عبدی زینب، عزیزیان محمد، عباسی ناصر، دارابی اتوسا، ابدال خدیجه. ارزیابی بازسازی حفره دندانی موش صحرایی با داربست استخوانی سنتزشده از روش خشک کردن انجمادی آلوژن با و بدون سیمواستاتین. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1400; 31 (203) :1-10
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-16804-fa.html
چکیده: (1955 مشاهده)
سابقه و هدف: امروزه درمان ایمپلنت، از پرطرفدارترین درمانهای دندانپزشکی است.برای داشتن یک درمان ایمپلنت موفق با طول عمربالا، حضور مقدار کافی از استخوان در ناحیه مورد نظر اهمیت دارد. با توجه به اثرات مثبت داروی سیمواستاتین در استخوانسازی، این مطالعه با هدف مقایسه اثر داربست استخوانی سنتزشده از روش خشککردن انجمادی آلوگرفت به تنهایی و آغشته به سیمواستاتین در ساکت دندان کشیده شده موش صحرایی انجام گرفت.
مواد و روشها: این مطالعه تجربی از نوع مداخلهای بر روی 72 موش نر نژاد ویستار با وزن 300 گرم انجام شد. سپس موشها بهصورت تصادفی به دو گروه مساوی(کنترل و مداخله) تقسیم شدند و پس از کشیدن دندان سانترال چپ فک بالا، استخوان خشکشده فریز شده آلوگرفت به تنهایی و آغشته به سیمواستاتین در ساکت دندان گروههای مورد مطالعه(کنترل و مداخله) قرار داده شد و بعد از 4 هفته و سپس 8 هفته استئوژنزیس، التهاب و بافت گرانوله، در هر 4 گروه ارزیابی شد. دادهها، توسط آزمون ANOVA و Tukey و 22SPSS تحلیل شدند.
یافتهها: پس از بررسی نمونههای میکروسکوپی، میزان استخوانسازی در بین گروههای مداخله(FDBA با سیمواستاتین و FDBA به تنهایی) در هفته چهارم و هشتم تفاوت معنیداری داشت(0/001=P). در هفتههای چهارم و هشتم میزان التهاب در گروه مداخله(FDBA با سیمواستاتین) کمتر از گروه کنترل بود که تفاوت آن معنیدار بود(0/001P<) و در هفته چهارم و هشتم میزان بافت گرانوله در موشهای گروه مداخله(FDBA با سیمواستاتین) کمتراز گروه مداخله(FDBA) بود(0/05P<).
استنتاج: با توجه به یافتههای مطالعه حاضر، سیمواستاتین میتواند میزان استخوانسازی را بهطور معنیداری افزایش دهد، همچنین اثربخشی آن در کاهش التهاب و کاهش بافت گرانوله نیز دیده شد.
نوع مطالعه:
پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
دندانپزشکی