دوره 35، شماره 244 - ( اردیبهشت 1404 )                   جلد 35 شماره 244 صفحات 41-27 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Al-Atwan M A A, Khalafi M, Habibi Maleki A. Effect of High-Intensity Interval Training and Alternate-Day Fasting on Angiogenic Protein Expression in Visceral Adipose Tissue of Rats Fed a High-Fat, High-Fructose Diet. J Mazandaran Univ Med Sci 2025; 35 (244) :27-41
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-21365-fa.html
ال عطوان مسلم عقیل عبدالواحد، خلفی موسی، حبیبی ملکی عارف. تأثیر تمرین تناوبی با شدت زیاد (HIIT) و روزه داری یک روز در میان (ADF) بر بیان پروتئین های آنژیوژنزی بافت چربی احشایی رت های تحت تغذیه با رژیم غذایی پرچرب و پر فروکتوز. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1404; 35 (244) :27-41

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-21365-fa.html


چکیده:   (304 مشاهده)
سابقه و هدف: در چاقی، بافت چربی دچار التهاب و آنژیوژنز (رگ زایی) نابجا میشود. فعالیت ورزشی و رژیم غذایی از راهبردهای مقابلهای با چاقی هستند. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر تمرین تناوبی با شدت زیاد (HIIT) و روزه داری یک روز در میان (ADF) بر محتوای پروتئینهای آنژیوژنزی بافت چربی احشایی رتهای تحت تغذیه با رژیم غذایی پرچرب و پر فروکتوز (HFFD)، انجام پذیرفت.
مواد و روشها: جهت انجام این پژوهش تجربی، 40 رت اسپراگ داولی به طور تصادفی به پنج گروه هشت‌تایی، رژیم غذایی استاندارد (ConHFFD، HFFD+HIIT، HFFD+ADF و HFFD+HIIT+ADF، تقسیم شدند. تمرین HIIT پنج روز در هفته و در 7 تناوب 4 دقیقه ای با شدت 90 - 85 درصد حداکثر سرعت (Smax) و تناوبهای استراحتی 2 دقیقهای با 50 درصد Smax انجام شد. ADF نیز به صورت یک روز در میان اجرا میشد. بیان پروتئینی عامل رشد اندوتلیال عروقی آ (VEGF-A) و عامل مشتق از اپیتلیوم رنگدانه ای (PEDF) با تکنیک وسترن بلات ارزیابی شد. از t مستقل، ANOVA و آزمون تعقیبی توکی برای تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شد.
یافتهها: HFFD منجر به افزایش معنیدار وزن و HIIT، ADF و HIIT+ADF منجر به کاهش وزن شد. بیان پروتئینهای VEGF-A و PEDF در گروه HFFD کاهش معنیداری نشان داد (05/0P<). در گروه HFFD+HIIT، HFFD+ADF و ترکیبی (HFFD+HIIT+ADF) بیان پروتئینی PEDF افزایش معنیداری یافت (0/05P<). با وجود این، بیان پروتئینی VEGF-A بین گروه های مداخله تفاوت معنی داری نداشت (0/05P>).
استنتاج: در مجموع میتوان گفت که HFFD منجر به افزایش وزن میشود. در مقابل، HIIT، ADF و HIIT+ADF علاوه بر کاهش وزن، با افزایش بیان پروتئینی PEDF احشایی منجر به کاهش آنژیوژنز نابجا میشود که احتمالاً با بهبود عملکرد بافت چربی همراه است.

 
متن کامل [PDF 731 kb]   (109 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: فیزیولوژی ورزشی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb