مهسا پورعیدی، زینت حیدرنیا کلاتی، سید حسین ابطحی ایوری، معصومه فانی، مریم مقیمیان،
دوره ۳۰، شماره ۱۸۶ - ( ۴-۱۳۹۹ )
چکیده
سابقه و هدف: مورفین به عنوان یک ترکیب اپیوئیدی تاثیرات مختلف و گاه متضادی بر روند حافظه و یادگیری دارد. بستن مجرای صفراوی باعث کلستاز می‌شود که عملکرد کبد را مختل می‌کند. مشخص شده است که سیستم‌های اپیوئیدی در کلستاز نیز نقش دارند. لذا هدف از این مطالعه بررسی اثر احتمالی مورفین بر حافظه موش‌های کلاستاتیک می‌باشد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی تجربی، مدل کلاستاز در موش‌های صحرایی نر نژاد ویستار (با وزن ۲۵۰-۲۰۰ گرم) توسط بستن مجرای صفراوی (BDL) القا شد. مورفین (۴ و mg/kg ۶ ، داخل صفاقی)، نالوکسان (۶/۰ و mg/kg ۸/۰ ، داخل صفاقی) و مورفین + نالوکسان در گروه‌های مختلف به حیوانات تزریق شدند. حافظه اجتنابی غیرفعال در روز ۷ بعد از BDL توسط تست شاتل باکس ارزیابی شد. نتایج توسط نرم افزار آماری PRISM و آزمون ANOVA آنالیز شدند.
یافته‌ها: تزریق نالوکسان (۶/۰ و mg/kg ۸/۰)، ۳۰ دقیقه قبل از آزمون، در دستیابی به حافظه موش‌های کلاستاز شده تغییر معنی‌داری نسبت به گروه BDL نشان نداد، در حالی که تزریق مورفین (۴ و mg/kg ۶) در زمان تاخیر در ورود به جعبه تاریک افزایش معنی‌داری نشان داد (۰۵/۰< P). همچنین تزریق یک دوز نالوکسان (mg/kg ۶/۰ ، داخل صفاقی) ۱۵ دقیقه قبل از تزریق یک دوز مورفین (mg/kg ۶) باعث افزایش معنی‌داری در حافظه اکتسابی در روزهای ۷ بعد از BDL شد(۰۰۰۱/۰P<).
استنتاج: با توجه به داده‌ها احتمال داده می‌شود، مورفین اثرمحافظتی بر روی تخریب حافظه ناشی از کلاستاز داشته باشد.
mazums.ac.ir