سابقه و هدف: از جمله عوامل مرتبط با سکته مغزی، آنتی بادی ضد فسفولیپید در سرم خون مبتلایان می باشد. در سال های اخیر علاوه بر آنتی بادی ضد کاردیولیپین (aCL)، آنتی بادی ضد دیگر فسفولیپیدها(aPL) نیز به عنوان عوامل مستعد کننده سکته مغزی شناخته شده اند. در مطالعه حاضر علاوه بر بررسی شیوع آنتی بادی های aCL وaPL ، نوع آنتی بادی(IgM , IgG) نیز در بیماران مبتلا به سکته مغزی زیر ۴۵ سال بررسی شده است.
مواد و روش ها: در یک مطالعه توصیفی از بیماران دچار سکته مغزی زیر ۴۵ سال مراجعه کننده به بیمارستان الزهرا (س) اصفهان، سطح آنتی بادی های aCL(IgM , IgG) و aPL اندازه گیری شد. سپس خصوصیات بالینی، آزمایشگاهی و دموگرافیک بیماران با تیتر بالاتر از نرمال مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: از میان ۱۱۴ بیمار، ۲۳ نفر (۱۹,۶ درصد تیترهای IgM-IgG از aCL یا aPL بالاتر از نرمال داشتند. از این تعداد ۱۸ نفر (۳/۱۵ درصد) تیتر aCL بالاتر از نرمال داشتند. ۷ نفر از بیماران، مرد و ۱۶ نفر، زن بودند. تیتر بالاتر از نرمال aCL از نوع IgM و IgG به ترتیب در ۱۵ نفر (۲/۶۵ درصد) و ۸ نفر (۷/۳۴ درصد) و aPL از نوع IgM و IgG به ترتیب در ۱۹ نفر (۶/۸۲ درصد) و ۶ نفر (۲۶ درصد) به دست آمد. در ۵ نفر از بیماران (۲۱ درصد) تیترآنتی بادی های غیر کاردیولیپینی، بالاتر از نرمال بود aPL) بالاتر از نرمال و تیتر aCL در حد نرمال بود). سکته مغزی آمبولیک و ترومیوتیک به ترتیب در ۷ و ۱۶ بیمار دیده شد. سابقه سکته مغزی قبلی در ۷ بیمار وجود داشت. درگیری دریچه ای قلبی نیز در ۴۷ درصد بیماران دیده شد.
استنتاج: نتایج نشان می دهد که در ایران تیتر آنتی بادی ضد فسفولیپید در درصد قابل توجهی از بیماران زیر ۴۵ سال با سکته مغزی، بالاتر از نرمال بوده و نزدیک به ۲۰ درصد بیماران، تیترآنتی بادی های غیرکاردیولیپینی بالاتر از نرمال دارند. تیتر بالای IgM در درصد بیش تری از بیماران (که مطابق با دیگر تحقیقات در کشورهای توسعه نیافته مانند هند بود) را می توان به عواملی چون عفونت ها و توکسین ها که به عنوان افزایش دهنده حاد تیتر IgM مطرح هستند و در این کشورها بیش تر یافت می شوند، نسبت داد که خود نیاز به مطالعات بیش تر دارد.