دوره 31، شماره 205 - ( بهمن 1400 )                   جلد 31 شماره 205 صفحات 108-102 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Rezaei Taleshi F, Elyassi Gorji1 N, Salehabadi N, Ronaghi H, Mousavi J. Prevalence of Temporomandibular Disorders and its Relationship with Demographic Variables, Previous Orthodontic Treatment, and Mandibular Mobility in Patients Attending Sari Dental School Clinic. J Mazandaran Univ Med Sci 2022; 31 (205) :102-108
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-16781-fa.html
رضایی طالشی فاطمه، الیاسی گرجی نادیا، صالح آبادی نگاره، رونقی هدیه، موسوی جابر، ابراهیمی ساروی محمد. شیوع اختلالات تمپورومندیبولار (TMD ) و ارتباط آن با متغیرهای دموگرافیک، سابقه درمان ارتودنسی و مندیبولار موبیلیتی در بیماران مراجعه کننده به کلینیک دانشکده دندانپزشکی ساری. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1400; 31 (205) :102-108

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-16781-fa.html


چکیده:   (2096 مشاهده)
سابقه و هدف: در این پژوهش، میزان شیوع TMD و ارتباط آن با متغیرهای دموگرافیک، سابقه درمان ارتودنسی و مندیبولار موبیلیتی در بیماران مراجعه‌کننده به کلینیک دانشکده دندانپزشکی ساری مورد ارزیابی قرارگرفته ‌است.
مواد و روشها: در مطالعه‌ی مقطعی حاضر، 68 نفر از بیماران مراجعه‌کننده به کلینیک دانشکده دندانپزشکی ساری انتخاب شدند. اطلاعات به روش مصاحبه شفاهی و معاینات بالینی جمع‌آوری گردید و ارتباط بین TMD و متغیرهای مورد نظر با استفاده از SPSS V.22 و آزمون‌های chi-square و fisher مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
یافتهها: 75 درصد (51 نفر) از جمعیت مورد مطالعه (35/3 درصد مرد و 64/7 درصد زن) دچار TMD بودند. از این میان، 14 نفر سابقه درمان ارتودنسی داشتند و 34 نفر از آنها واجد درآمدی کمتر از 1 میلیون تومان در ماه بودند، همچنین 49 نفر از آنها شهرنشین بودند. میزان حداکثر باز شدگی دهان نیز در افراد فاقد TMD، 7± 44/52 میلیمتر گزارش شد که به لحاظ آماری فاقد سطح معنیداری میباشد (0/84=P). همچنین علی‌رغم بیش‌تر بودن حداکثر میزان جابجایی لترالی فک پایین به سمت راست (0/2=P) و چپ (0/84=P). در افراد فاقد TMD، این ارتباط نیز به لحاظ آماری معنادار نمیباشد.
استنتاج: سابقه درمان ارتودنسی می‌تواند در ایجاد TMD تاثیرگذار باشد و همچنین بهبود وضعیت اقتصادی، پیگیری بیش‌تر بیمار را در پی دارد که همین امر از ابتلا و پیشرفت TMD در بیماران می‌کاهد؛ ولی این ارتباط با سایر متغیرها معنادار نبوده است.
متن کامل [PDF 571 kb]   (711 دریافت)    
نوع مطالعه: گزارش کوتاه | موضوع مقاله: دندانپزشکی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb