دوره 32، شماره 209 - ( خرداد 1401 )                   جلد 32 شماره 209 صفحات 199-194 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Shahba M, Daneshvar P, Ghaedamini A, Ghaedamini H. Comparative Study of Complications After Early and Late Cranioplasty in Kerman Shahid Bahonar Hospital, 2015-2018: A Retrospective Cohort Study. J Mazandaran Univ Med Sci 2022; 32 (209) :194-199
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-17107-fa.html
شهبا محسن، دانشور پیمان، قائدامینی علی رضا، قائدامینی حسین. بررسی مقایسه ای بروز عوارض بعد از جراحی کرانیوپلاستی زودرس و تاخیری در بیمارستان شهید باهنر کرمان (1397-1394) : یک مطالعه همگروهی گذشته نگر. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1401; 32 (209) :194-199

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-17107-fa.html


چکیده:   (2062 مشاهده)
سابقه و هدف: عمل جراحی کرانیوپلاستی شامل استفاده از فلپ جمجمه اتولوگ بیمار جهت بازسازی بافت استخوانی جمجمه می‌باشد ودر برخی موارد بعد از جراحی کرانیکتومی دکمپرسیو، اندیکاسیون دارد. طبق پژوهشهای قبلی به نظر میرسد بروز عوارض بعد از کرانیوپلاستی با زمان انجام آن مرتبط باشد. این پژوهش با هدف مقایسه عوارض کرانیوپلاستی زودرس (EC) و تاخیری (LC) در بیماران جراحی کرانیکتومی در بیمارستان شهید باهنر کرمان از سال 1394 تا 1397 اجرا شد.
مواد و روشها: این مطالعه کوهورت گذشتهنگر به روش پرونده خوانی اجرا شد. با همسانسازی از نظر سن و جنسیت، نمونههای دو گروه EC (45 نفر) و LC (46) انتخاب و از نظر فراوانی بروز عوارض بعد از عمل کرانیوپلاستی مقایسه شدند. آنالیز دادهها با نرمافزار25 SPSS انجام شد.
یافتهها: دو گروه از نظر سن (0/846P=) و جنسیت (0/185P=) تفاوت آماری معنیدار نداشتند و شایعترین اندیکاسیون کرانیکتومی در آنها خونریزی ساب دورال بود. ارتباطی بین نوع تشخیص منجر به کرانیکتومی با نوع کرانیوپلاستی یافت نشد (0/493=P). و گروه از نظر نمره مقیاس کمای گلاسکو (GCS) قبل از عمل (0/841P=) و بعد از عمل (0/148P=) تفاوت نداشتند و از نظر فراوانی بروز عوارض مشابه بودند(0/05P>)، که شامل هماتوم (3 مورد در هر دو گروه)، هیدروسفالی (2 مورد در گروه EC و یک مورد در گروه LC) و اختلال در ترمیم زخم (دو مورد در گروه EC) بود.
استنتاج: به نظر میرسد جراحان مغز و اعصاب میتوانند هر یک از دو رویکرد EC و LC را متناسب با شرایط بیمار بهکار ببرند.
 
متن کامل [PDF 1110 kb]   (1101 دریافت)    
نوع مطالعه: گزارش کوتاه | موضوع مقاله: جراحي مغز و اعصاب

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb