارد. پلی مورفیسم ژن NAD(P)H Quinone dehydrogenase ۱ (NQO۱) ، می‌تواند بر فعالیت این ژن و در نتیجه استعداد ابتلا به سرطان معده تاثیرگذار باشد. هدف این مطالعه، تعیین اثر پلی مورفیسم ژن NQO۱بر روی سرطان معده می‌باشد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مورد – شاهدی تعداد۱۰۰فرد مبتلا به سرطان معده و ۱۰۰فرد سالم از نظر پلی مورفیسم در ناحیه C> T ۶۰۹ پروموتورژن NQO۱ مورد ارزیابی قرارگرفت. DNA ژنومی افراد مورد مطالعه از سلول‌های سفید خون محیطی استخراج شده و با استفاده از روش RFLP-PCR به بررسی ژنوتیپی درناحیه C> T ۶۰۹ پروموتور ژن NQO۱ در دو گروه پرداخته شد. آنالیز آماری، با استفاده از نرم افزار Medcalc نسخه ۹، صورت پذیرفت.
یافته‌ها: این مطالعه نشان میدهدکه غربالگری پلی مورفیسم ژن NQO۱ (C> T ۶۰۹) نمی‌تواند به عنوان یک نشانگر مفید در تعیین حساسیت فردی به سرطان معده و کمک به راهکارهای پیشگیری ودرمانی در افراد مستعد مورد استفاده قرار گیرد.
استنتاج: این مطالعه نشان میدهدکه غربالگری پلی مورفیسم ژن NQO۱ (C> T ۶۰۹) نمی تواند به عنوان یک نشانگرمفیددرتعیین حساسیت فردی به سرطان معده وکمک به راهکارهایپیشگیری ودرمانی درافرادمستعدمورد استفاده قرارگیرد.
mazums.ac.ir