Khorsandi L, Heidari-Moghadam A, Bijan Nejad D, Orazizadeh M, Nejaddehbashi F, Asadi-Fard Y. Effect of a 3D Scaffold of Decellularized Rat Stomach Tissue on The Function of Insulin-Producing Cells (MIN6). J Mazandaran Univ Med Sci 2023; 33 (1) :1-10
URL:
http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-20143-fa.html
خرسندی لعیاسادات، حیدری مقدم عباس، بیژن نژاد داریوش، اوراضی زاده محمود، نژاددهباشی فرشته، اسدی فرد یوسف. اثر داربست سهبعدی حاصل از بافت سلولزدایی شدهی معدهی رت بر عملکرد سلولهای انسولینساز MIN6. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1402; 33 (1) :1-10
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-20143-fa.html
چکیده: (1304 مشاهده)
سابقه و هدف: دیابت نوع یک (T1D) نوعی بیماری وابسته به انسولین است که در نتیجه تخریب سلولهای بتای جزایر پانکراس ایجاد میشود. هدف اصلی این مطالعه تعیین اثرات ماتریکس سلولزدایی شده معده (DSM) بر عملکرد سلولهای MIN6 (یک ردهی سلولی بتا) بود.
مواد و روشها: در این تحقیق آزمایشگاهی، معدهی موشهای بزرگ آزمایشگاهی نژاد Wistar با سدیم دودسیل سولفات (SDS و Triton X-100) سلولزدایی شدند. داربستهای سلولزدایی شده توسط تکنیکهای بافتی و رنگآمیزی H&E، DAPI و میکروسکوپ روبشی (SEM) ارزیابی شدند. پس از کشت سلولهای MIN6 روی DSM، تست چالش ترشح گلوکز و بیان mRNA ژنهای مرتبط با انسولین برای ارزیابی عملکرد سلولها اجرا شد.
یافتهها: اجزای اصلی DSM مانند کلاژنها و گلیکوزآمینوگلیکانها پس از سلولزدایی باقی ماندند. علاوه بر این، DNA باقیمانده بسیار کم بود و DSM ریزمحیط خارج سلولی ایده ال برای سلولهای MIN6 فراهم کرد. تست چالش ترشح گلوکز نشان داد که سلولهای کشت داده شده در DSM نسبت به کشت دوبعدی، انسولین بیشتری ترشح میکنند. بیان ژنهای خاص مرتبط با انسولین، مانند Pdx-1، INS، MAF-A و Glut-2 در داربست سلولریزی شده بهطور قابل توجهی، بیشتر از سلولهای کشتشده در شرایط دوبعدی بود.
استنتاج: این نتایج در مجموع نشان داده است که DSM داربست مناسبی برای تثبیت جزایر مصنوعی پانکراس است.
نوع مطالعه:
پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
آناتومي