دوره 32، شماره 209 - ( خرداد 1401 )
جلد 32 شماره 209 صفحات 205-200 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Gheshlaghi F, Hashemi H, Haddad S, Meamar R. Epidemiological Study of Patients Poisoned by Poisonous Plants in Isfahan. J Mazandaran Univ Med Sci 2022; 32 (209) :200-205
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-17308-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-17308-fa.html
قشلاقی فرزاد، هاشمی هادی، حداد شادی، معمار رخساره. بررسی اپیدمیولوژیک بیماران مسموم با گیاهان سمی در اصفهان. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1401; 32 (209) :200-205
چکیده: (3092 مشاهده)
سابقه و هدف: امروزه با توجه به در دسترس بودن گیاهان در محیط وافزایش مصرف آن‌ها به قصد درمان، مسمومیت‌های گیاهی افزایش یافته است. لذا با توجه به موقعیت جغرافیایی اصفهان و عدم انجام پژوهشی در این خصوص، نیاز به مطالعه ای با معرفی انواع مسمومیت با گیاهان راکاملا توجیه می‌کرد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی و توصیفی داده‌های بیماران مسموم با گیاهان سمی بیمارستان خورشید اصفهان (مرکز ارجاعی مسمومین استان اصفهان) در طی سال‌های 1398- 1389 جمع‌آوری شد. اطلاعات دموگرافیک، بالینی، پاراکلینیکی و درمانی بررسی شدند.
یافته‌ها: در72 بیمار با مسمومیت گیاهی، شایع‌ترین عامل مسمومیت، گیاهان ناشناخته (29 درصد) و بعد از آن مسمومیت با دانه کرچک (22/2 درصد) و داتوره (16/6 درصد) بود. عمده بیماران مرد بودند (60 درصد) و بیش‌ترین میزان مسمومیت در بازه سنی 39-20 سال بود. مسمومیت آگاهانه اغلب با داتوره (46/7 درصد) و در گروه سنی 19-10 سال و مسمومیت تصادفی بیش‌تر با گیاهان ناشناخته (34/1 درصد) و در گروه سنی 9-0 سال گزارش شد. مسمومیت به قصد درمان اغلب با گیاهان ناشناخته و دانه کرچک (61/6درصد) بود. مسمومیت به قصد خودکشی با خرزهره (66/7 درصد) رخ داده بود. در زمان بستری بیماران مسموم با داتوره، اغلب تاکی کاردی (58 درصد) و مردمک های میدریاز (91 درصد) داشتند. در بیماران مسموم با دانه کرچک، علایم غالبا گوارشی و شامل تهوع و استفراغ (94 درصد) بود. اکثر بیماران در فاصله کم‌تر از 24 ساعت مرخص شده بودند. هیچکدام از بیماران نیاز به تجویز آنتی دوت و اینتوبیشن نداشتند و همه بیماران با اقدامات حمایتی و بهبودی کامل مرخص شدند.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی و توصیفی داده‌های بیماران مسموم با گیاهان سمی بیمارستان خورشید اصفهان (مرکز ارجاعی مسمومین استان اصفهان) در طی سال‌های 1398- 1389 جمع‌آوری شد. اطلاعات دموگرافیک، بالینی، پاراکلینیکی و درمانی بررسی شدند.
یافته‌ها: در72 بیمار با مسمومیت گیاهی، شایع‌ترین عامل مسمومیت، گیاهان ناشناخته (29 درصد) و بعد از آن مسمومیت با دانه کرچک (22/2 درصد) و داتوره (16/6 درصد) بود. عمده بیماران مرد بودند (60 درصد) و بیش‌ترین میزان مسمومیت در بازه سنی 39-20 سال بود. مسمومیت آگاهانه اغلب با داتوره (46/7 درصد) و در گروه سنی 19-10 سال و مسمومیت تصادفی بیش‌تر با گیاهان ناشناخته (34/1 درصد) و در گروه سنی 9-0 سال گزارش شد. مسمومیت به قصد درمان اغلب با گیاهان ناشناخته و دانه کرچک (61/6درصد) بود. مسمومیت به قصد خودکشی با خرزهره (66/7 درصد) رخ داده بود. در زمان بستری بیماران مسموم با داتوره، اغلب تاکی کاردی (58 درصد) و مردمک های میدریاز (91 درصد) داشتند. در بیماران مسموم با دانه کرچک، علایم غالبا گوارشی و شامل تهوع و استفراغ (94 درصد) بود. اکثر بیماران در فاصله کم‌تر از 24 ساعت مرخص شده بودند. هیچکدام از بیماران نیاز به تجویز آنتی دوت و اینتوبیشن نداشتند و همه بیماران با اقدامات حمایتی و بهبودی کامل مرخص شدند.
نوع مطالعه: گزارش کوتاه |
موضوع مقاله:
اپیدمیولوژی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
