Bamdadian T, Ebrahimi Saravi M, Sobouti F, Jannati P, Cheperli S, Yazdani Charati J et al . Comparing Marginal Fit and Marginal Gap between Sholder Bevel and 135° Finish Line Designs in Posterior Metal Ceramic Restoration Crowns. J Mazandaran Univ Med Sci 2019; 29 (180) :68-76
URL:
http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-11437-fa.html
بامدادیان تهمینه، ابراهیمی ساروی محمد، ثبوتی فرهاد، جنتی پویا، چپرلی سحر، یزدانی چراتی جمشید و همکاران.. مقایسه تراش های شولدربول و ۱۳۵ درجه از نظر مارژینال فیت و مارژینال گپ در روکش های متال سرامیک خلفی. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1398; 29 (180) :68-76
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-11437-fa.html
چکیده: (3318 مشاهده)
سابقه و هدف: یکی از مهمترین چالشهای دندان پزشکان، تحویل روکشی با مارژینال فیت و مارژینال گپ مناسب به بیمار است. تراش ۱۳۵ درجه مزایایی چون سهولت تکنیکی و ثبت مناسب خط خاتمه تراش را دارد. علیرغم این مزایا، تحقیقات چندانی بر روی این نوع تراش انجام نشده است. این مطالعه با هدف مقایسه تراش ۱۳۵ درجه با شولدر بول از نظر تطابق، انجام پذیرفت.
مواد و روشها: این مطالعه نیمه تجربی، بر روی دو دندان مولر اول مندیبل با نسج تاجی سالم و اندازه مشابه، تراش شولدر بول و تراش ۱۳۵ درجه انجام شد. از هر دو دندان قالب تهیه و روی هر دای،۳۱ عدد روکش ساخته شد. نمونههای آغشته به fit checker توسط universal testing machine تحت نیروی ۴۰ نیوتن به مدت ۳ دقیقه قرار گرفتند و زیر لوپ با بزرگنمایی ۴۰ برابر در سه نقطه از هر بعد اندازهگیری و ثبت شد. جهت آنالیز دادهها و مقایسه تطابق تراشها از آزمونهای آماری Kolmogorov-Smirnov و Wilcoxon در SPSS version24 استفاده گردید و در محاسبات، ۰۵/۰ P≤ معنیدار در نظر گرفته شد.
یافتهها: میانگین مارژینال فیت در تراش شولدر بول ۰۹۰۷/۵۵ میکرون و در تراش ۱۳۵ درجه میزان آن ۲۵۸۷/۵۵ میکرون به دست آمد. در مورد مارژینال گپ، برای تراش شولدر بول ۷۲۴۵/۱۹ میکرون و برای تراش ۱۳۵ درجه ۹۷۴۵/۰ میکرون حاصل شد.
استنتاج: لذا جهت کاربرد این دو خط تراش، تراش ۱۳۵ درجه نسبت به شولدر بول کارایی کلینیکی بهتری میتواند داشته باشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
دندانپزشکی